ผู้พ่อ ปีเตอร์ เบรอเคิล

2068">พ.ศ. 2068 - 9 กันยายน พ.ศ. 2112) เป็นจิตรกรชาวเฟลมิชของสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาแบบดัตช์และเฟลมิช เบรอเคิลมีชื่อเสียงในด้านการเขียนจิตรกรรมภูมิทัศน์และภาพชีวิตประจำวันโดยเฉพาะของเกษตรกร ที่ทำให้ได้รับสมญาว่า "Peasant Bruegel" เพื่อให้ต่างจากสมาชิกผู้อื่นในตระกูล "Brueghel" ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2102 เบรอเคิลก็เลิกสะกดชื่อด้วยอักษร "h" ในชื่อ และลงชื่อเพียง "Bruegel"

ปีเตอร์ เบรอเคิล (ผู้พ่อ)
The Painter and The Connoisseur, ค.ศ.1565 เป็นภาพเหมือนตนเองของปีเตอร์ เบรอเคิล
เกิด	ปีเตอร์ เบรอเคิล ประมาณ ค.ศ.1525–1530 เบรดา หรือบริเวณใกล้เคียง, ดัชชีบราบันต์, เนเธอร์แลนด์ของแฮปส์เบิร์ก (ปัจจุบันคือเนเธอร์แลนด์)
เสียชีวิต	9 กันยายน พ.ศ. 1569 (อายุ 39 ถึง 44 ปี) บรัสเซลส์, ดัชชีบราบันต์, เนเธอร์แลนด์ของแฮปส์เบิร์ก (ปัจจุบันคือเบลเยียม)
มีชื่อเสียงจาก	จิตรกร, ศิลปะภาพพิมพ์
ผลงานเด่น	คนล่าสัตว์ในหิมะ, งานแต่งงานของชาวนา, ภูมิทัศน์และอิคารัสปีกหัก (อาจจะ)
ขบวนการ	จิตรกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาแบบดัตช์และเฟลมิช

เบรอเคิลมีผลงานที่สำคัญ ๆ หลายชิ้นที่รวมทั้ง "ภูมิทัศน์และอิคารัสปีกหัก" (Landscape with the Fall of Icarus), "หอบาเบล" (The Tower of Babel) และ "งานแต่งงานของชาวนา" (The Peasant Wedding)

ยังไม่ชัดเจนว่าปีเตอร์ เบรอเคิลเกิดที่ไหน ในคริสต์ศตวรรษที่ 16 ท่าเรือแอนต์เวิร์ปซึ่งทุกวันนี้เป็นส่วนหนึ่งของเบลเยียม เกิดเป็นศูนย์กลางทางการค้าหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งการค้าศิลปะซึ่งเฟื่องฟู ศิลปินอายุน้อยกลายเป็นเด็กฝึกงานที่นี่ ของปีเตอร์ กุกเกอ ฟัน อาลสต์ (Pieter Coecke van Aelst) และเป็นที่นี่ด้วยที่พบเอกสารไม่กี่ชิ้นเกี่ยวกับชีวิตของเขา

จิตรกรผู้เชี่ยวชาญจองที่ในสมาคมช่างนักบุญลูกา (Guild of St. Luke) ใน พ.ศ. 2094 (ค.ศ. 1551) เบรอเคิลได้การยอมรับเป็นผู้เชี่ยวชาญในอาชีพของเขาเหมือนเพื่อน ๆ สมาชิกสมาคมของเขา เขาน่าจะอายุ 26 ปี เบรอเคิลเข้าร่วมสำนักพิมพ์ที่เป็นเจ้าของโดยศิลปินกราฟิก ฮีเยโรนีมึส โกก (Hieronymus Cock) ซึ่งเขาทำภาพวาดสำหรับการแกะสลัก

