Покер (па-ангельску: poker) — картачная гульня, мэта якой — выйграць стаўкі, сабраўшы як мага больш высокую покерную камбінацыю, выкарыстоўваючы 4 (стары клясычны варыянт), ці 5 карт, ці вымусіўшы ўсіх супраціўнікаў спыніць удзельнічаць у гульні.
Гульня ідзе з цалкам ці часткова зачыненымі картамі. Пэўныя правілы могуць вар’іравацца ў залежнасьці ад разнавіднасьці покера. Абагульняючымі элемэнтамі ўсіх разнавіднасьцяў покера зьяўляюцца камбінацыі й наяўнасьць гандлю падчас гульні.
З прычыны таго, што гулец ня ведае карты сваіх супраціўнікаў, покер зьяўляецца гульнёй зь няпоўнай інфармацыяй, як і шматлікія іншыя картачныя гульні, у адрозьненьне ад, напрыклад, шахмат, у якіх абодва гульца бачаць становішча ўсіх постацяў на дошцы. Таму лічыцца азартнай гульнёй і выкарыстоўваецца ў казіно.
У покер гуляюць рознымі калодамі — па 32, 36 ці 54 карты, але часьцей за ўсё выкарыстоўваецца стандартная калода з 52 лістоў з раўназначнымі масьцямі. Гуляе некалькі ўдзельнікаў (2 і больш, звычайна да 10 за адным сталом). Значэньні карт разьмяшчаюцца па сыходнай ад туза і далей (кароль, дама, валет, 10…2). Туз можа разглядацца й як малодшая карта для ўтварэньня пасьлядоўнасьці (стрыт) да 5 уключна, і як старэйшая (у камбінацыі з кароль— дама — валет — 10). Гульня складаецца зь некалькіх фаз (у залежнасьці ад разнавіднасьці покера), гэта значыць раўндаў гандлю. Кожная зь іх пачынаецца з раздачы новых карт. Пасьля раздачы карт кожны гулец мае магчымасьць зрабіць стаўку ці выйсьці з гульні. Пераможцам лічыцца той, чыя камбінацыя зь пяці карт апынецца лепшай, ці той, хто зможа выцесьніць з гульні іншых гульцоў з дапамогай ставак ці блеф-ставак і застанецца адзін да выкрыцьця карт.
Варта адзначыць, што часта ніжэйзгаданыя тэрміны ўжываюць у традыцыйных недакладных транскрыпцыях: замест стрэйта — стрыт, замест флаша — флеш/флэш.
Магчымыя камбінацыі карт у парадку зьмяншэньня добрай якасьці:
У некаторых варыянтах гульні таксама выкарыстоўваецца камбінацыя Фор флаш — чатыры карты адной масьці й адна карта іншай масьці (пры ўмове, што не створана ніякая іншая камбінацыя), якая па сваім становішчы знаходзіцца паміж адной парай і дзьвюма парамі, напрыклад: К♠ В♠ 10♥ 4♠ 3♠.
Пры супадзеньні камбінацыяў мацнейшай зьяўляецца камбінацыя са старэйшымі картамі, напрыклад 8♣ 8♠ 4♥ 4♣ 2♠ старэй, чым 7♣ 7♠ 5♥ 5♣ K♠, а камбінацыя 6♠ 5♦ 4♥ 3♠ 2♦ старэй, чым 5♦ 4♥ 3♠ 2♦ Т♦.
Пры супадзеньні камбінацыяў і кікера (калі ён знаходзіцца сярод 5 адкрытых карт) выйгрыш падзяляецца пароўну паміж гульцамі з аднолькавай камбінацыяй. У выпадку супадзеньня першага кікера параўноўваецца другі ці трэці (у выпадку пары і трох кикеров).
У некаторых разнавіднасьцях покера (ён завецца Гань-Лоў (па-ангельску: Hi-Lo ад High-Low) выйгрыш можа падзяляцца пароўну паміж гульцамі, якія маюць на руках найдужэйшую камбінацыю з карт любой добрай якасьці (разгледжаны вышэй) і самую слабую камбінацыю зь няпарных карт добрай якасьцю ня больш 8, напрыклад: Т♣ 7♥ 2♠ 4♦ 8♠ (у слабых камбінацыях туз лічыцца картай найнізкай добрай якасьці). Пры гэтым адзін і той жа гулец можа адначасова мець на руках найдужэйшую й самую слабую камбінацыю карт.
