Dreamcast

Як спроба адваяваць рынак падчас шостага пакалення гульнявых сістэм, Dreamcast была распрацавана для канкурэнцыі з PlayStation і Nintendo 64. Прыстаўка была выпушчаная за пятнаццаць месяцаў да выхаду PlayStation 2 і за тры гады да GameCube з Xbox. Аднак ёй не ўдалося сабраць досыць папулярнасці да выхаду PlayStation 2, і Sega вырашыла закрыць праект і сысці з рынку гульнявых прыставак.

Вытворца	Sega
Тып	Гульнявая прыстаўка
Пакаленне	Шостае
Дата выхаду	27 лістапада 1998 9 верасня 1999 14 кастрычніка 1999
Прададзена штук	9 130 000
Носьбіт	Аптычны дыск
Аперацыйная сістэма	Dreamcast system software[d]
ЦП	SuperH[d]
Анлайн-сэрвіс	Sega Net Link[d] і Dreamarena[d]
Бэстсэлер	Sonic Adventure (2.5 млн. экз.)
Папярэднік	Sega Saturn
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стварэнне

Калі прыйшоў час распрацаваць спадчынніка Sega Saturn, новы прэзідэнт Sega, Сейціра Ірымадзіры наняў Тацуа Ямамота з IBM Austin для таго каб той узначаліў сакрэтны аддзел для распрацоўкі кансолі наступнага пакалення. Тым не менш, існуючая група па распрацоўцы, якую ўзначальвае Хідэкі Сато не захацела губляць кантроль над апаратным дэпартаментам, з-за чаго вялася распрацоўка двух розных дызайнаў дзвюма рознымі групамі.

Японская група, якую ўзначальваў Хідэкі Сато, прадставіла варыянт з працэсарам Hitachi SH4 і графічным працэсарам PowerVR ад VideoLogic. Кодавая назва праекта была «White Belt». Першыя ўвасобленыя праекты называліся «Guppy», а пазней — «Katana».

Група ў США, якую ўзначальваў Тацуа Ямамота прадставіла варыянт з працэсарам IBM/Motorola PowerPC 603e і графічным працэсарам 3dfx Voodoo 2. Кодавай назва праекта была «Black Belt». Першы прататып называўся «Shark».

Японскае жалеза называлася «Dural», пазней «Katana». «Black Belt» і «Shark» выкарыстоўваліся камандай Тацуа, якая насіла назву «Black Belt Team»; назва «Shark» было адказам на «Guppy».

Калі 3dfx правялі першасную публічную прапанову (IPO) у красавіку 1997 года, яна адкрыла кожную дэталь свайго кантракта з SEGA, нягледзячы на тое, што Sega трымала распрацоўку кансолі ў сакрэце.

З-за дзеянняў 3dfx у ліпені 1997 года Sega абвясціла аб тым, што будзе ўзяты японскі варыянт, які быў перайменаваны ў Dreamcast. У верасні 3dfx падала ў суд на SEGA і NEC за разрыў кантракта, тым не менш, справа была потым уладжана.

Запуск

Спыненне вытворчасці

Паўторны запуск гульнявой прыстаўкі

Адмененыя аксесуары

Sega планавала выпусціць для сваёй прыстаўкі і іншыя аксесуары. VMU/MP3 player, ISDN terminal adapter, ZIP-дыскавод, Dreamcast DVD player (Sega прадэманстравала мадыфікаваны Dreamcast з убудаваным DVD-ROM 13 мая 2000 года). Ні адзін з іх афіцыйна не быў выпушчаны.

Таксама ў супрацоўніцтве з PACE Techologies планавалася выпусціць так званы «Set-top box» або лічбавы відэамагнітафон, з убудаваным Dreamcast. З носьбітаў даных прысутнічаў толькі цвёрды дыск, так што гульні неабходна было спампоўваць з інтэрнэту і захоўваць на вінчэстары. Быў паказаны рабочы прататып, аснашчаны 40-гігабайтным цвёрдым дыскам, пультам дыстанцыйнага кіравання і чатырма партамі для геймпадаў Dreamcast. Геймпадам можна было кіраваць не толькі кансоллю, але і самім відэамагнітафонам. Былі прадэманстраваны спецыяльныя версіі Sonic Adventure і F355 Challenge. Але ў сувязі з закрыццём вытворчасці кансоляў, гэты праект быў скасаваны.

Такім чынам, Sega прадбачыла сённяшні напрамак па пераходзе на спампаваныя гульні для кансоляў яшчэ 10 гадоў таму.