Павлов Сергей Тимофеевич

Павлов Сергей Тимофеевич 1897 йылдың 6 июлендә Санкт-Петербург ҡалаһында профессор, надворный советник Тимофей Павлович Павлов ғаиләһендә тыуған. 1909 йылда Сергей Карл Май гимназияһының өсөнсө класына уҡырға инә. 1915 йылда гимназияла уҡыуын тамамлап, Хәрби-медицина академияһына уҡырға инә, уны 1919 йылда уңышлы тамамлай. 1919 йылдан 1922 йылға тиклем Ҡыҙыл армия сафында хеҙмәт итә. 1922 йылда Хәрби-медицина академияһының тире һәм венерик ауырыуҙар клиникаһында ординатор булып эшләй башлай.

1924 йылда Хәрби-медицина академияһының тире һәм венерик ауырыуҙар кафедраһы уҡытыусыһы була. 1927 йылда Германияға командировкаға бара, унда профессорҙар А. Бушке һәм И. Ядассонда эшләй. 1934 йылда Хәрби-медицина академияһында эшләү менән бер үк ваҡытта И. И. Мечников исемендәге медицина университеты-дауаханаһының тире һәм венерик ауырыуҙар кафедраһы мөдире итеп һайлана, кафедраны 1948 йылға тиклем етәкләй. 1937 йылда медицина фәндәре докторы дәрәжәһенә дәғүә итеп, «Экспериментальные данные по вопросу об иммунитете при сифилисе кроликов и влияние на него недостаточных доз сальварса новых препаратов» темаһына диссертацияһын уңышлы яҡлай. 1940 йылдан профессор ғилми дәрәжәһенә эйә. 1940—1968 йылдарҙа Хәрби-медицина академияһының тире һәм венерик ауырыуҙар кафедраһы мөдире итеп һайлана һәм эшләй.

80-дән ашыу фәнни хеҙмәт, шул иҫәптән экзема, нейродерматит, парапсориаз патогенезы һәм клиникаһын, сифилистың дөйөм патологияһын, хәрбиҙәр араһында дерматоз ауырыуының сәбәптәрен, дерматовенерологияны уҡытыу ысулдарын өйрәнеүгә арналған 2 монография авторы. Экземаның невроген патогенезын ентекләп өйрәнә. Уның етәкселегендә Бөйөк Ватан һуғышы йылдарында Совет Армияһы хәрбиҙәре араһында тире һәм венерик ауырыуҙар менән ауырыусанлыҡҡа тәрән медицина анализы үткәрелә, уларҙың таралыуына юл ҡуймау саралары баһалана. Тире һәм венерик ауырыуҙар буйынса дәреслек авторы.

Медицина берләшмәһенең әүҙем ағзаһы. Бөтә Союз (1957—1965) һәм Ленинград (1958—1971) ғилми йәмғиәттәре рәйесе итеп һайлана, Ҙур медицина энциклопедияһының 2-се баҫмаһының «Дерматология һәм венереология» редакция бүлегенең яуаплы мөхәррире була.

1971 йылдың 13 апрелендә вафат була. Санкт-Петербургтың Богословский ҡала зыяратында ерләнгән.

Хеҙмәттәре, монографиялары:

• К вопросу об иммуно-биологических реакциях при экспериментальном сифилисе кроликов, Труды Воен.-мед. акад., т. 1, Л., 1934, с. 117;
• А. Г. Полотебнов, 1838—1907, Л., 1955;
• О роли кожных рецепторов в процессе сенсибилизации кожи к некоторым химическим веществам, Вестн, вен. и дерм., № 1, с. 3, 1955;
• О нейрогенном патогенезе экземы, Труды Воен.-мед. акад., т. 68, с. 12, Л., 1957;
• Общая патология сифилиса, Многотомное, руководство по дерматовенерологии, под ред. О. Н. Подвысоцкой, т. 1, кн. 1, с. 81, Москва, 1959;
• Кожные и венерические болезни, Москва, 1975.

Хеҙмәте өсөн түбәндәге наградалар менән билдәләнгән:

• Ленин ордены
• ике Ҡыҙыл Байраҡ ордены.
• Ҡыҙыл Йондоҙ ордены
• башҡа миҙалдар.

• Архангельский С. П. Профессор Сергей Тимофеевич Павлов, Труды Воен.-мед. акад., т. 68, Л., 1957, с. 5;
• Сергей Тимофеевич Павлов (К 70-летию со дня рождения), Вестни, дерматолога и венеролога, № 6, 1967, с. 89.
• «Незабытые могилы. Российское зарубежье: некрологи 1917—1999 в шести томах», Составитель В. Н. Чуваков. М., 2004, том 5, стр.293.

• БМЭ. Павлов С. Т.
• Доктор Павлов С. Т.