ภาษาเมี่ยน
ภาษาเมี่ยนเป็นภาษาตระกูลจีน-ทิเบต สาขาแม้ว-เย้า คำศัพท์ใกล้เคียงกับภาษาจีนกวางตุ้ง เขียนด้วยอักษรจีน มีพยัญชนะ 33 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 9 เสียง สระมี 10 เสียง เป็นสระเดี่ยว 8 เสียง สระประสม 2 เสียง
| ภาษาเมี่ยน | |
|---|---|
| ประเทศที่มีการพูด | ทางตอนใต้ของจีน, ภาคเหนือของประเทศไทย |
| ตระกูลภาษา | จีน-ทิเบต
|
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | – |
ไวยากรณ์
เป็นภาษาคำโดด ไม่มีการผันคำตามกาล คำขยายอยู่หลังคำถูกขยาย เช่น อ่วม (น้ำ) + จอม (ร้อน) เป็น อ่วมจอม (น้ำร้อน) เรียงประโยคแบบ ประธาน-กริยา-กรรม
อ้างอิง
- ณัฏฐวี ทศรฐ และวีระพงศ์ มีสถาน. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธ์ เมี่ยน(เย้า). สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบท. 2540.
This article uses material from the Wikipedia ไทย article ภาษาเมี่ยน, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). เนื้อหาอนุญาตให้เผยแพร่ภายใต้ CC BY-SA 4.0 เว้นแต่ระบุไว้เป็นอื่น Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ไทย (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.