Teknologio

Teknologio aŭ teĥnologio estas ampleksa koncepto, traktanta konon kaj aplikon de iloj kaj metioj, faritaj de iu animalo (kaj aparte de homoj), kaj kiel tio rilatas al la kapablo de tiu estaĵo regi kaj adaptiĝi je la medio. Ĝi estas detaliga sciaro pri tio, kiel oni povas produkti tion, kion oni bezonas. Pri tio, kiel produkti, laŭ pli ĝenerala vidpunkto, vidu inĝenierarton. La teknologiaĵoj estas rezultoj de apliko de ĝeneralaj principoj de inĝenierado por atingi iam post iam pli bonajn solvojn por faciligi la homan vivon. Ankaŭ al teknologio apartenas ĉiuj akcesoraj inĝenierartaĵoj, uzataj por produkti ion alian.

Teknologio ("scienco de metio", el la greka τέχνη, tekne, "arto, lerteco, metiarto"; kaj -λογία, -logia, "scienco") estas la kolekto de teknikoj, kapabloj, metodoj, kaj procezoj uzataj en la produktado de varoj aŭ servoj aŭ en la plenumo de celoj, kiel ĉe scienca esplorado. Teknologio povas esti la sciaro de teknikoj, procezoj, kaj simile, aŭ povas esti enhavita en maŝinoj kiuj ebligas labori sen detala kono pri ties funkciado.

La plej simpla formo de teknologio estas la disvolvigo kaj uzado de bazaj iloj. La prahistora malkovro kiel kontroli fajron kaj la posta Neolitika revolucio pliigis la disponeblajn fontojn de manĝaĵoj, kaj la inventon de la rado helpis la homojn veturi kaj kontroli sian medion. Disvolvigo en historiaj tempoj, kiel la presmaŝino, la telefono, kaj Interreto, malpliigis la fizikajn barierojn por pli bona komunikado kaj ebligis homojn interagadi libere je tutmonda skalo.

Teknologio havas multajn efikojn. Ĝi helpis disvolvigi plej progresajn ekonomion (inklude la nuntempan tutmondiĝan ekonomion) kaj ebligis la starigon de socio de plezuro. Multaj teknologiaj procezoj produktas nedeziratajn krom-produktojn konatajn kiel poluado kaj elĉerpas naturajn resursojn malprofite al la medio de la Tero. Plinovigoj ĉiam influis la valorojn de socio kaj starigis novajn demandojn pri etiko de teknologio. Ekzemploj estas la starigo de la nocio de efikeco laŭ terminoj de homa produktiveco, kaj la defioj de bioetiko.

Stariĝis filozofiaj debatoj pri la uzado de teknologio, kaj malkonsentoj ĉu teknologio plibonigas la homan vivkondiĉon aŭ malboigas ĝin. Nov-Luddismo, Anarki-primitivismo, kaj aliaj movado inter reakciaj kaj revoluciaj kritikis la ĉieco de teknologio, argumentante ke ĝi damaĝas la medion kaj aliigas personojn; proponantoj de ideologioj kiaj transhumanismo kaj tekno-progresismo vidas la kontinuan teknologian progreson kiel profita por la socio kaj por la homa vivkondiĉo. Kiel ĉe multaj aferoj de la vivo, la solvo povas esti en la meza punkto; tiele ke teknologio estos bona por la homaro kondiĉe ke ĝi utilu al la plibonigo de la vivkondiĉo de ĉiuj homoj, ĉiuj landoj kaj ĉiuj sociaj tavoloj, dum estos malbona afero se ĝi utilas por pludaŭrigi la malegalecon, la militojn, la subpremadon kaj la tiranion de unuj homoj super aliaj. Oni ne povas certigi ĝis kien alvenos la progresoj de teknologio; por ke ĝi estu utila al la homaro, oni devos kontroli ĝin per etiko.

 

La uzado de la termino "teknologio" ege ŝanĝis ĉirkaŭ la lastaj 200 jaroj. Antaxu la 20a jarcento, la termino estis malofta, kaj ĝi estis uzata ĉu por referenci al la priskribo aŭ studo de utilaj artoj (se tiu kontraŭdiro eblas) aŭ por aludi al la teknika edukado, kiel ĉe Masaĉuseca Instituto de Teknologio (stampita en 1861).