У гульнях з джокерам камбінацыя Покер/Пяцёрка (па-ангельску: five of a kind — «пяць аднолькавых») — карэ й джокер, напрыклад: T♥ T♦ T♣ T♠ Дж лічыцца вышэйшай камбінацыяй, гэта значыць шануецца нават вышэй, чым «Royal Flush».
У большасьці варыянтаў покера кожная раздача мае некалькі кругоў гандлю.
Пры гэтым трэба сказаць, што не заўсёды пры гульні ў покер выйграе лепшая рука, бо з добра прадуманай гульнёй і з блефам можна выйграваць з горшымі картамі, чым у супраціўніка.
У покеры існуе правіла, па якім гулец удзельнічае ў гульні толькі тымі грашыма, якія ён паклаў на стол — стэк (па-ангельску: stack). Папаўняць стэк можна толькі паміж гульнямі. Забіраць са стэка нельга без сыходу з-за стала. У выпадку калі ў гульца скончыліся грошы падчас гандлю, ён працягвае ўдзельнічаць у гульні, але не ўдзельнічае ў далейшым гандлі й на стале ўтворыцца дадатковы ці пабочны банк (ці банкі) (па-ангельску: side pots), якія могуць выйграць толькі пакінутыя супраціўнікі.
Часта існуе некалькі разнавіднасьцяў адной і той жа гульні, адрозьненьне паміж якімі складаецца ў памерах стаўкі, якія могуць рабіць гульцы:
У клюбным покеры, як і ў любой іншай гульні, ня маючай канчатковай колькасьці станаў, не існуе чыстай аптымальнай стратэгіі гульні. Гэта тлумачыцца вялікай ступеньню нявызначанасьці — гульцы ня ведаюць карт адзін аднаго. Ім даступная толькі абмежаваная інфармацыя — уласныя карты, агульныя карты, а таксама ход гандлю. Каб заблытаць апанентаў і атрымаць перавагу, гульцы выкарыстоўваюць цэлы шэраг стратэгічных прыёмаў, такіх як блеф (ці паў-блеф, сутнасьць якіх складаецца ў тым, каб адвесьці ўвагу гульца ад рэальнага становішча справаў у раскладзе гульні), атрыманьне бясплатнай карты, чэк-рэйз, стыл (крадзеж блайндаў). Ва ўмовах нявызначанасьці для прыняцьця аптымальнага рашэньня ў покеры шырока выкарыстоўваецца імавернасны падыход з вызначэньнем матэматычнага чаканьня магчымых дзеяньняў. Падчас гульні звычайна выкарыстоўваецца падлік шанцаў банка й параўнаньне яго з шанцамі на паляпшэньне для прыняцьця рашэньня аб працягу гульні.
Існуе так званая «фундамэнтальная тэарэма покеру», аўтарамі якой зьяўляюцца Дэйвід Скланскі (David Sklansky) і Мэйсан Малмут (Mason Malmuth): «Кожны раз, калі вы разгульваеце камбінацыю адрозную ад той, якой вы б гулялі, калі б бачылі карты ўсіх вашых супернікаў, яны выйграюць; і кожны раз, калі вы разгульваеце камбінацыю так, як паступілі б, бачачы ўсе іх карты, яны прайграюць. І наадварот: кожны раз, калі апанэнты разгульваюць свае камбінацыі адрозна ад таго, як яны б гэта зрабілі, бачачы ўсе вашы карты, вы выйграеце; і кожны раз, калі яны разгульваюць камбінацыі такім выглядам, як калі б бачылі ўсе вашы карты, вы прайграеце». Дадзеная тэарэма наўрад ці паможа падчас гульні, аднак яна падкрэсьлівае важнасьць дзьвюх рэчаў: якаснай ацэнкі карт супраціўніка, аптымальнага прыняцьця рашэньняў з улікам гэтай ацэнкі. Але самы вялікі ўнёсак у навучаньне покерным стратэгіям унесьлі Дэн Гарынгтан, які таксама вядомы ў сваіх кругах, як «Завадны Дэн» і Дойль Брансан. Дэн Гарынгтан у адрозьненьне ад іншых настаўнікаў покеру разглядаў ня толькі тэорыю, але й мноства жывых прыкладаў, узятых з асабістага досьведу, а працай Дойля Брансана зьяўляецца «Супэр Сыстэма».
Банкрол (па-ангельску: Bankroll) — гэта сума грошай на рахунку гульца, якую ён выкарыстоўвае для гульні ў покер на грошы. Банкрол прынята вымяраць у вялікіх блайндах ліміту, задзейнічанага ў гульні, ці ў бай-інах. Кіраваньне банкролам — важная частка гульні ў покер на грошы.
