Мінск Фрунзенскі Раён

Фрунзенскі раён
Фрунзенскі раён
	Герб
Краіна	Беларусь
Статус	гарадскі раён
Уваходзіць у	Мінск
Дата ўтварэння	17 красавіка 1951
Кіраўнік	Сяргей Анатолевіч Шкруднеў[d]
Насельніцтва (2009)	372,431
Шчыльнасць	8661 чал./км²
Плошча	каля 43
Вышыня; над узроўнем мора	248 м
Тэлефонны код	17
Паштовыя індэксы	220015, 220017, 220018, 220019, 220022, 220073, 220074, 220079, 220082, 220093, 220121, 220124, 220128, 220136 і 220140
Код аўтам. нумароў	BY
Афіцыйны сайт
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Размешчаны ў заходняй частцы горада. Утвораны 17 красавіка 1951 года. Названы ў гонар М. В. Фрунзэ. У сучасных межах з 1977 года. Самы вялікі з дзевяці раёнаў Мінска. Плошча: 4,3 тыс. га. Насельніцтва: 372 тыс. чалавек (калі б Фрунзенскі раён быў горадам, ён займаў бы трэцяе месца па колькасці насельніцтва, саступаючы толькі Мінску і Гомелю). Амаль кожны пяты мінчанін жыве ў Фрунзенскім раёне. З-за вялікіх памераў раёна многія ўстановы ў ім прадубліраваны: два ЖРЭА, дзве падстанцыі хуткай дапамогі, дзве раённыя інспекцыі Міністэрства па падатках і зборах і г.д.

Геаграфія

Раён займае паўночна-заходнюю частку горада. З паўночнага ўсходу мяжа праходзіць па вул. Ціміразева, ад вул. Варашылава па лініі забудовы праспекта Пераможцаў да вул. Мельнікайтэ, з паўднёвага ўсходу і поўдня па вул. Кальварыйская да шляхаправода праз чыгунку Мінск — Маладзечна, затым па вул. Харкаўскай, вуліцам Прылукскай, Глаголева, уключае пасёлак Масюкоўшчыну. Асноўныя магістралі — вул. Прытыцкага, праспекты Пушкіна і Пераможцаў, вуліцы Кальварыйская, Ціміразева.

Насельніцтва

Фрунзенскі раён — найбуйнейшы раён Мінска, уключае жылыя мікрараёны Сухарава, Красны Бор, Мядзвежына, Кунцаўшчына, Дамброўка, Захад, Масюкоўшчына.

На 1 лістапада 2010 года налічвалася 391,5 тысячы гараджан (у 2005 годзе — 329 тыс.). Раён даўно пераўзыходзіць па колькасці насельніцтва такія абласныя цэнтры, як Магілёў, Віцебск, Брэст і Гродна.

Для раёны характэрны рост колькасці насельніцтва:

1996 — 330 200 тыс.
2000 — 351 862 чал.
2001 — 311 798 чал.
2002 — 312 265 чал.
2003 — 313 966 чал.
2004 — 318 433 чал.
2005 — 325 149 чал.
2006 — 331 873 чал.
2007 — 341 281 чал.
2008 — 349 891 чал.
2009 — 364 118 чал.
2010 — 376 103 чал.
2011 — 395 376 чал.
2012 — 411 484 чал.
2013 — 427 416 чал.
2014 — 443 626 чал.
2015 — 451 809 чал.
2016 — 458 344 чал.
2017 — 461 445 чал

Нацыянальны склад насельніцтва (2009): беларусы — 79,95 %, рускія — 8,97 %, украінцы — 1,34 %, палякі — 0,8 %, яўрэі — 0,2 %.

Родная мова (2009): беларуская — 135 096 (36,27 %), руская — 188 991 (50,75 %).

Эканоміка

33 прамысловыя прадпрыемствы, на якіх працуе 19 тыс. чалавек. Буйнейшыя прадпрыемствы: ААТ «Мінскі завод ацяпляльнага абсталявання», ААТ «Сукно», ААТ «Мінскі завод будаўнічых матэрыялаў», ААТ «Мінскпраектмэбля», флагман беларускай энергетыкі ЦЭЦ-4.

30 будаўнічых арганізацый, сярод якіх самае вялікае ў горадзе будаўнічае аб’яднанне ААТ «МАПІД», вядучая арганізацыя па будаўніцтве буйнапанэльнага жылля.

Культурны ўплыў

Дамы культуры ААТ «МАПІД» і ААТ «Сукно», кінатэатр «Аўрора», мноства бібліятэк, клубаў, кружкоў. Стадыён «Домабудаўнік».

Навучальныя і дашкольныя ўстановы раёна наведваюць звыш 50 000 дзяцей, падлеткаў і моладзі.

15 лячэбна-прафілактычных устаноў, у тым ліку Мінскі гарадскі кардыялагічны дыспансер, адзіны ў Беларусі дзіцяча-падлеткавы псіханеўралагічны дыспансер, Беларускі пратэзна-артапедычны аднаўленчы цэнтр і г.д.

Экалогія

У раёне налічваецца 231 га зялёных насаджэнняў.

Зноскі

↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.

↑ Газета «Минский курьер» № 228 ([[2067]]), 4 августа 2010(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 11 мая 2012. Праверана 11 верасня 2011.

↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з ^і ^к ^л ^м ^н ^о ^п ^р ^с Колькасць насельніцтва па раёнах. Архівавана 16 студзеня 2018. Галоўнае статыстычнае ўпраўленне Мінска