Нябе́сная мэхані́ка — разьдзел астраноміі, які вывучае рух нябесных целаў і іх сыстэмаў у прасторы пад узьдзеяньнем сілаў гравітацыі і сілаў іншай фізычнае прыроды.
Нябесная мэханіка вывучае фігуры нябесных целаў і іх устойлівасьць, шмат спрыяе разуменьню працэсаў паходжаньня і разьвіцьця нябесных целаў і іх сыстэмаў. Практычныя задачы нябеснай мэханікі ўключаюць вызначэньне элемэнтаў арбіт нябесных целаў паводле дадзеных назіраньняў, у перадвылічэньні месцаў нябесных целаў. На базе нябеснае мэханікі разьвіваецца новая галіна навукі, дынаміка касьмічнага палёту.
Фундамэнт нябеснае мэханікі складаюць законы Ньютана, а таксама закон гравітацыі. Гэтыя законы тэарэтычна абгрунтоўваюць атрыманыя экспэрымэнтальным шляхам законы Кеплера, якія апісваюць рух плянэтаў і іх спадарожнікаў па арбітах.
Разьдзелы нябеснай мэханікі:
Нябесная мэханіка — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
Гэта — накід артыкула. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго. |
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Нябесная мэханіка, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.