เซเบิล

เซเบิลจัดเป็นหมาไม้ชนิดหนึ่ง มีขนสีน้ำตาลเข้ม น้ำหนักเมื่อโตเต็มที่อาจหนักได้ถึง 4 กิโลกรัม

พบกระจายพันธุ์อย่างกว้างขวางในภูมิภาคเอเชียเหนือและเอเชียกลาง ตั้งแต่เทือกเขายูรัลไปจนถึงไซบีเรีย, ภาคเหนือของมองโกเลีย และจีน, บนเกาะฮอกไกโดของประเทศญี่ปุ่น ในอดีตเซเบิลเคยมีในพื้นที่รัสเซียยุโรป ไปจนถึงโปแลนด์และสแกนดิเนเวีย

เซเบิล จะอาศัยในป่าที่มีความอุดมสมบูรณ์ เช่น ป่าสนไทก้า ล่าสัตว์ขนาดเล็กต่าง ๆ กินเป็นอาหาร เช่น กระรอก, หนู ในบางตัวที่มีขนาดใหญ่อาจล่า กระต่ายได้ด้วย

ขนของเซเบิลจะถูกล่าเพื่อทำเป็นเสื้อขนสัตว์ที่มีมูลค่าและราคาแพง ในอดีต ชาวพื้นเมืองไซบีเรียจะส่งขนเซเบิลเพื่อเป็นบรรณาการแก่จีนและมองโกล ต่อมาการมอบขนของเซเบิลให้กันกลายเป็นประเพณีหนึ่งในทางการทูต ซึ่งขนของเซเบิลจะมีราคาแพงกว่าหมาไม้ชนิดอื่น อีกทั้งขนหางยังใช้เป็นพู่กันที่มีคุณภาพดีอีกด้วย

ปัจจุบัน การล่าเซเบิลยังคงมีอยู่ โดยใช้ปืนไรเฟิลและสุนัขพันธุ์ล่าเหยื่อในการดมกลิ่นและไล่ล่า เช่น ไซบีเรียนฮัสกี้

ชื่อของเซเบิลมีที่มาจากกลุ่มภาษาสลาวิกที่เผยแพร่ไปยังภาษาของยุโรปตะวันตกในการค้าขนสัตว์ช่วงยุคกลางตอนต้น ดังนั้นสัตว์ชนิดนี้จึงมีชื่อเรียกต่าง ๆ กันในยุโรป โดยเริ่มจากภาษารัสเซีย соболь (โซบัล) กับภาษาโปแลนด์ soból (ซอบุล) กลายเป็นภาษาเยอรมัน Zobel (โซเบิล) กับภาษาดัตช์ Sabel (ซาเบิล) ; ส่วนภาษาอิตาลี zibellino (ซีเบลลีโน) ก็กลายเป็นภาษาฝรั่งเศส zibelline (ซีแบลีน), ภาษาสเปน cibelina, cebellina (ซีเบลีนา, เซเบยีนา), ภาษาฟินแลนด์ soopeli (โซเปลี), ภาษาโปรตุเกส zibelina (ซีเบลีนา), และภาษาละตินยุคกลาง zibellina (ซีเบลลีนา) ; และภาษาฝรั่งเศสเก่า sable, saible (ซาบล์, แซบล์) ก็กลายเป็นภาษาละตินยุคกลาง sabellum (ซาเบลลุม) กับภาษาอังกฤษ sable (เซเบิล) ในที่สุด