Гекльберы

Амерыканскае слова «Гекльберы» паходзіць ад англійскіх дыялектных слоў «hurtleberry» і «whortleberry», якімі ў Брытанія называлі чарніцы і буякі. У Амерыцы брытанскія каланісты сутыкнуліся з значна вялікай разнастайнасцю раслін роду ягаднік (Vaccinium), таму акрамя ўласна чарніц і буякоў, так сталі называць Vaccinium parvifolium з чырвонымі ягадамі, а таксама іншыя расліны роду ягаднік (Vaccinium), гледзячы па звычаях канкрэтнага рэгіёну.

Акрамя таго, у Паўночнай Амерыцы рос род раслін з ядомымі ягадамі, які не сустракаецца ў Еўропе. Ён атрымаў ад навукоўцаў назву Gaylussacia, у гонар выбітнага французскага хіміка Жазефа Луі Гей-Люсака. Усе расліны гэтага роду, і ў першую чаргу менавіта яны, сталі ў прастамоўі таксама называцца гекльберы.

Ягады Гекльберы традыцыйна збіраліся індзейцамі, а затым і белымі пасяленцамі для выкарыстання ў ежу і ў народнай медыцыне. Канкурэнтамі людзей у зборы ягад былі мядзведзі грызлі, таму іх збор прадстаўляў некаторую небяспеку.

Тым не менш, даступныя для зборшчыкаў і танныя для пакупнікоў, ягады, якія растуць паўсюль, сталі важнай часткай амерыканскай культуры, і ў XIX стагоддзі ляглі ў аснову шэрагу фразеалагізмаў, а мянушка Гекльберы стала пазначаць малаважнага чалавека. Гэта значэнне было замацавана Маркам Твэнам, які даў гэтую мянушку аднаму з асноўных сваіх герояў, Гельберы Фіну  (руск.) (бел.. Ідэя Марка Твэна, як ён сказаў інтэрв’юеру ў 1895 годзе, складалася ў тым, каб паказаць, што Гекльберы быў хлопчыкам «ніжэйшага сацыяльнага ўзроўню», чым Том Соер  (руск.) (бел..

У сучасных ЗША гекльберы з’яўляецца адным з афіцыйных сімвалаў штата Айдаха.