La termino "teknologio" elstariĝis en la 20a jarcento konekte al la Dua Industria Revolucio. La signifoj de la termino ŝanĝie en la komenco de la 20a jarcento kiam usonaj sociaj sciencistoj, eke el Thorstein Veblen, tradukis ideojn el la germana koncepto Technik al "teknologio." En germana kaj aliaj eŭropaj lingvoj, estas distingo inter technik kaj technologie, kiu tute forestas en aliaj lingvoj, kiuj kutime tradukas ambaŭ terminojn kiel "teknologio." Ĉirkaŭ la 1930-aj jaroj, "teknologio" referencas ne nur al la studo de industriaj artoj sed ankaŭ al la industriaj artoj mem.

En 1937, la usona sociologo Read Bain verkis ke "teknologio inkludas ĉiujn ilojn, maŝinojn, laborilojn, armilojn, instrumentojn, hejmaĵojn, vestaĵojn, komunikilojn kaj transportajn aparatojn kaj la kapablojn laŭ kiuj oni produktas kaj uzas ilin." La difino de Bain pluestas komuna intere fakuloj nuntempe, speciale ĉe sociaj sciencistoj. Sciencistoj kaj inĝenieroj kutime preferas difini teknologion kiel aplikita scienco, pli ol kiel la aĵoj kiujn la homoj faras kaj uzas. Pli ĵuse, fakuloj prenis ideojn el la eŭropaj filozofoj pri "tekniko" por etendi la signifon de teknologio al variaj formoj de instrumentara sciaro, kiel ĉe la verkoj de Michel Foucault pri teknologioj de la memo (techniques de soi).

Vortaroj kaj fakuloj proponis varion de difinoj. La Merriam-Webster Learner's Dictionary proponas difinon de la terminon: "la uzo de scienco en industrio, inĝenierado ktp., por inventi utilajn aĵojn aŭ por solvi problemojn" kaj "maŝino, peco de ekipaĵaro, metodo, ktp., kio estas kreata de teknologio." Ursula Franklin, en sia prelego de 1989 nome "Real World of Technology" (Reala mondo de teknologio), havigis alian difinon de la koncepto; ĝi estas "praktiko, la vojo laŭ kiu oni faras aĵojn ie." La termino estas ofte uzata por subkompreni specifan fakon de teknologio, aŭ por referenci al la alta teknologio aŭ ĝuste por konsumebla elektroniko, pli ol al la teknologio kiel tuto. Bernard Stiegler, en Technics and Time, 1, difinas teknologion laŭ du vojoj: kiel "la klopodo de vivo per pliaj rimedoj ol vivo," kaj kiel "organizita neorganika materio."

Teknologio povas esti pli larĝasence difinita kiel entoj, kaj materiaj kaj nemateriaj, kreitaj pere de la aplikado de mensa kaj fizika klopodo por atingi kelkan valoron. En tiu uzado, teknologio referencas al la iloj kaj maŝinoj kiuj povas esti uzataj por solvi real-mondajn problemojn. Ĝi estas ampleksa termino kiu povas inkludi simplajn ilojn, kiaj levilo aŭ ligna kulero, aŭ pli kompleksaj maŝinoj, kiaj kosmostacio aŭ partikla akcelilo. Iloj kaj maŝinoj ne bezonas esti materiaj; virtuala teknologio, kiel tiu de komputila programaro kaj negocaj metodoj, falas sub tiu difino de teknologio. W. Brian Arthur difinas teknologion laŭ simile larĝa vojo kiel "rimedo por plenumi homan celon."

