Η αναιμία είναι παθολογική κατάσταση του οργανισμού, κατά την οποία κυκλοφορεί μικρότερη από τη φυσιολογική μάζα αριθμού ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα.
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η αναιμία αναγνωρίζεται με τον εργαστηριακό προσδιορισμό δεικτών της μάζας των κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων, όπως είναι ο αιματοκρίτης, η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης στο αίμα και ο αριθμός των ερυθρών ανά κυβικό χιλιοστό αίματος.
Αναιμία | |
---|---|
Ειδικότητα | αιματολογία |
Ταξινόμηση | |
ICD-10 | D50-D64 |
ICD-9 | 280-285 |
DiseasesDB | 663 |
MedlinePlus | 000560 |
eMedicine | med/132 emerg/808 emerg/734 |
MeSH | D000740 |
Η αναιμία δεν αποτελεί στην ουσία κλινική εκδήλωση (σύμπτωμα), αλλά εργαστηριακό εύρημα. Δεν αποτελεί νόσο, αφού είναι αποτέλεσμα ποικίλων ασθενειών και, κατά συνέπεια, η διάγνωση "αναιμία" δεν έχει ουσιαστικό νόημα. Για να είναι η διάγνωση σαφής, θα πρέπει να προσδιορίζεται η συγκεκριμένη νόσος που προκαλεί την αναιμία ή να αναφέρεται σε συγκεκριμένο τύπο αναιμίας.
Η αναιμία αναγνωρίζεται ως ωχρότητα του δέρματος και των επιπεφυκότων του ματιού, ωχρότητα, όμως, δε σημαίνει υποχρεωτικά και ύπαρξη αναιμίας. Στα συμπτώματα του ασθενούς με αναιμία συμπεριλαμβάνονται επίσης ταχυκαρδία, αίσθημα κόπωσης, δύσπνοια στην κόπωση, φύσημα, ζάλη, εμβοές στα αυτιά, κεφαλαλγία. Τα συμπτώματα, ωστόσο, του αναιμικού αρρώστου εξαρτώνται όχι μόνο από τη βαρύτητα της κατάστασης αλλά και από την ταχύτητα εγκατάστασης της αναιμίας και το υποκείμενο νόσημα.
Τα αίτια της αναιμίας μπορούν να ταξινομηθούν με βάση το παθοφυσιολογικό αίτιο σε τρεις βασικές κατηγορίες: ελαττωμένη παραγωγή ερυθροκυττάρων, αυξημένη καταστροφή ερυθροκυττάρων (αιμόλυση) και μεθαιμορραγική αναιμία. Παρακάτω αναφέρονται τα κύρια αίτια κάθε κατηγορίας:
α) Έλλειψη ερυθροποιητικού παράγοντα
στη σύνθεση της αίμης (σιδηροπενική αναιμία)
στη σύνθεση του DNA (μεγαλοβλαστική αναιμία)
β) Σε άγνωστους μηχανισμούς (αναιμία χρόνιων παθήσεων)
γ) Μυελοφθισική αναιμία (λευχαιμία, λεμφώματα)
δ) Απλαστική αναιμία (διαταραχή στο πρόδρομο κύτταρο των ερυθροκυττάρων)
Είναι οφειλόμενη σε αυξημένη καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων
α) Αιμολυτική αναιμία από αίτια ενδοερυθροκυτταρικά (μεσογειακή αναιμία, δρεπανοκυτταρική αναιμία)
β) Αιμολυτική αναιμία από αίτια εξωερυθροκυτταρικά (αυτοάνοση αιμολυτική αναιμία)
Είναι οφειλόμενη σε απώλεια αίματος που οφείλεται σε:
α) Αιμορραγία από το πεπτικό σύστημα λόγω γαστρορραγίας ή εντερορραγίας
β) Αιμορραγία από το αναπνευστικό σύστημα λόγω αιμόπτυσης
γ) Αιμορραγία από το ουροποιητικό σύστημα λόγω αιματουρίας
δ) Κακώσεις
Η μορφολογική ταξινόμηση χρησιμοποιεί το μέσο όγκο ερυθρών (MCV) και τη μέση πυκνότητα αιμοσφαιρίνης (MCHC) για να ταξινομήσει τις αναιμίες. Με βάση αυτές τις τιμές διακρίνονται οι τρεις συχνότερες μορφές αναιμίας: Μικροκυτταρική υπόχρωμη αναιμία (MCV<80fl, MCHC<32g/dl), μακροκυτταρική νορμόχρωμη αναιμία (MCV>100fl, MCHC=32-36g/dl), νορμοκυτταρική νορμόχρωμη αναιμία (MCV=80-100fl, MCHC=32-36g/dl).
(οι όροι ορθοκυτταρική, ορθόχρωμη χρησιμοποιούνται συχνά αντί για τους όρους νορμοκυτταρική, νορμόχρωμη)
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Αναιμία, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.