Японская Поп-Культура Ідал: мэдыя-пэрсона ў Японіі

Ідалы зьяўляюцца асобнай катэгорыяй японскіх артыстаў.

Тэрмін камэрцыялізаваны японскімі агенцтвамі па пошуку талентаў, некаторыя зь якіх спэцыялізуюцца на ідалах. Агенцтва набіраюць дзяцей і падлеткаў, якія міла сябе вядуць, і робяць зь іх зорак. Ідалы зьяўляюцца аб’ектам любові фанатычных прыхільнікаў. Існуе таксама меркаваньне, што японцы бачаць ідалаў як сёстраў ці звычайных мілых суседзкіх дзяўчынак.

Можна сказаць, што ў японскай папулярнай музыцы сьпевакі-ідалы ўтвараюць пэўны жанр. Яны выконваюць адмысловы выгляд сэнтымэнтальных песень, якія не вымагаюць асаблівага вакальнага майстэрства, але артыст павінен быць мілым і абаяльным. У сваёй паўсядзённым жыцьці ідалы таксама павінны адпавядаць сваім песьням, так каб мець ідэальна чысты публічны імідж і быць прыкладам для маладога пакаленьня.

Зьява паўстала ў пачатку 1970-х гадоў як рэакцыя на бум папулярнасьці маладой францускай актрысы Сыльві Вартан ў фільме «Cherchez l'idole» («Шукайце ідала»; выйшаў на экраны японскіх кінатэатраў у лістападзе 1964 году і па-японску называўся «Aidoru o Sagase»). «Ідаламі» сталі называць дзяўчынак-сьпявачак, у асноўным ад 14 да 16 гадоў, якія толькі пачыналі свой шлях да славы або вельмі маладых новых зорак.

Гэта выбарачны сьпіс японскіх ідал-груп (музычных гуртоў), арганізаваны па праектам або агенцтвам па пошуку талентаў.

• AKB48
• Stardust Promotion (агенцтва па пошуку талентаў)
  • Momoiro Clover Z
  • Shiritsu Ebisu Chugaku
  • Takoyaki Rainbow
• Hello! Project (праект)
  • Morning Musume
  • °C-ute
  • Berryz Kobo
  • S/mileage
  • Juice=Juice
  • Buono!
• Fairies
• 9nine
• Sakura Gakuin

  Ідал (японская поп-культура) — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў