สตีฟ เออร์วิน

2505 – 4 กันยายน พ.ศ. 2549) ชื่อเล่นว่า "นักล่าจระเข้" เป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องสัตว์ป่าชาวออสเตรเลีย บุคคลในโทรทัศน์ และนักอนุรักษ์ธรรมชาติ เออร์วินมีชื่อเสียงทั่วโลกจากรายการโทรทัศน์ เดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์ (The Crocodile Hunter) สารคดีสัตว์ที่ออกอากาศทั่วโลก จัดรายการร่วมกับภรรยาชื่อ เทร์รี เขาและภรรยาเป็นเจ้าของสวนสัตว์ออสเตรเลียซู ก่อตั้งโดยพ่อแม่ของเออร์วินในเบียร์วาห์ ประมาณ 80 กิโลเมตร (50 ไมล์) ทางเหนือของบริสเบน เมืองหลวงของรัฐควีนส์แลนด์ เออร์วินเสียชีวิตในวันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2549 หลังจากถูกเงี่ยงปลากระเบนธงแทงหน้าอกขณะถ่ายทำสารคดีชุดโอเชียนส์เดดลีเอสต์ (Ocean's Deadliest) สมาคมอนุรักษ์ธรรมชาติซีเชปเพิร์ด (Sea Shepherd Conservation Society) ตั้งชื่อเรือเอ็มวาย สตีฟ เออร์วิน (MY Steve Irwin) เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา

สตีฟ เออร์วิน
เออร์วินขณะที่สวนสัตว์ออสเตรเลีย พ.ศ. 2548
เกิด	สตีเฟน โรเบิร์ต เออร์วิน 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1962(1962-02-22) เอสเซนดัน รัฐวิกตอเรีย ประเทศออสเตรเลีย
เสียชีวิต	4 กันยายน ค.ศ. 2006(2006-09-04) (44 ปี) แบ็ตรีฟ รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
สาเหตุเสียชีวิต	บาดแผลจากปลากระเบนที่หัวใจ
สัญชาติ	ออสเตรเลีย
ชื่ออื่น	"นักล่าจระเข้"
อาชีพ	นักธรรมชาติวิทยา นักสัตววิทยา นักอนุรักษ์ ดาราทีวี นักวิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก
ปีปฏิบัติงาน	พ.ศ. 2534–2549
ผลงานเด่น	The Crocodile Hunter
คู่สมรส	เทร์รี เออร์วิน
บุตร	บินดี เออร์วิน (เกิด พ.ศ. 2541) โรเบิร์ต ซี. เออร์วิน (เกิด พ.ศ. 2546)
บิดามารดา	บ็อบ เออร์วิน ลิน เออร์วิน
เว็บไซต์	สวนสัตว์ออสเตรีเลีย
ลายมือชื่อ

เขาแต่งงานกับสาวนักล่าจระเข้ชาวอเมริกันที่มีชื่อว่าเทร์รี เออร์วิน มีบุตรด้วยกันสองคนคือบินดี เออร์วิน (บุตรสาวคนโต) และโรเบิร์ต เออร์วิน (บุตรชายคนเล็ก) ปัจจุบันลูกทั้งสองเป็นนักล่าจระเข้เช่นกัน นอกจากจะเป็นสามีภรรยากันแล้วทั้งคู่ยังร่วมถ่ายสารคดีสัตว์โลก หนึ่งในนั้นคือการจับและสู้กับจระเข้ด้วยมือเปล่า สตีฟและภรรยายังดูแลสวนสัตว์ที่มีชื่อว่า Australia Zoo ชื่อเดิมคือ Queenland Reptile Park ก่อตั้งโดยพ่อและแม่ของเขาบ็อบ และลิน เออร์วิน โดยสตีฟ และเทร์รี เริ่มงานนี้ในปี พ.ศ. 2534

เดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์และงานที่เกี่ยวข้อง

 

สตีฟ และเทร์รี ใช้เวลาฮันนีมูนในการวางกับดักจระเข้ด้วยกัน ภาพยนตร์ของการฮันนีมูนของพวกเขาที่ถ่ายโดยจอห์น สเตนตัน (John Stainton) กลายเป็นตอนแรกของ เดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์ ภาพยนตร์ชุดรายการนี้เปิดตัวแพร่ภาพทางโทรทัศน์ของออสเตรเลียในปี พ.ศ. 2539 และเผยแพร่ทางโทรทัศน์ในอเมริกาเหนือในปีถัดมา เดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์ ประสบความสำเร็จในสหรัฐ, สหราชอาณาจักร และอีกกว่า 130 ประเทศโดยมีผู้ชมถึง 500 ล้านคน รูปแบบการนำเสนอที่สดใสและกระตือรือร้นของเออร์วิน สำเนียงภาษาแบบออสเตรเลีย กางเกงขาสั้นสีกากีอันเป็นเอกลักษณ์ และวลีที่โดดเด่น "Crikey!" กลายเป็นที่รู้จักทั่วโลก เซอร์เดวิด แอตเทนบะระยกย่องเออร์วินที่แนะนำหลาย ๆ คนให้รู้จักกับโลกธรรมชาติโดยกล่าวว่า "เขาได้สอนผู้อื่นว่าโลกธรรมชาติวิเศษและน่าตื่นเต้นแค่ไหน เขาเป็นนักสื่อสารโดยกำเนิด"