 

La vorto "teknologio" povas ankaŭ esti uzata por referenci al kolekto de teknikoj. En tiu kunteksto, ĝi estas la nuntempa stato de la sciaro de la homaro pri kiel kombini rimedojn por produkti deziritajn produktojn, por solvi problemojn, por plenumi bezonojn, aŭ atingi dezirojn; ĝi inkludas teknikajn metodojn, kapablojn, procezojn, teknikojn, ilojn kaj krudajn materialojn. Kiam kombinita kun alia termino, kiel ĉe "medicina teknologio" aŭ "kosma teknologio," ĝi referencas al la stato de la sciaro kaj al iloj de respektiva fako. "Teknologio de stato-de-arto" referencas al la alta teknologio disponebla al homaro en ajna kampo.

Teknologio povas esti rigardita kiel aktiveco kiu formas aŭ ŝanĝas kulturon. Aldone, teknologio estas la aplikado de matematiko, scienco, kaj artoj en profito de vivo kiel ĝi estas konata. Moderna ekzemplo estas la starigo de la komunikila teknologio, kiu estas malpliiĝanta barierojn por homa interagado kaj kiel rezulto helpis generi novajn subkulturojn; la starigo de ciberkulturo havis baze la disvolvigon de Interreto kaj de la komputilo. Ne ĉiu teknologio plibonigas kulturon en kreiva vojo; teknologio povas ankaŭ helpi faciligi politikan subpremadon kaj militon pere de kreado de iloj kiaj pafiloj. Kiel kultura aktiveco, teknologio predas kaj sciencon kaj inĝenieradon, ĉiu el kiu formaligas kelkajn aspektojn de teknologia klopodo.

  Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Historio de tekniko.

Prahistorio

 

Ilojn dekomence disvolvis homedoj pere de observado kaj la konduto de provo kaj eraro. Antaŭ ĉirkaŭ du milionoj da jaroj), ili lernis kiel fari la unuajn ŝtonilojn pere de formartelado de elhakaĵojn el ŝtono, formante akran pugnokojnon. Tiun praktikon oni rafinis antaŭ ĉirkaŭ 75 miloj da jaroj) pere de premhakado, kio ebligis multe pli fajnan laboron.

La malkovron de fajro estis priskribita fare de Charles Darwin kiel "eble la plej granda iam farita de homoj". Arkeologia, dieta, kaj socia pruvaro sugestas "kontinuan [homan] fajr-uzadon" almenaŭ antaŭ ĉirkaŭs 1.5 m.d.j. Fajro, nutrita el ligno kaj karbo, ebligis ke fruaj homoj kuiru siajn manĝaĵojn por plibonigi ties digesteblon, plibonigante siavice ties nutrovaloron kaj ampleksigante la nombron de manĝaĵojn manĝeblajn. La kuirhipotezo proponas, le la kapablo kuiri helpis pliigon en la cerbogrando de homedoj, kvankam kelkaj esploristoj trovas la pruvaron nedefinitiva. Arkeologia pruvaro de fajrejoj estis datita de antaŭ 790 m.d.j.; esploristoj kredas, ke tio plej verŝajne intensigis homan sociigon kaj eĉ povis esti kontribuanta al la apero de lingvo.

Aliaj teknologiaj antaŭeniroj faritaj dum la Paleolitiko estas vestoj kaj ŝirmado. Ne estas interkonsento pri la proksimuma tempo de adoptado de iu teknologio, sed arkeologoj trovis arkeologian pruvaron de vestoj de antaŭ 90–120 m.d.j. kaj de ŝirmejoj de antaŭ 450 m.d.j. Laŭ Paleolitiko antaŭeniris, loĝejoj iĝis pli prilaboritaj; tiom frue kiom antaŭ 380 m.d.j., homoj estis konstruante provizorajn lignokabanojn. Vestoj, adaptitaj el feloj kaj haŭtoj de ĉasitaj animaloj, helpis la homaron etendiĝi al pli malvarmaj regionoj; homoj komencis migri el Afriko antaŭ ĉirkaŭ 200 m.d.j, dekomence translokiĝante al Eŭrazio.

Neolitiko

  Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Neolitika revolucio.

