Tacito: Historien, filosofo, ècriven, cossiôl et sènator romen

Tacito: Vêre étot Cél articllo est ècrit en arpetan supradialèctâl / ORB lârge. Lo blâson panarpetan

Pâge d’éde sus l’homonimia Por los articllos homonimos, vêde Tacito.
Publio Cornèlyo Tacito
[py.ˈbli.jo kɔr.ˈneː.ʎo ta.ˈsi.to]
Dèscripcion de cel’émâge, tot pariér comentâye ce-aprés

Portrèt fictif de Tacito du comencement du XXémo siècllo, a tôrt d’aprés un busto antico (Bryce, James Bryce, Viscount ; Thompson, Holland ; Petrie, William Matthew Flinders, Sir. The Book of History: A History of All Nations from the Earliest Times to the Present, avouéc més de 8 000 ilustracions. Volumo 7 : The Roman Empire. (1920). Niou-Yorque : Grolier Society. p. 2741).

Fonccions

Tribuno de la plèba

Cossiôl

Prètior

Govèrnor romen

Sènator romen

Biografia

Nom de nèssence Pūblĭus Cornēlĭus Tăcĭtus
[ˈpuː.bli.us kor.ˈneː.li.us ˈta.ki.tus]
Nèssence vers 54ou benentre-mié 54 et 56 (?)
Gôla narbonêsa
Môrt vers 120
Nacionalitât Romen
Temps Hiôt-Empiro romen
Activitâts
Historien, biografo, analisto, juristo, filosofo, militèro, poèto, homo politico, ècriven
Formacion
Conjuent
Jūlĭa Agrĭcŏla (dês 77)
Gens
Cornēlĭī

Ôtres enformacions

Lengoua d’ècritura
Mêtro
Quintilin
Genro artistico

Ôvres principâles

Anâls, Histouères, La Gèrmania, Via d’Agricola, Dialogo des oriors

Tacito [ta.ˈsi.to] (Pūblĭus Cornēlĭus Tăcĭtus Cæ(cīna Pætus) [ˈpuː.bli.us kor.ˈneː.li.us ˈta.ki.tus kae̯.ˈkiː.na
ˈpae̯.tus]
en latin) est un historien, filosofo, cossiôl et sènator romen que vint u mondo entre-mié los ans 54 et 58 en Gôla narbonêsa et que môrt vers 120 ap. J.-C. dens un endrêt encognu de l’Empiro romen.

Coment son ami Plinio lo Joueno, il ére un grant orior brilyent et renomâ, et pués il ére asse-ben un grant ècriven pendent son vivent que ses três ôvres les ples importantes sont los Anâls, la Via d’Agricola et les Histouères.

Vêre étot

Tacito: Vêre étot 

Wiki Commons propôse de documents multimèdiâ libros sus Tacito.

Bibliografia

Biografies

  • (de) Géza Alföldy, « Bricht der Schweigsame sein Schweigen ? Eine Grabinschrift in Rom », Mitteilungen des deutschen archäologischen Instituts, römische Abteilung, 102, 1995, p. 251-268.
  • (fr) Anthony R. Birley, « The Life and Death of Cornelius Tacitus », Historia, no 49,‎ , p. 230-247.
  • (fr) Tacito (trad. Pierre Grimal, téta de l. Pierre Grimal), Œuvres complètes, Paris, Gallimard, col. « La Pléiade », (ISBN 2070111768).
  • (en) Ronald Syme, Tacitus, Oxford, 1958.

Rèferences

Tags:

Tacito Vêre étotTacito

🔥 Trending searches on Wiki Arpetan:

Lengoua de minoritâtSciences naturèlesKaty PerryAnna StuartDu FuMacèdonienSavouè1942SèrbiaRèpublica domeniquênaFoÔguste ComteCorbin BleuUcrènaG·eografiaÈtats-UnisParlar sèxuèl et sos eufemismosXi JinpingDakota du NordVouiquimânieConsèly èconomico et sociâl de l’ONUMissouri (Ètat)ZoologiaPompèiFondacion VouiquimèdiaRobin WilliamsJôrjo III (Granta-Bretagne)JeddahCrèva de coronavirus 2019LatinRônoKèniaCristianismoCaliforniaÈducacionVènèçuèla1987Sant-Empiro romen gèrmanicoPortugalComitât entèrnacionâl de la Crouèx-RogeMètèorologiaToronto18251765Johan Cruijff1957Angela MerkelCharles de GaulleMich·iganAlcoranLavâlCortelyâjoJiana d’ArcComena (France)Sciences de l’homo et sociâlesAdrèce IPTwitterFilosofiaSiérro1838BèlgradeLitèraturaBosnien🡆 More