Яўгенія Эргардаўна Пфляўмбаўм (1 лістапада 1908, Менск — 13 студзеня 1996, Менск) — беларуская паэтка і перакладніца.
Яўгенія Пфляўмбаўм | |
Яўгенія Пфляўмбаўм на першым зьезьдзе «маладнякоўцаў», 1925 г. | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Імя пры нараджэньні | Яўгенія Эргардаўна Пфляўмбаўм |
Нарадзілася | 1 лістапада 1908 Менск |
Памерла | 13 студзеня 1996 Менск |
Пахаваная | |
Сужэнец | Максім Лужанін |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | паэтка, перакладніца |
Мова | беларуская |
Нарадзілася ў сям’і менскага чыгуначніка-немца Эргарда Карлавіча Пфляўмбаўма і Алены Кандратаўны Лагун.
У 1930 годзе скончыла літаратурна-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэту Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту. Актыўна ўдзельнічала ў літаратурна-грамадзкім жыцьці: спачатку была сябрам «Маладняка», потым — БелАПП, а пазней уваходзіла ў склад кіраўніцтва гэтых арганізацый. У 1930—1932 гг. працавала бібліёграфам Кніжнай палаты пры Дзяржаўнай бібліятэцы БССР, літсупрацоўнікам рэспубліканскай газэты «Звязда».
Летам 1931 г. выйшла замуж за Максіма Лужаніна. Калі ў 1933 г. Максім Лужанін быў рэпрэсаваны і на 2 гады сасланы ў сібірскі Марыінск, паэтка паехала следам за мужам, каб быць з ім побач. Пфляўмбаўм была вымушана прадаць сваю бібліятэку з унікальнымі выданьнямі, каб набыць чыгуначны квіток на цягнік. Пасьля вызваленьня мужа пераязджае разам зь ім ў Маскву, дзе ў 1935—1945 гг. працуе рэдактарам Абароннага дзяржаўнага выдавецтва («Оборонгиз»).
Падчас нямецка-савецкай вайны служыла ў супрацьпаветранай абароне Масквы. З 1945 г. і да самай сьмерці жыла ў Менску.
Сябра СП СССР з 1989 г.
Памерла 13 студзеня 1996 году. Пахаваная на могілках вёскі Паперня ў Менскім раёне, дзе пазьней поруч з ёю быў пахаваны Максім Лужанін.
Друкавацца пачала з 1924 г. у часопісах «Маладняк», «Полымя», у газэтах «Савецкая Беларусь», «Звязда». У 1926 г. разам з сваімі равесьніцамі З. Бандарынай і Н. Вішнеўскай выдала калектыўны зборнік «Вершы».
Пасля вяртання з ссылкі Лужанін вырашае ўсё рабіць так, як патрабуе кіруючая партыя. Паэтка не пагадзілася з мужам, і амаль усё сваё жыццё пісала ў стол, не спадзеючыся калі-небудзь пабачыць напісанае ў друку.
Перакладала з ангельскай — Джорджа Байрана і Джэка Лёндана, і з расейскай — прозу і драматургію Антона Чэхава і Максіма Горкага. Усе пераклады друкаваў Максім Лужанін.
Вершы Пфляўмбаўм хацеў надрукаваць Аркадзь Куляшоў, які выпадкова прачытаў іх, калі наведаў Лужаніна. Аднак сьмерць Куляшова адклала вяртаньне паэткі ў друк. Толькі ў 1989 годзе выйшаў зборнік паэзіі «Сувой жыцьця» з прадмовай Анатоля Вярцінскага, а ў 1992 г. — кніга «На захадзе сонца».
Перад сьмерцю Пфляўмбаўм хацела выдаць трэцюю кнігу вершаў «Зімовае сонца». Але, нягледзячы на намаганьні Лужаніна, які пасьля сьмерці жонкі рыхтаваў зборнік да друку, кніга так і засталася нявыдадзенай.
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Яўгенія Пфляўмбаўм, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.