Georges Fay: Sicrijheu, ricwereu et bouteu pol walon

C' esteut on sicrijheu e walon, ricwereu sol foclore, et bouteu pol walon dins l' payis d' Tchålerwè.

I djouwéve teyåte, tchantéve, dinéve des conferinces, adjinçnéve des emissions e walon å posse. I fourit eto prezidint di l' ALWAC.

Di s' mestî, il esteut mwaisse di scole.

L' anea, ene pîce di teyåte sicrîte e 1932 ey eplaideye e 1938, ourit toplin do succès e Payis d' Tchålerwè et co pus lon. Ene ôte pîce, Zabele, a stî li prumire pîce e walon djouwêye a l' RTBF e 1961.

I ratourna vers po vers ene pîce da Racine, Les plaideus (creyeye li 9 d' octôbe 1980 et eredjistrêye al radio).

Come ôtès pîces di teyåte: “Pol medaye”, “Djåke Bertrand” (1934), “El fåt touwer !” (1934); “Moman”; “L' ôte moman”.

Il a eto scrît des pîces pol radio: “Å cariyon” et “Nosse crås mårdi”, ey ene rivuwe "on nedje a Couyet".

Come sicrijheu d' prôze, il a eplaidî “Fonse et Cie” e 1942, ki conte les paskeyes d' on scolî åddilon d' l' anêye.

Come powete, il aveut meyeu di scrire del prôze-powezeye come divins “Troes ptits efants”; “Tchambe l° 9”; “El grande paskeye”; “On moes shût l' ôte”; “Peneus tchaplet”; “Traze al dozinne” (fåves, 1942).

•   Li Wiccionaire si rsieve di sacwantès fråzes da Georges Fay po-z enimådjî des mots k' i gn a.