ช่องโทรทัศน์ดาวเทียมและเคเบิลทีวีของสหรัฐ แอนิมอลแพลนเน็ต ปิดท้ายเดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์ ตอนจบซีรีส์ด้วยเรื่อง Steve's Last Adventure สารคดีเรื่องสุดท้ายความยาว 3 ชั่วโมงโดยมีภาพการผจญภัยข้ามโลกของเออร์วินในสถานที่ต่าง ๆ เช่นเทือกเขาหิมาลัย, แม่น้ำแยงซี, บอร์เนียว และอุทยานแห่งชาติครูเกอร์ เออร์วินได้ร่วมแสดงในสารคดีของแอนิมอลแพลนเน็ตเรื่องอื่น ๆ เช่น Croc Files, เดอะคร็อกโคไดล์ฮันเตอร์ไดอารีส์ และ New Breed Vets ในระหว่างการให้สัมภาษณ์รายการเดอะทูไนท์โชว์กับเจย์ เลโน ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2549 เออร์วินประกาศว่าช่องรายการดิสคัฟเวอรีคิดส์จะพัฒนารายการสำหรับลูกสาวของเขาบินดี ซู เออร์วิน – ซึ่งรายการเกิดขึ้นหลังจากการเสียชีวิตของเขาในชื่อชุด บินดีเดอะจังเกิลเกิร์ล

วันที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2549 เออร์วินเสียชีวิตด้วยอายุได้ในวัยเพียง 44 ปีขณะดำน้ำที่แนวปะการังแบ็ตรีฟ (ส่วนหนึ่งของเกรตแบร์ริเออร์รีฟ) ใกล้ ๆ พอร์ตดักลาส รัฐควีนส์แลนด์ เขากำลังถ่ายทำสารคดีชุด โอเชียนส์เดดลีเอสต์ (Ocean's Deadliest) และในช่วงที่อากาศไม่ดีนัก เขาตัดสินใจถ่ายทำในน้ำตื้นให้รายการโทรทัศน์ของบินดี ลูกสาว (รายการ บินดีเดอะจังเกิลเกิร์ล) เออร์วินเข้าใกล้ปลากระเบนธงขนาดลำตัวกว้าง 8 ฟุตในน้ำลึกระดับอกจากข้างหลังเพื่อถ่ายทำขณะที่มันกำลังว่ายน้ำออกไป จากข้อมูลของพยานเพียงคนเดียวกล่าวว่า ปลาดังกล่าวโจมตีเออร์วินราวกับปลาฉลาม โดยแทงร่างเออร์วินด้วยเงี่ยงหลายร้อยครั้ง ทีแรกเออร์วินเชื่อว่าปอดทะลุ แต่เงี่ยงปลาได้แทงหัวใจและทำให้เขาเลือดออกมาก พฤติกรรมของปลากระเบนดังกล่าวเป็นการป้องกันตัวจากการถูกล้อม คนงานช่วยนำเออร์วินขึ้นเรือและผายปอด และรีบพาเขาขึ้นฝั่ง แต่หน่วยแพทย์กล่าวว่าเขาเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ

การเสียชีวิตของเออร์วินเชื่อกันว่าเป็นการตายที่เกิดจากปลากระเบนธงเพียงครั้งเดียวที่จับภาพวิดีโอได้ ตำรวจรัฐควีนส์แลนด์ได้ดูสำเนาของวิดีโอ แต่ในที่สุดมีรายงานว่า สำเนาทั้งหมดถูกทำลายตามคำขอของครอบครัวเออร์วิน งานสารคดีรายการโอเชียนส์เดดลีเอสต์ถูกถ่ายทำจนเสร็จ ได้ออกอากาศในสหรัฐในช่องดิสคัฟเวอรี แชนแนล ในวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2550 สารคดีดังกล่าวถ่ายทำเสร็จด้วยฉากที่ถ่ายทำเพิ่มในหลายสัปดาห์หลังเกิดเหตุ แต่ไม่ได้กล่าวถึงการเสียชีวิตของเออร์วินแต่อย่างใด