Уільям Руфус Кінг

Кінг нарадзіўся ў 1786 годзе ў Семпсан-Кантры, Паўночная Караліна. У 1803 годзе ён скончыў Універсітэт Паўночнай Караліны ў Чапел-Хіл і ў 1806 заняўся адвакацкай практыкай у Клінтане. З 1807 па 1809 ён быў членам Палаты абшчын Паўночнай Караліны, а ў 1810 годзе служыў гарадскім юрысконсультам у Уілмінгтане. У перыяд з 1811 па 1816 Кінг тройчы абіраўся ў Палату прадстаўнікоў Кангрэса ЗША. Пасля гэтага ён адправіўся ў Еўропу, дзе служыў дыпламатам у Неапалі, а затым у Санкт-Пецярбургу. Вярнуўшыся ў 1818 годзе ў Злучаныя Штаты, ён стаў рабаўладальнікам на буйной баваўнянай плантацыі.

Кінг прыняў удзел у канферэнцыі па арганізацыі сістэмы ўлады штата Алабама. У 1819 годзе пасля адукацыі штата ён быў абраны сенатарам ад Алабамы, стаўшы прадстаўніком Дэмакратычна-рэспубліканскай партыі. Пазней ён пераабіраўся ў Сенат ў 1822, 1828, 1834 і 1841 гадах, а ў Кангрэсе 24-га і 27-га скліканняў займаў пасаду выконваючага абавязкі старшыні Сената. У перыяд з 1844 па 1846 Кінг з’яўляўся паслом Злучаных Штатаў у Францыі.

У 1852 годзе ён быў абраны віцэ-прэзідэнтам, аднак з-за праблем са здароўем прысяга, якая адбылася ў сакавіку 1853 г., была праведзена на Кубе, дзе ён у гэты час праходзіў лячэнне. У красавіку Кінг вярнуўся на сваю плантацыю ў Алабаме, дзе неўзабаве памёр ад сухотаў. На пасадзе віцэ-прэзідэнта ён знаходзіўся ўсяго 45 дзён.