Luengas D'oïl

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Luengas d'oïl
Familia lingüistica
Atras denominacions:	'
Distribución cheografica:	norte y centro de Francia, Luxemburgo, Belchica y Suiza.
Etnia:
Clasificación lingüistica
Clasificación:	Indoeuropeas Romances Italo-occidentals Occidentals Galorromanicas Luengas d'oïl
Protoluenga:	Francés antigo
Subdivisions:	1) Zona francica 2) Zona franciana 3) Zona borgonyona 4) Zona armoricana 5) Zona petavina
ISO 639-1:	[1]
ISO 639-2:	[2]
ISO 639-3:	[3]
ISO 639-4:	[4]
ISO 639-5:	roa
Linguasphere:	'
Glottolog:	oila1234
Mapa de situación
Distribución d'as luengas d'oïl (a mas d'o francés)

Ista branca galorromanica d'o norte ha conservato un substrato celtico mas important y ha tenito una influencia mas gran d'as luengas chermanicas que a luenga galorromanica d'o sud, a luenga d'oc, que ye fruito d'una romanización mas intensa d'o espacio mediterranio debito a razons ligatas a os intercambios comercials, a instalación de colonias romanas en o sud-este y a la mayor proximidat cheografica a la fuent orichinal d'o latín, mientres que ha recibito muitas menos colonizacions chermanicas.

Trobamos o termin luenga d'oïl tanto en singular como en plural, as luengas d'oïl, termin que gosa tener a vegatas dos significatos y usos diferents:

• En singular, a luenga d'oïl ye sinonimo de francés en un amplo sentito, adintro d'a clasificación mas tradicional d'a lingüistica romanica. A luenga d'oïl embreca alavez que as variedaz d'o dominio d'oïl son dialectos d'a luenga francesa, u mas bien variants mutuament intelichibles con o francés (ye un caso parellán a o grupo alemán, que en lingüistica s'asocia con a luenga alemana u a os termins occitán y luenga d'oc).
• En plural, luengas d'oïl significa que bi ha una serie de luengas diferents adintro d'o dominio d'oïl: o berrichón, o borgonyón, o campanyés, o francontés, le francés, o galó, o lorenés, o mayenés, o normando, o picardo, o petavín-santonchés con sus dos variedaz: petavín y santonchés, l'idioma valón. Una luenga d'oïl en singular designa a una d'as luengas d'ista branca. Ista vision s'ha desembolicato dende a decada 1970 compitiendo con l'anterior.

L'Academia francesa emplega a siguient definición: a luenga d'oïl agrupa totas as parlas ta as que si se diz oïl (pronunciato /wi/ u /wil/, d'a on "oui"). Seguntes ista deficinión, no bi ha mica distinción particular entre a parla francesa (francés historico) y totas as atras. Asinas, en estar a luenga d'oïl un conchunto de parlas no s'habría d'emplegar a denominación en plural de luengas d'oïl.