 

La Neolitika Revolucio (aŭ Unua Agrikultura Revolucio) okazigis akceladon de teknologia plinovigado, kaj sekvan pliigon de socia komplekseco. La invento de la polurita ŝtonhakilo estis grava antaŭneiro kiu ebligis grand-skalan senarbarigon kaj agrikulturon. Tiu uzado de polurita ŝtonhakiloj ege pliiĝis en Neolitiko, sed estis origine uzata en la antaŭa Mezolitiko en kelkaj areoj kiel Irlando. Agrikulturo manĝigis pli grandajn populaciojn, kaj la transiro al malnomadismo ebligis la samtempan produktadon de pliaj filoj, ĉar infanon ne plu bezonis esti portitaj de nomadoj. Aldone, infanoj povis kontribui al la laboro dum rikoltado pli prete ol ili povis partopreni en la agado de ĉasistoj kaj kolektistoj.

Je tiu pliiĝo en populacio kaj disponeblo de laboro venis pliiĝo en laborspecialigo. Oni ne konas specife tion kio helpis la progreson el fruaj neolitikaj vilaĝoj ĝis la unuaj urboj, kiel Uruk, kaj la unuaj civilizacioj, kiel Sumero; tamen, oni supozas, ke ludis gravajn rolojn la apero de pliiĝantaj hierarkiaj sociaj strukturoj kaj specializita laboro, de komerco kaj milito inter apudaj kulturoj, kaj la bezono por kolektiva agado por superi mediajn defiojn kiel irigacio.

Kontinuaj plibonigoj kondukis al fandoforno kaj balgo (por aernutri fornojn) kaj havigis, por la unua fojo, la kapablon fandi kaj forĝi oron, kupron, arĝenton, kaj plumbon - naturaj metaloj troveblaj en relative pura formo. La avantaĝoj de la kupraj iloj super tiuj el ŝtono, osto kaj ligno estis rapide evidentaj al fruaj homoj, kaj la natura kupro estis probable uzata ekde preskaŭ la komenco de la Neolitiko (antaŭ ĉirkaŭ 10 miloj da jaroj). Natura kupro nature ne aperas grandkvante, sed la kupraj ercoj estas tre oftaj kaj kelkaj el ili povas produkti metalon facile se oni bruligas ĝin en lignaj aŭ karbaj fajroj. Eventuale, laborado de metaloj kondukis al la malkovro de alojoj kiel bronzo kaj latuno (antaŭ ĉirkaŭ 4 000 jaroj a.n.e.). La unua uzo de feralojoj kiel ŝtalo datas el antaŭ ĉirkaŭ 1 800 jaroj a.n.e.

Antikveco

 

Kontrolinte fajron, homoj malkovris aliajn formojn de energio. La plej frua konata uzo de ventenergio estas velŝipoj; la plej frua registro de ŝipo movita per velo estas tiu de Nilo-boato datita de ĉirkaŭ 7 000 jarojn a.n.e. El prahistoriaj tempoj, Egiptanoj ŝajne uzis la energion de la ĉiujaraj inundoj de la rivero Nilo por irigacii siajn terojn, laŭgrade lernante reguligi multon de ĝi pere de intence konstruitaj irigacikanaloj kaj "kolekto"-basenoj. Antikvaj sumeranoj en Mezopotamio uzis kompleksan sistemon de kanaloj kaj kluzoj por devojigi akvon el la riveroj Tigris kaj Eŭfrato por irigacio.

Arkeologoj ĉirkaŭkalkulas, ke la radon oni inventis sendepende kaj konkurence en Mezopotamio (en nuntempa Irako), Norda Kaŭkazo (Majkop-kulturo), kaj Centra Eŭropo. Tempoĉirkaŭkalkuloj gamas el 5500 ĝis 3000 a.n.e. kaj plej granda parto de fakuloj metas ĝin pli proksime al 4000 a.n.e. La plej malnovaj artefaktoj kun desegnoj priskribantaj radohavajn ĉarojn datas el ĉirkaŭ 3500 a.n.e. Pli ĵuse, la plej antikvan konatan lignoradon en la mondo oni trovis en la Ljubljana Marĉo de Slovenio.

