İlahi Varlık: Doğal veya doğaüstü tanrı veya tanrıça, yüce varlık

Dinler, taptıkları tanrı sayısına göre sınıflandırılabilir. Politeist dinler birden çok ilahi varlığı kabul ederken, monoteist dinler yalnızca bir tane ilahi varlığı kabul eder (genellikle "tanrı" olarak anılır). Henoteist dinler, diğer tanrıları inkâr etmeden yalnızca bir ilahi varlığı kabul eder ve diğer inançları aynı ilahi ilkenin farklı yönleri olarak görür. Nonteist dinler, herhangi bir yaratıcıyı reddeder ancak bir panteonu kabul edebilir.^{:35–37:357–58}

Farklı kültürlerdeki ilahi varlıklara örnekler; sol üstten saat yönünde: Hinduizm, Budizm, Yoruba, Maya, Roma, Şinto, Hıristiyanlık, Yunan, and İnka.

Tek tanrılı dinlerin çoğu geleneksel olarak tanrılarını her şeye gücü yeten, her yerde hazır bulunan, her şeyi bilen ve ebedi olarak kabul etseler de, bu niteliklerin hiçbiri bir "ilahi varlık" tanımı için gerekli değildir ve çeşitli kültürler, kendi ilahi varlıklarını farklı şekilde tasavvur etmişlerdir. Monoteist dinler tipik olarak Tanrı'ya eril terimlerle atıfta bulunurken,^:96 diğer dinler tanrılarına erkek, kadın, hermafrodit veya cinsiyetsiz gibi çeşitli şekillerde atıfta bulunabilir.

Tarihsel olarak, antik Mezopotamyalılar, Mısırlılar, Yunanlar, Romalılar ve Cermen halkları da dahil olmak üzere birçok eski kültür, doğal afetleri çeşitli şekillerde kasıtlı nedenler ya da sonuçlar olarak kişileştirdi. Bazı Avesta ve Veda tanrıları, etik kavramlar olarak görülüyordu. Hint dinlerinde tanrıların, her canlının vücudunun tapınağında duyu organları ve zihin olarak tezahür ettiği düşünülüyordu. Bazen tanrılar, etik bir yaşam yoluyla liyakat kazanan insanlar için yeniden doğduktan sonra bir varoluş biçimi (Saṃsāra) olarak tasavvur edildi.^{:35–38:356–59}

• Eon (Gnostisizm)
• İlahi varlıklar listesi
• Kurgusal tanrıların listesi
• Tanrılaştırma