Bindusara: Maŭrja imperiestro

Li estis la filo de la fondinto de la dinastio, nome Ĉandragupta, kaj la patro de ties plej fama reganto, Aŝoko. La vivo de Bindusara ne estas tiom bone dokumentata kiel la vivoj de tiuj du imperiestroj. Multo de la informaro pri li venas el legendaj rakontoj verkitaj kelkaj centoj da jaroj post lia morto. Li pravigis sian titolon de ‘murdisto de malamikoj’ etendante la imperion de sia patro tra la Dekkano ĝis inkludi la regionon de Majsuro — sed malsukcesis konkeri la povan regnon Kalinga oriente. Tiuj venkoj plifortigis la postenon de la Kŝatrija armeo de Bindusara, minacanate la hegemonion de la Bramanoj en la kortego.

Bindusara
Persona informo
Naskiĝo	en Patnao
Morto	273 a.n.e. en Patnao
Religio	Ājīvika vd
Familio
Dinastio	Maurya dynasty vd
Patro	Ĉandragupto Maŭrjo vd
Patrino	Durdhara vd
Edz(in)o	Subhadrangi vd
Infanoj	Aŝoko • Vitashoka • Susima vd
Profesio
Okupo	suvereno vd
Postenoj Postenoj Mauryan Emperor vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Bindusara plifortigis la imperion kreitan de sia patro. La Tibet-Budhista aŭtoro de la 16-a jarcento Taranato atribuis al sia administracio la etendajn teritoriajn konkerojn en Suda Barato, sed kelkaj historiistoj dubas pri la historia aŭtenteco de tiu postulo.

Ĉanakja ekmiksis malgrandajn dozojn de veneno en la manĝaĵoj de la nova reĝo Ĉandragupta por imunigi lin al venenigaj klopodoj fare de liaj malamikoj. Ĉandragupta, kiu ne sciis tion, iam kunhavis siajn manĝaĵojn kun sia graveda edzino, le reĝino, kiu estis sep tagojn antaŭnaske. Ĉanakja alvenis ĝuste kiam la reĝino manĝis la venenan manĝaĵon. Konstatinte, ke ŝi estas mortanta, Ĉanakja decidis savi la nenaskitan filon. Li senkapigis la reĝinon kaj tranĉomalfermis ŝian ventron per glavo por elpreni la feton. Laŭlonge de la sep sekvaj tagoj, li metis ĉiutage la feton en la ventron de kapro ĵus mortigita. Post la sep tagoj, la filo de Ĉandragupta "naskiĝis". Li estis nomita Bindusara ĉar lia korpo estis ŝprucita je punktoj (bindu) de la sango de la kaproj.

• Trautmann, Thomas R. (1971). Kauṭilya and the Arthaśāstra: a statistical investigation of the authorship and evolution of the text. Brill. p. 15.