ฟรีดริช นีทเชอ

1869 ด้วยวัยเพียง 24 ปี เขาลาออกในปีค.ศ. 1879 ด้วยปัญหาสุขภาพเรื้อรัง ต่อมาในปีค.ศ. 1889 นีทเซอในวัย 44 ทุกข์ทรมานจากอาการป่วยจนสภาพจิตใจย่ำแย่ ตั้งแต่นั้นมาเขาก็ใช้ชีวิตภายใต้การดูแลของมารดาและพี่สาวจนเขาเสียชีวิตในปีค.ศ. 1900

ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม นีทเชอ Friedrich Wilhelm Nietzsche
เกิด	ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม นีทเชอ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1844(1844-10-15) ราชอาณาจักรปรัสเซีย
เสียชีวิต	25 สิงหาคม ค.ศ. 1900(1900-08-25) (55 ปี) ไวมาร์,ซัคเซิน จักรวรรดิเยอรมัน
อาชีพ	นักปรัชญา, นักเขียน
สัญชาติ	เยอรมัน
แนว	นวนิยาย, เรื่องสั้น, บทความ
หัวข้อ	ปรัชญา, ศาสนา
แนวร่วมในทางวรรณคดี	อัตถิภาวนิยม
ผลงานที่สำคัญ	คือพจนาซาราทุสตรา
ลายมือชื่อ

เขาเกิดเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1844 ในหมู่บ้านเริคเคิน (Röcken) ใกล้กับเมืองไลพ์ซิช ในมณฑลซัคเซิน ราชอาณาจักรปรัสเซีย เป็นบุตรคนโตของคาร์ล ลูทวิช นีทเซอ (Carl Ludwig Nietzsche) บาทหลวงนิกายลูเทอแรน กับนางฟรันซิสคา เออเลอร์ (Franziska Oehler) บิดามารดาตั้งชื่อเขาตามพระนามของพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 แห่งปรัสเซีย ซึ่งมีวันคล้ายวันประสูติตรงกับวันที่เด็กชายนีทเชอเกิด เขายังมีน้องอีกสองคนชื่อเอลีซาเบ็ท (Elisabeth) และลูทวิช โยเซฟ (Ludwig Joseph) บิดาของเขาเสียชีวิตในปี 1849 ส่วนน้องชายคนเล็กเสียชีวิตในอีกหกเดือนให้หลังบิดา สมาชิกที่เหลืออยู่จึงย้ายไปอยู่กับครอบครัวฝ่ายแม่ที่เมืองนามบวร์ค (Naumburg)

ผลงานของนีทเซอครอบคลุมอยู่ในหลายศาสตร์วิชา ทั้งศิลปศาสตร์, ปรัชญา, ประวัติศาสตร์, ศาสนา, โศกนาฏกรรม, วัฒนธรรม และวิทยาศาสตร์ งานเขียนของเขามีทั้งบทโจมตีเชิงปรัชญา, บทกวี และบทวิจารณ์วัฒนธรรม ขณะเดียวกันก็แฝงไปด้วยคำคมและคำเสียดสี บุคคลที่เป็นแรงบันดาลใจของนีทเชอในช่วงแรกคือเหล่านักปรัชญาแถวหน้าทั้งหลายของยุคนั้น เช่นอาร์ทัวร์ โชเพินเฮาเออร์, ริชชาร์ท วากเนอร์ และโยฮัน ว็อล์ฟกัง ฟ็อน เกอเทอ เป็นต้น งานด้านปรัชญาชิ้นเด่นของนีทเชอมีทั้งบทวิจารณ์สุดโต่งของความเที่ยงแท้ในแบบมุมมองนิยม (Perspectivism), บทวิจารณ์เชิงวงศ์ตระกูลของศาสนาและศีลธรรมชาวคริสต์ (Christian morality) ตลอดจนทฤษฎีศีลธรรมของนาย–บ่าว (Master–slave morality) นีทเชอยังเป็นเจ้าของวลีสุดคมคายที่ว่า "พระเจ้าตายแล้ว" ("Gott ist tot") เขามองว่าสังคมยุคใหม่ไม่ได้ถูกขับเคลื่อนโดยหลักธรรมคำสอนอีกแล้ว แต่เป็นวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม แม้แต่ศีลธรรมก็เป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น

• The Birth of Tragedy (1872)
• On Truth and Lies in a Nonmoral Sense (1873)
• Untimely Meditations (1876)
• Human, All Too Human (1878; เพิ่มเติม 1879, 1880)
• Daybreak (1881)
• The Gay Science (1882)
• คือพจนาซาราทุสตรา Thus Spoke Zarathustra (1883–1885)
• Beyond Good and Evil (1886)
• On the Genealogy of Morality (1887)
• The Case of Wagner (1888)
• Twilight of the Idols (1888)
• The Antichrist (1888)
• Ecce Homo (1888)
• Nietzsche contra Wagner (1888)
• The Will to Power (ต้นฉบับยังไม่ได้ตีพิมพ์)