Асноўнае правіла кіраваньня банкролам — наяўнасьць на рахунку гульца сумы, якая дазваляе бясьпечна гуляць на абраных лімітах. Вылучаюць кансэрватыўны мэтад кіраваньня банкролам — яго велічыня складае 5 000—6 000 вялікіх блайндов ці 50—60 бай-інаў для рынгавых гульняў па стратэгіі вялікіх стэкаў і 200 бай-інаў для турніраў, клясычны — 3 000—4 000 вялікіх блайндов для рынгавых гульняў і 100—150 для турніраў, агрэсіўны — 2 000 вялікіх блайндов ці 20 бай-інаў для рынгавых гульняў і 50 бай-інаў для турніраў. Спосаб кіраваньня банкролам падбіраецца ў залежнасьці ад стылю гульні й псыхалягічных асаблівасьцяў гульца й гэтак жа мэты гульні (для гульні на сталай аснове прафэсіяналу патрабуецца больш кансэрватыўны мэтад банкрол-мэнэджмэнту). Пры зьніжэньні сумы грошай на рахунку гульца неабходна зьменшыць ліміты, на якіх вядзецца гульня ў покер.
Пра паходжаньне самай гульні й нават яе назвы дагэтуль ідуць спрэчкі. Па адной зь вэрсій, назва паходзіць ад нямецкага слова pochen (стукаць). Першыя згадваньні пра гульню, падобнай на покер, адносяцца да XVI стагодзьдзя.
Покер як картачная гульня існуе больш за 500 гадоў. Узьнік ён у Эўропе: у Гішпаніі, Францыі, Італіі. Правілы покера тады былі некалькі іншымі. Зь цягам часу правілы покера зьмяняліся. Першыя пісьмовыя згадваньні пра сучасны варыянт покера зьяўляюцца ў 1829 годзе ў мемуарах артыста Джо Каўэла. У 1834 годзе ў покер сталі гуляць калодай з 52 карт. Аднак, як бы ні зьмяняліся правілы, пераможца вызначаўся па наяўнасьці ў яго Покерных Камбінацыяў.
Адзін час покер зьяўляўся нацыянальнай картачнай гульнёй Злучаных Штатаў. Ён і цяпер зьяўляецца самай распаўсюджанай гульнёй у ЗША сярод картачных гульняў.
Штогод праводзіцца мноства міжнародных турніраў, самым знакамітым зь якіх лічыцца Сусьветная сэрыя покера (World Series of Poker ці скарочана WSOP).
Існуе мноства разнавіднасьцяў покера. Некаторыя гуляюцца на афіцыйным узроўні, некаторыя папулярныя толькі ў хатнім крузе. Ніжэй даецца некалькі самых папулярных разнавіднасьцяў покера:
Адна з самых простых разнавіднасьцяў покера. Больш за ўсё распаўсюджаны ў хатніх гульнях, на сяброўскіх сустрэчах.
Разнавіднасьць дро-покера, у якім гульцы могуць два разы замяніць карты за кон.
У дабл-дро-покер можа гуляць да сямі гульцоў адначасова. Абменяныя гульцамі карты вяртаюцца ў калоду й там перакартоўваюцца.
Існуе некалькі разнавіднасьцяў стада, напрыклад 4-х, 5-ці, ці 7-картачны стад. Далей апісваецца 7-картачны стад.
Гулец выбірае камбінацыю зь пяці карт у сябе ў руцэ.
Разнавіднасьцю стада зьяўляецца Гань-Лоў, калі выйграюць самая старэйшая й самая малодшая камбінацыя. Яшчэ адна разнавіднасьць — Раз, калі выйграе толькі малодшая камбінацыя.
5-картачны стад звычайна папулярны ў хатніх гульнях, і звычайна гэта тая разнавіднасьць покера, у якую першай вучацца гуляць дзеці ў ЗША.
7-картачны стад доўгі час быў самай папулярнай разнавіднасьцю покера, пакуль ён ня стаў выцясьняцца Тэхас Голд’эмам.
Тэхаскі голдэм (часам проста званы голдэм) — самая папулярная на сёньня разнавіднасьць покера. Папулярнасьць голдэма зьвязана з правіламі Голдэма, якія даюць аптымальныя суадносіны агульнай/утоенай інфармацыі. Напрыклад, у 5-draw покеры агульнай інфармацыі практычна няма (толькі колькасьці карт, якія зьмяніў супраціўнік), а ў 7-стаду наадварот агульнай інфармацыі занадта шмат. Збалянсаваныя суадносіны даюць больш магчымасьцяў для манэўраў, у выніку чаго ў гульні больш дзеяньня. Амаха досыць блізкая да голдэму, але тут Голдэм папулярней з-за прасьцейшых правіл.