La invento de la rado revoluciis komercadon kaj militarton. Ne multe poste oni malkovris, ke radohavaj vehikloj povas esti uzata por porti pezajn ŝarĝojn. Antikvaj sumeranoj uzis la potradon kaj eble ili inventis ĝin. Ŝtona potrado trovita en la urbo-ŝtato Ur datas el ĉirkaŭ 3429 a.n.e., kaj eĉ pli antikvajn fragmentojn de rad-funkciita ceramiko oni trovis en la sama areo. Rapidaj (rotaciaj) potradoj ebligis fruan amasproduktadon de ceramiko, sed estis la uzado de la rado kiel energitransformilo (pere de akvoradoj, ventomuelejoj, kaj eĉ tretmuelejoj) kio revoluciis la aplikadon de nehomaj energifontoj. La unuaj duradaj ĉaroj estis derivitaj el senradaj treniloj, kaj estis uzitaj en Mezopotamio kaj Irano ĉirkaŭ la jaro 3000 a.n.e.

La plej antikvaj konataj konstruitaj ŝoseoj estas la ŝton-pavimitaj stratoj de la urbo-ŝtato Ur, datitaj el ĉirkaŭ 4000 jaroj a.n.e., kaj lignovojoj kondukantaj tra la marĉoj de nuna Glastonbury, Anglio, datitaj el ĉirkaŭ la sama periodo. La unua longdistanca ŝoseo, kiu estis ekuzita ĉirkaŭ antaŭ 3500 jarojn a.n.e., etendiĝis 2 400 km el la Persa Golfo ĝis la Mediteranea Maro, sed ĝi ne estis pavimita kaj nur parte bontenita. Ĉirkaŭ la jaro 2000 a.n.e., la Minoanoj de la greka insulo Kreto konstruis 50 km longan ŝoseon kondukanta el la palaco de Gortina sur la suda flano de la insulo, tra la montoj, ĝis la palaco de Knossos sur la norda flanko de la insulo. Malkiel la pli frua ŝoseo, la Minoa ŝoseo estis komplete pavimita.

 

Antikvaj Minoaj privataj domoj havis fluantan akvon. Banujo preskaŭ identa al tiuj modernaj estis elterigita en la Palaco de Knossos. Kelkaj Minoaj privataj domoj havis ankaŭ necesejojn, kiujn oni povis purigi fluigante akvon. La antikvaj romianoj havis multajn publikajn flunecesejojn, kiuj malpleniĝis al etenda kloakaro. La ĉefa kloako en Romo estis la Cloaca Maxima; kiun oni ekkonstruis en la sesa jarcento a.n.e. kaj estas ankoraŭ uzata nuntempe.

La antikvaj romianoj havis ankaŭ kompleksan sistemon de akveduktoj, kiujn oni uzis por transporti akvon tra longaj distancoj. La unuan roman akvedukton oni konstruis en 312 a.n.e. La dekunuan kaj finan akvedukton de antikva Romo oni konstruis en la jaro 226 a.n.e. Kunmetitaj, la romaj akveduktoj estus etendiĝintaj je ĉirkaŭ 450 km, sed malpli ol 70 km de tio estis supergrunde kaj subtenita de arkoj.

Antaŭmoderneco

Plinovigoj pluis tra la Mezepoko pere de la enkonduko de silko-produktado (en Azio kaj poste en Eŭropo), de la ĉevalkolumo, kaj de la hufumo. Simplaj maŝinoj (kiel la levilo, la ŝraŭbo, kaj la pulio) estis kombinitan en pli komplikaj iloj, kiel la manĉareto, ventomuelejoj, kaj horloĝoj. Sistemo de universitatoj disvolvis kaj etendis sciencajn ideojn kaj praktikojn, kiel Oksfordo kaj Kembriĝo.

La epoko de Renesanco produktis multajn plinovigojn, kiel la enkondukon de la presmaŝino de moveblaj tipoj en Eŭropon, kio faciligis la komunikadon de sciaro. Teknologio iĝis pli kaj pli influita de scienco, startante ciklon de reciproka antaŭeniro.

Moderneco

  Pli detalaj informoj troveblas en artikoloj Industria Revolucio kaj Dua industria revolucio.

