Давлати Хоразмшоҳиён

Маркази давлат дар поёноби Амударё воқеъ буд.

Давлати Хоразмшоҳиён
← 1077 — 1231 →
Дирафш
Пойтахт	Куния-Урганҷ, Самарқанд, Ғазнӣ ва Табрез
Забон(ҳо)	форсӣ
Воҳиди пул	дирҳам[d]
Аҳолӣ	50 000 000 тан
Шакли ҳукмронӣ	absolutism[d] ва oligarchy[d]

Хоразмшоҳи Ануштегиниҳо дар қисми зиёди Мовароуннаҳр ва Хуросон ҳукмронӣ карда, аввал ба сифати тобеи Салҷуқиён ва Қарахитойҳо ва баъдан то ҳуҷуми Чингизхони муғул дар асри XIII ба Хоразм ҳамчун ҳукмрони мустақил ҳукмронӣ мекарданд. Давлате, ки пойтахти он Гурганҷ дар қаламрави Туркманистони муосир ҷойгир буд, инчунин қаламравҳои Узбекистони ҳозира, Эрон, қисмате аз қаламравҳои Озарбойҷони муосир, Қазоқистон, Афғонистон, Тоҷикистон ваҚирғизистонро (дар маҷмӯъ ҳудуди 3,6 миллион километри мураббаъ) ишғол кардааст).

Аввалин далели пайдоиши Аншутегиниён дар осори Шиҳоб-ад-дин Муҳаммад Ан-Насавӣ (вафот 1249), муаррих ва котиби шахсии Султон Ҷалолуддини Манкбурна мавҷуд аст, ки қайд кардааст, ки Султон Алоуиддин Муҳаммад II худро турк медонист, аз ҷумла гуфтааст: «Ҳарчанд турк ҳастам, аз забони арабӣ кам маълумот дорам». Ан-Насавӣ худи Султон Ҷалолуддинро чунин тавсиф кардааст: «Ӯ сиёҳпӯст, қоматаш кӯтоҳ, гуфтор ва баён туркзабон буд» .

Аввалин зикри мансубияти қабилавии Ануштегениён дар муаррихи давлати Ҳулагиён Рашид-аддин (1247—1318) мавҷуд аст, ки ба гуфтаи ӯ асосгузори сулолаи Ануштегин яке аз 24 қабилаҳои қадимии оғузҳо (туркманҳо) будааст — қабилаи Бегдилӣ:

«… Ҳар [қисмат]… мисли оғузҳо ном ва лақаби худро мегирифт, ки ҳоло мардум онҳоро туркман меноманд … Ба ҳамин монанд, дуртарин аҷдоди Султон Муҳаммади Хоразмшоҳ Ауштегини Ғарча буд, ки аз авлоди ӯ буд. аз қабилаи бегдилӣ аз қабилаи оғузҳо» . Оғуз ба се бародари калонсол Бозоқ ном гузоштааст. Фарзандони писари сеюми Юлдузхон… Бегдилӣ, яъне ҳамеша азиз, чун сухани пирон.

Муаррихи темуриёни асри XV низ таъкид мекунад, ки асосгузори сулола Ануш-Тегин ба кабилаи бегдилиён мансуб аст. Ҳофизи Абру . Муаррихони дигари асримиёнагӣ ва шӯравӣ низ навиштаанд, ки қабилаи бегдилӣ туркман (оғуз) буд. Туркологи советӣ Е. Наширвонов нишон медиҳад, ки Давлати Хоразмшоҳиён давлати оғузу туркманҳо буд:

«…Давлати оғу уз-туркҳанхо, яъне давлати хоразҳҳоххо, ки пеш ҳзҷхучумиғулҳо хо ба Хоразм ташкил шуда буд, кушиш мекард, қи кабҳлахоғ огуз-туркманро дар атрофи хҷд чамъ карда,ҳонхоро сарӣарй кунад.[1 .

Унвони Хоразмшох дар соли 305-и мелодӣ аз тарафи асосгузори сулолаи Афригидиёнҷорӣ карда шуда, то соли 995 давом кард. Баъди якчанд вақти таваққуф унвон барқарор гардид. Дар ҷараёни шӯриши соли 1017 шӯришиёни Хоразмӣ Абул-Аббоси Маъмун ва зани ӯ Хурроҷӣ, хоҳари султони турк Маҳмуди Ғазниро куштанд . Дар ҷавоб Маҳмуд ба минтақаи Хоразм, ки Носа ва риботи Фараваро дар бар мегирифт, ҳамла кард ва ишғол кард. Дар натиҷа, аз соли 1017 то 1034 Хоразм ба вилояти Ғазнавии турк табдил ёфт. Соли 1077 волии вилоят, ки аз соли 1042 то соли 1043 ба туркҳои Салҷуқӣ тааллуқ дошт, ба дасти Ануштегин, собиқ ғуломи туркҳои султони Салҷуқиён гузашт. Соли 1097 волии Хоразм, ки аслан турк буд, Экинҷи ибни Қӯчқор аз салҷуқиён истиқлол эълон кард ва худро шоҳи Хоразм эълон кард . Дар ҳамон сол ӯ кушта шуд. Салчукиён Хоразмро забт намуда, Кутбиддин Мухаммади I-ро Хоразмшоҳ таъин карданд. Дар тӯли ҳукмронии худ ӯ тобеи султони Салҷуқӣ Санҷар буд ва садоқаташро ба ӯ нигоҳ дошт.

Ин сулоларо пешвои низомии Ануш-Тегин, ғуломи собиқи туркҳои султонҳои Салҷуқӣ, ки аз вилояти Ғарчистони шимолии Афғонистон буд, таъсис додааст. Уро волии Хоразм таъин карданд. Писари ӯ Қутбиддин Муҳаммади I аввалин шоҳи меросии Хоразм шуд . Он ба шукуфоии бузургтарини худ дар ибтидои асри XIII дар замони Алоуд-дин Муҳаммади II расид. Ҳокимони Хоразм унвони Хоразмшоҳро доштанд.

Пойтахти Хоразм

Шаҳри асосии Давлати Хоразмшоҳиён Гурганҷ (шаҳри ҳозираи Конеургенчи Туркманистон) буд. Ин як шаҳри сераҳолӣ ва бозорҳои зиёде буд. Донишманд ва нависандаи араб Закариё ал-Қазвинӣ қайд мекунад, ки Гургонҷ „шаҳри азим дар соҳили Ҷайҳун буда, аҳолии зиёде дорад…“ ва дар иҳотаи „таваҷҷуҳи фариштагон, ки мисли арӯс шаҳрро дар биҳишт намояндагӣ мекунанд“ иҳота шудааст, дар хонаи домод». Ал-Казвинӣ инчунин хабар медиҳад, ки сокинони пойтахт «ҳунармандони моҳир», бахусус челонгар, дуредгар ва ғайра буданд. Кандакорон бо кори аз устухони фил ва қараб шуҳрат пайдо кардаанд. Муаррих ва ҷуғрофиёи асримиёнагии Сурия Ёқут ал-Ҳамавӣ, ки соли 1219 ба Гурганҷ сафар карда буд, навиштааст: «Ман шаҳре аз Гурганҷ бузургтар, бойтар ва зеботар аз мавқеъ надидам». Дар шаҳр ҷамъияти косибон истеҳсоли абрешими табиӣ кор мекарданд.

• Хоразм
• 16 Империяи бузурги туркҳо

Туркманистон: таърихи Хоразм