โกกขายงานแกะสลักของเบรอเคิลหลายพันชิ้นทั่วทั้งยุโรป เขาส่งศิลปินกราฟิกผู้มีพรสวรรค์ไปอิตาลีด้วย เพื่อศึกษางานของผู้เชี่ยวชาญงานสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา มันเกือบเป็นข้อผูกพันสำหรับศิลปินเฟลมิชที่ถูกทำให้คุ้นเคยกับ "โรงเรียนอิตาลี" และกฎของมันเกี่ยวข้องกับทัศนียภาพและสัดส่วน ไม่นานเบรอเคิลกลายเป็นหนึ่งในดาวของโกก เป็นเวลาสองปีที่เขาร่างภาพสำหรับงานแกะสลักของผลิตเป็นจำนวนมากของโกก ซึ่งเพลิดเพลินใกล้เคียงกับรายการศิลปะวันนี้

แล้วเบรอเคิลเปลี่ยนเป็นวาดภาพ เขามีผู้อุปถัมภ์มั่งคั่งที่เป็นพ่อค้า เช่น ฮันส์ ฟรังเกิร์ต (Hans Franckert) นีโกลาส โยงเคอลิงก์ (Nicolaes Jonghelinck) และนักภูมิศาสตร์ผู้มีชื่อเสียง อับราฮัม ออร์ทีเลียส พวกเขาประทับใจภาพวาดต่าง ๆ ของเบรอเคิลอย่างสูงและเก็บรวบรวมพวกมัน

ใน พ.ศ. 2105 เบรอเคิลวาดหนึ่งในภาพน่าประทับใจสุดของเขา "ชัยชนะของความตาย" มนุษยชาติถูกโจมตีโดยกองทัพแห่งความตาย ความตายไม่แบ่งแยก เขาเชิญพระราชารวมทั้งหลวงพ่อของโบสถ์ไปการเต้นรำแห่งความตาย ของเขา เขาไม่แบ่งระหว่างความเชื่อทางศาสนา ความสนใจในการเมือง รวยและจน หรือระหว่างอายุน้อยและอายุมาก

โลกกำลังมาถึงจุดจบ ในการเต้นรำแห่งความตายที่น่ากลัว การเต้นรำแห่งความตายเป็นลักษณะสำคัญโบราณซึ่งถูกใช้โดยศิลปินหลายท่านก่อนเบรอเคิล แต่ไม่เคยมีความตายเกิดขึ้นกับมนุษยชาติในจำนวนมากเช่นนี้ งานของเบรอเคิลสะท้อนความกลัวของวันนั้นว่าการสิ้นสุดของโลกใกล้มาถึงอย่างน่าประทับใจ นี่เป็นภาพวาดตลอดกาล

ใน พ.ศ. 2106 หนึ่งปีหลังวาดภาพ "ชัยชนะของความตาย" เบรอเคิลย้ายไปบรัสเซลส์ เมืองหลวงคาทอลิกของเนเธอร์แลนด์โดยสเปน เขาถูกกล่าวหาว่าย้ายเพื่อทำให้ภรรยาอายุน้อยของเขาพอใจ ที่นี่มีเหตุผลมากสำหรับการคาดเดา ในฐานะผู้เห็นอกเห็นใจโปรเตสแตนต์ เขาต้องกลัวการแก้แค้นต่าง ๆ หรือเปล่า ไม่ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไรก็ตาม ในบรัสเซลส์ ศิลปินอยู่ได้ดีจากลูกค้าคาทอลิกของเขา เบรอเคิลหลีกเลี่ยงการเข้าข้างอย่างเปิดเผย

ตามที่กาเริล ฟัน มันเดอร์ (Karel van Mander) กล่าว ไม่นานก่อนความตายของเขา เขาเผาภาพวาดเหน็บแนมและเอกสารต่าง ๆ ศิลปินหวังที่จะช่วยภรรยาและลูก ๆ ของเขาจากผู้สอบสวนชาวสเปนหรือเปล่า