Спадарожнік Сатурна Энцэлад

Быў адкрыты ў 1789 годзе ў ходзе назіранняў Уільяма Гершеля. Да таго, як два міжпланетныя зонды «Вояджэр» прайшлі паблізу Энцэлада ў пачатку 1980-х, пра яго было мала вядома, у прыватнасці, было вядома аб наяўнасці вадзянога лёду на яго паверхні. Дзякуючы назіранням з «Вояджэра» было ўстаноўлена, што дыяметр Энцэлада складае прыкладна 500 км (каля 0,1 ад дыяметра найбуйнейшага спадарожніка Сатурна Тытана) і што паверхня Энцэлада адлюстроўвае амаль усё сонечнае святло, якое трапляе на яго паверхню. «Вояджэр-1» выявіў, што Энцэлад рухаецца па арбіце ўнутры найбольш шчыльнай часткі безуважлівага кольца Е і абменьваецца з ім рэчывам; зыходзячы з гэтага, можна меркаваць, што кольца Е абавязана сваім паходжаннем Энцэладу. «Вояджэр-2» выявіў, што на паверхні невялікага спадарожніка прадстаўлены разнастайныя ландшафты: ад старога моцна кратаравага рэльефу, да маладога, на якім ўзрост некаторых участкаў не старэй за 100 млн. гадоў.

Энцэлад
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Уільям Гершэль
Дата адкрыцця	28 жніўня 1789
Спосаб выяўлення	прамое назіранне
Арбітальныя характарыстыкі
Вялікая паўвось (a)	237 948 км
Эксцэнтрысітэт арбіты (e)	0,004 7
Сідэрычны перыяд абарачэння	1,370 218 дней или 118 386,82 секунд
Чый спадарожнік	Сатурна
Фізічныя характарыстыкі
Памеры	513,2×502,8×496,6 км
Сярэдні радыус	252,1 ± 0,1 км (0,0395 земного)
Маса (m)	(1,080 22 ± 0,001 01)×1020 кг (1,8×10−5 Земной)
Сярэдняя шчыльнасць (ρ)	1,609 6 ± 0.002 4 г/см3
Паскарэнне свабоднага падзення на экватары (g)	0,111 м/с2 (0,011 3 джы)
Перыяд вярчэння (T)	сінхранізаваны
Альбеда	1,375 ± 0,008 (геаметрычнае) ці 0,99 (Бонда)
Бачная зорная велічыня	11,7
Тэмпература
	мін. сяр. макс.
У кельвінах	32,9 K 75 K 145 K
Па Цэльсіі	−241° C −198° C  −128° C
Атмасфера
Склад: 91 % Вадзяная пара 4 % Азот 3,2 % Вуглякіслы газ 1,7 % Метан

У 2005 годзе міжпланетны зонд «Касіні» некалькі разоў прайшоў паблізу Энцэлада, дзякуючы чаму былі атрыманыя больш падрабязныя звесткі аб паверхні спадарожніка.