Гоф Уітлэм

11 ліпеня 1916 года, К'ю, прыгарад Мельбурна), найбольш вядомы як Гоф Уітлэм (англ.: Gough Whitlam) — аўстралійскі палітык, дваццаць першы прэм'ер-міністр Аўстраліі. Уітлэм прывёў Аўстралійскую лейбарысцкую партыю да ўлады падчас выбараў 1972 года і захаваў уладу пасля выбараў 1974 года. Заставаўся прэм'ер-міністрам да звальнення генерал-губернатарам Джонам Керы ў разгар аўстралійскага канстытуцыйнага крызісу 1975 года. Адзіны прэм'ер-міністр Аўстраліі, вызвалены ад пасады генерал-губернатарам краіны.

Гоф Уітлэм
англ.: Edward Gough Whitlam
21-ы прэм’ер-міністр Аўстраліі 5 снежня 1972 — 11 лістапада 1975
Папярэднік	Уільям Мак-Мэхан
Пераемнік	Малкалм Фрэйзер
член Палаты прадстаўнікоў Аўстраліі[d] 29 лістапада 1952 — 31 ліпеня 1978
Папярэднік	Bert Lazzarini[d]
Пераемнік	John Kerin[d]
міністр юстыцыі Аўстраліі[d] 5 снежня 1972 — 6 лістапада 1973
Папярэднік	Nigel Bowen[d]
Пераемнік	Don Willesee[d]
міністр замежных спраў Аўстраліі[d] 5 снежня 1972 — 6 лістапада 1973
Папярэднік	Nigel Bowen[d]
Пераемнік	Don Willesee[d]
Нараджэнне	11 ліпеня 1916(1916-07-11) Мельбурн, штат Вікторыя, Аўстралія
Смерць	21 кастрычніка 2014(2014-10-21) (98 гадоў) Сідней, штат Новы Паўднёвы Уэльс, Аўстралія
Імя пры нараджэнні	англ.: Edward Gough Whitlam
Бацька	Fred Whitlam[d]
Маці	Martha Maddocks[d]
Жонка	Margaret Whitlam[d]
Дзеці	Nicholas Whitlam[d] і Tony Whitlam[d]
Партыя	Аўстралійская лейбарысцкая партыя
Член у	Аўстралійская акадэмія гуманітарных навук[d]
Адукацыя	Сіднейскі ўніверсітэт Telopea Park School[d] Canberra Grammar School[d] Mowbray House[d]
Дзейнасць	палітык, дыпламат, барыстар, міністр, юрыст
Аўтограф
Род войскаў	Каралеўскія ваенна-паветраныя сілы Аўстраліі[d]
Званне	лейтэнант звяна[d]
Бітвы	вайна ў В’етнаме Другая сусветная вайна
Узнагароды	Honorary Grand Companion of the Order of Logohu[d] Аўстралійскі нацыянальны жывы скарб[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уітлэм упершыню ўвайшоў у склад парламента ў 1952 годзе як член Палаты прадстаўнікоў ад Аўстралійскай лейбарысцкай партыі. У 1960 годзе ён быў абраны намеснікам лідара партыі, а ў 1967 годзе, пасля адстаўкі Артура Калвела, стаў першай асобай у партыі і адначасова лідарам апазіцыі. Нягледзячы на тое, што на выбарах 1969 года партыя пацярпела паразу, у 1972 годзе выбары былі выйграныя і Уітлэм заняў пасаду прэм'ер-міністра Аўстраліі.

Падчас знаходжання ва ўладзе ўрад Уітлэма правёў шэраг палітычных і эканамічных рэформаў - адмену смяротнага пакарання і ўсеагульнага вайсковага абавязку, прадастаўленне ўсеагульнага медыцынскага абслугоўвання і ўвядзенне бясплатнага навучання ў ВНУ, рэалізацыю праграм юрыдычнай дапамогі. Партыя зноў выйграла выбары ў 1974 годзе, аднак з памяншэннем падтрымкі з боку выбаршчыкаў. У лістападзе 1975 года ў ходзе палітычнага крызісу, выкліканага процідзеяннем апазіцыі ў парламенце краіны, Уітлэма звольніў генерал-губернатар Аўстраліі Джон Кер.