 

Startinte en Usono en la 18-a jarcento, la malkovro de la vapormaŝino lanĉis la Industrian Revolucion, en kiu okazis grandaj teknologiaj malkovroj, precize en la areoj de agrikulturo, fabrikado, minado, metalurgio, kaj transporto, kaj la disvastigita aplikado de la fabrika sistemo. Tion sekvis unu jarcenton poste la Dua industria revolucio kiu kondukis al rapida scienca malkovraro, normigo kaj amasproduktado. Novaj teknologioj disvolviĝis, kiel traktado de kloaka akvo, elektro, elektraj lampoj, elektromotoroj, fervojoj, aŭtomobiloj, kaj aviadiloj. Tiuj teknologiaj antaŭeniroj kondukis al gravaj disvolvigoj en medicino, kemio, fiziko, kaj inĝenierado. Ili estis akompanataj de sekvaj sociaj ŝanĝoj, kun la enkondukoj de nuboskrapuloj akompanite de rapida urbiigo. Komunikado plibonigis per la invento de la telegrafo, la telefono, la radio, kaj la televido.

En la 20-a jarcento okazis plinovigoj. En fiziko, la malkovro de nuklea fisio en la Nuklea Epoko kondukis kaj al nukleaj armiloj kaj al nuklea energio. Oni inventis Komputilojn kaj poste oni ŝanĝis ilin el analogaj al ciferecaj en la cifereca revolucio. Informa teknologio, precize la optika fibro kaj la optika amplifikilo kondukis al la nasko de Interreto, kiu siavice malfermis la vojon al la Informadika epoko. La Spacepoko startis per la lanĉo de la kosmoŝipo Sputnik 1 en 1957, kaj poste per la lanĉo de homportitaj misioj al la Luno en la 1960-aj jaroj. Organizitaj klopodoj por serĉado pri ekstertera intelekto uzis radioteleskopojn por detekti signojn de teknologia uzado, aŭ teknindikilojn, elsenditaj de eksterteraj civilizacioj. En medicino, oni disvolvigis novajn teknologiojn por diagnozo (skanado per KT, PET, kaj MRB aŭ MRI), traktado (kiel per la dializilo, per defibrilatoro, per korpaŝigilo, kaj per ampleksa gamo de novaj farmaciaj kuraciloj), kaj esplorado (kiel ĉe klonado de interferono kaj ĉe DNA-tabeletoj).

Necesas kompleksaj teknikoj kaj organizaĵoj en fabrikado kaj konstruado por fari kaj elteni pli modernajn teknologiojn, kaj aperis tutaj sektoroj por disvolvigi siavicajn generaciojn de pli kaj pli pli kompleksaj iloj. Moderna teknologio pli kaj pli dependas el trejnado kaj edukado – iliaj desegnistoj, konstruistoj, bontenistoj, kaj uzantoj ofte postulas prilaboritan ĝeneralan kaj specifan trejnadon. Krome, tiuj teknologioj iĝis tiom kompleksj ke tuta fakoj disvolviĝis por elteni ilin, kiel inĝenierado, medicino, kaj komputiko; kaj aliaj jam ekzistintaj fakoj iĝis pli kompleksaj, kiel konstruado, transportado, kaj arkitekturo.

 

La distingo inter scienco, inĝenierado, kaj teknologio ne estas ĉiam klara. Scienco estas sistema sciaro de fizika aŭ materia mondo akirita tra observado kaj eksperimentado. Teknologioj ne estas kutime nur produktoj de scienco, ĉar ili devas plenumi postulojn kiel utileco, uzeblo kaj sekureco.

Alta teknologio (pro laŭvorta traduko de la angla High-technology aŭ High-tech) estas tiu teknologio kiu troviĝas en la plej antaŭenigita stato de disvolviĝo aŭ, simple, la teknologio plej antaŭenirinta disponebla en preciza epoko. Produktoj konsiderataj aktuale de alta teknologio estas ofte tiuj kiuj enhavas elementojn de la antaŭenigita elektroniko, de informadiko, sed ankaŭ estas la bioteknologiaj produktoj aŭ tiuj de novaj materialoj.

• Teknologia evoluo
• Tekniko
• Teknokratio
• Historio de tekniko
• En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Technology en la angla Vikipedio.