Гульня праходзіць наступным чынам:
Амаха (часам завецца Амаха Голд’эм) па правілах гульні падобная на Тэхас Голд’эм.
Гульня праходзіць наступным чынам:
Існуе разнавіднасьць гульні — Амаха гань-лоў ці амаха 8 ці лепш. Розыгрыш раздачы адбываецца як і ў клясычнай Амахе, але банк падзяляецца паміж найдужэйшай і самай слабай камбінацыяй — адгэтуль і пайшла назва «амаха гань-лоў». Амаха гань-лоў гуляецца з умовай «8 ці лепш», гэта значыць, каб гулец мог прэтэндаваць на выйгрыш лоў часткі банка, у яго павінна быць камбінацыя з карт не старэй васьмёркі.
Амаха і Амаха гань-лоў таксама бываюць ліміт, пот-ліміт і ноў-ліміт, але варыяцыя пот-ліміт найболей папулярная ў абедзьвюх гульнях. Калі ў супраціўнікаў аднолькавыя карты, гэта значыць дзьве пары, то ўлічваецца старэйшая карта з наяўных у іх. Калі ў супраціўнікаў аднолькавая пара, то кікерам зьяўляецца другая карта супраціўніка.
Супрацьлегласьць Дро-покеру, выйграе найгоршая камбінацыя.
Мэта гульні — сабраць камбінацыю зь пяці карт як мага меншага наміналу, якая не зьяўляецца стрытам ці флэшам. Найлепшай камбінацыяй у гэтай гульні зьяўляецца, напрыклад, камбінацыя 7♥ 5♠ 4♣ 3♦ 2♥, адкуль і пайшла назва разнавіднасьці гульні.
Розыгрыш рукі аналягічны дро-покеру.
Існуе таксама варыянт гульні з патройным абменам картаў, пасьля кожнага зь якіх ідзе круг гандлю (Lowball 2—7 Triple Draw).
У гэтай разнавіднасьці покера гульцы па чарзе гуляюць ў Голдэм, Амаху, Раз, Стад і Гань-Лоў Стад.
Бадугі (кар. вясёлка) — самая маладая разнавіднасьць покера, вынайдзеная ў Карэі. Сумяшчае ў сабе асаблівасьці Лоўбола й Дро-покера. Найболей папулярная разнавіднасьць зь фіксаваным лімітам ставак.
Бадуги — гэта камбінацыя з 4-х разнамастных карт рознага наміналу. Мэта гульні — сабраць найніжэйшую бадугі. Лепшай камбінацыяй зьяўляецца, напрыклад, 4♥ 3♠ 2♣ Т♦. Апісаньне працэсу гульні:
Выйграе гулец, які сабраў меншую бадугі (ніжэй намінал старэйшай карты камбінацыі). У выпадку, калі ні ў аднаго з гульцоў няма бадугі, разглядаюцца 3-х, 2-х і аднакартачныя камбінацыі, складзеныя з карт найменшай якасьці кожнай масьці. Напрыклад, камбінацыя 7♥ 6♠ 4♠ 3♦ (3-х картачная камбінацыя 7, 4, 3) лепш камбінацыі 8♠ 3♦ 2♦ Т♥ (3-х картачная камбінацыя 8, 2, Т). А камбінацыя К♦ Д♠ 5♠ 2♦ (2-х картачная камбінацыя 5, 2) лепш камбінацыі 7♠ 7♦ 7♥ Т♥ (2-х картачная камбінацыя 7, Т).
Камбінацыя | Лічба мажлівых камбінацыяў | Верагоднасьць |
---|---|---|
Рояль-флэш | 4 | каля 0,00000154 |
Стрыт-флэш | 36 | каля 0,00001385 |
Карэ | 624 | каля 0,00024 |
Фул-хаўс | 3744 | каля 0,00144 |
Флэш | 5108 | каля 0,00197 |
Стрыт | 10200 | каля 0,00392 |
Тройка | 54912 | каля 0,0211 |
Дзьве пары | 123552 | каля 0,0475 |
Пара | 1098240 | каля 0,423 |
Кікер | 1302540 | каля 0,501 |
Лічба ўсіх мажлівых камбінацыяў карт раўняецца 2598960.
У наш час вядуцца спрэчкі пра тое ці варта лічыць покер азартнай ці камэрцыйнай гульнёй.
Покер зьўляецца відам спорту ў Беларусі.
Покер — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Покер, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.