Gobernantza Elektroniko

Gobernuaren informazioaren integrazioan oinarritu ohi da gobernantza elektronikoa. Horretarako, hainbat erlazio sistema ezagutu ohi ditugu: gobernu eta hiritarren arteko harremana, gobernu eta enpresen artean, gobernutik gobernura , gobernutik langileetara.

Gobernu elektronikoaren bidez, gobernuko zerbitzuak herritarren eskura jartzen dira modu eroso, eraginkor eta gardenean.

Gobernantza kontzeptuetan bereiz daitezkeen hiru helburu talde nagusiak: gobernua, herritarrak eta negozioak/interes taldeak dira. Gobernantza eredu hauek ingelesezko sigla misto batzuekin ere ezagutzen dira, esate baterak:

• government to citizen (G2C), gobernutik herritarrarengana
• government to business (G2B), gobernutik negozio edo enpresatara
• government to government (G2G), gobernuen arteko harremanei dagokionean
• government to employees (G2E), gobernutik bere funtzionario langileengana.

Herritarrenganako (G2C) gobernantza elektronikoaren helburua, herritarrei IKT zerbitzu ugari eskaintzea da modu eraginkor ekonomikoan eta teknologia erabiliz gobernuaren eta herritarren arteko harremana sendotzea da.

G2C e-gobernantzako hainbat metodo daude. Bi norabideko komunikazioari esker, herritarrek berehala bidali ditzakete administrazio publikoekin berehalako mezuak, eta urruneko boto elektronikoak (boto elektronikoa) eta berehalako iritziak eman ditzakete. Parte-hartze elektronikoaren adibideak dira. Beste adibide batzuk linean edo telefonoz osa daitezkeen zergen eta zerbitzuen ordainketa izan zen. Munduan dauden zerbitzuak, hala nola izenak edo helbideak aldatzea, zerbitzuak edo diru-laguntzak eskatzea edo dauden zerbitzuak transferitzea erosoagoak dira eta ez dira aurrez aurre osatu behar.

Herrialdearen arabera

G2Ca desorekatua dago mundu osoan, mundu guztiak ez baitu Interneterako sarbidea eta informatika trebetasunik. Baina Estatu Batuak, Europar Batasunak eta Asiak garapenean daude sartuta.

Estatu Batuak

Estatu Batuetako gobernu federalak G2C teknologian esparru zabala du, herritarrei gobernuaren informazioa eta zerbitzurako sarbidea ahalbideratuz. Ongintza gobernuaren web ofiziala da, eta herritarrei prestatu egiten zaie nola aplikatu behar den jakiteko . Estatu Batuetako hainbat instituziok erabili ohi dituzte Gobernantza elektronikoa horietatik, Transportation, Safety Publikoaren Departamentua, Estatu Batuetako Osasun eta Gizarte Zerbitzuen Saila, Estatu Batuetako Hezkuntza Saila etab-ek.

EU

Europako herrialdeen kasuan, "Single Point of Access for Citizens of Europe" (EUSKARAZ Europarako eta Europarako bidaiei laguntzen die) 1999ko ekimen bat da, online gobernu baten aldekoa. Eginbehar nagusiak informazio publikoa ematea, bezeroei oinarrizko zerbitzu publikoetara iristea, online prozedurak sinplifikatzea eta sinadura elektronikoak sustatzea dira.

Estonia

Estoniako erresidentzia programa adibidez, Gobernantza elektronikoaren adibide bat da. 2001. urtean jada estatu honeyan Interneterako sarbidea giza eskubide gisa definitu zen. Gauza da, badutela herramienta bat burokrazia presentzial/fisikorik ez egiteko, hau da, herritar batek lurrak erosiz gero, ez dutela prozesu burokratiko presentzialetan parte hartzen. Europar Batasuneko merkatu digitalean negozioak garatzeko aukera ona da. Lituaniak ere antzeko programa bat abiarazi zuen.

G2Bren helburua negozioetarako zailtasunak murriztea da, berehalako informazioa ematea eta komunikazio digitala ahalbidetzea e-business (XML) bidez. Gainera, gobernuak dagokion txostenean datuak berrerabili beharko lituzke, transakzio elektronikoko protokolo komertzialetaz baliatuz. Gobernuaren zerbitzuak honako talde hauetan daude kontzentratuta: giza zerbitzuak; zerbitzu judizialak; garraiobideak; lurreko zerbitzuak; finantza-zerbitzuak; eta beste batzuk.

Enpresentzako onurak

Gobernantza elektronikoak kostuak murrizten ditu, eta enpresei gobernuarekin harremanetan jartzeko aukera ematen die, hesiak kenduz. Gobernuaren eta negozioen arteko elkarrekintzak irauten duen denbora murriztu egiten du . Adibidez, ez dago zertan gobernu agentziaren bulegora joan behar, berehala interferentziak egin daitezke sagu baten klik baten bidez. Honek modu adierazgarrian murrizten du transakzio-denbora gobernuarentzat eta negozioentzat.

Online tresna, informazio iturri eta artikuluen arteko harremana da. Langileei nolabait gobernuarekin eta beren enpresen komunikazioarekin duten harremana hobetzen laguntzen die. Langileei formazio modu berriak erabiltzera ahalbideratzen die, teknologia berrien erabilerarekin. Batik bat, dokumentuak gordez eta beste lankide batzuekin online partekatuz.

Gobernu asko eta asko gutxinaka informazio teknologietan bilakaera bat esperimentatzen ari dira, merkataritza elektroniko eta negozio elektronikoari indarra eman eta gaur egun dagoen eskaerari erantzuna emanez. Honen helburu garrantzitsuenetariko bat, erredundantzia saihestea eta gobernuaren helburuetara iristea da. Prozesu teknologiko hau gizartera gerturatzeko, gizarteari laguntza ekonomiko eta formakuntza bat eman behar zaio. Gobernuen artean, alor honetan abangoardian dagoen herrialdeetako bat Kanada da. Izan ere, komunikazio prozesu eta informazioa gizarteari transmititzeko era berriak egiten hasi baita, batik bat, komunikazio birtual eta komunikazio parte-hartzailean oinarrituz.

Erresuma Batua

1998ko apirilean sortutako teknologia broadbandan oinarritutako eta 2004ko otsailean eguneratutako sare pribatu birtuala da. Besteak beste, hainbat zerbitzu aurreratu eskaintzen ditu, besteak beste, fitxategi-transferentziak, bilaketa-instalazioak, informazio-zerbitzuak, posta elektronikoko truke-instalazioak (bai sareko kideen artean, bai Internetetik zehar), baita ahots- eta bideo-zerbitzuak ere. Gaur egun, sare gehigarri bat ere garatu dute: Sektore Publikoko Network (PSN) sarea izango dena. Sare hau, administrazio publikoak (Ingalaterrako departamenduak eta agentziak) elkarlanean aritzeko sarea da, informazioa eta zerbitzuak elkarren artean partekatzea erraztuz.

Erronka hauek faktore administratibo, juridiko, instituzional eta teknologikoen ondorio dira.