Sultanatu D'adel

Les sos capitales fueron Zeila y, mientres casi tola so esistencia, Harar Jugol (güei Etiopía).

Sultanatu d'Adel (de 1415 a 1577)
estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Zeila (es)
Forma de gobiernu	Monarquía
Xeografía
Coordenaes	10°27′08″N 41°10′40″E / 10.45222°N 41.177806°E / 10.45222; 41.177806

Nacencia

Adel nació como un sultanatu a partir d'otru anterior, el d'Ifat, un Estáu somalín vasallu d'Etiopía con Zeila como capital. Ifat independizóse totalmente d'Etiopía y empezó la so espansión como Adel.

Guerres contra Etiopía

La so rivalidá cola Etiopía cristiana empezó nel sieglu XIV. Nel añu 1527 Adel, de la mano l'imán Ahmad ibn Ibrahim, que recibía'l llamatu de Gran Zurdu, llanzó una serie d'ataques contra Etiopía, conquistando les rexones de Bale y Hadya. En 1528 volvió combatir a los etíopes y en ganándolos tomó Amhara y Lasta en 1533. Para 1533 tenía tamién Tigré, colo qu'apoderaba tanto'l sur como'l norte d'Etiopía. Dos años dempués Etiopía, abarganada y afarada polos musulmanes, que quemaben les sos ilesies y obligaben a la población de relixón cristiana a convertise al islam, pidió ayuda a los portugueses. Éstos, lideraos por Cristóbal de Gama, allegaron al empar que l'imperiu otomanu sofitaba a Adel. L'exércitu de Ahmad ibn Ibrahim consiguió ganar al conxuntu d'etíopes y portugueses y aforcar a De Gama, magar lo cual el sultanatu cesó na so meyora contra Etiopía. Ahmad foi asesináu en 1543 mientres una escaramuza.

Desintegración del sultanatu

A finales del sieglu XVI Adel, debilitáu pola guerra, y especialmente pola presencia d'una flota portuguesa qu'atacaba los sos puertos, torgando asina la meyora de la so economía, terminó per estremar se en pequeños sultanatos, vasallos dalgunos, los asitiaos más al norte, del imperiu otomanu, y el restu de Zanzíbar.