Popis Sultana Osmanskog Carstva

Sultan [Ibrahim] han, gospodar Uzvišene kuće Osmana, sultan svih sultana (Sultan us-Selatin), han svih hanova (Hakan), zapovjednik svih vjernika i nasljednik Proroka od gospodara svemira, čuvar Svetih Gradova od Meke, Medine i Kudsa, Car Rima (Kayser-i Rum), Car (Padişah) triju gradova od Istanbula, Edirna i Burse, i gradova Šama i Kahire, cijelog Azerbajdžana, Magreba, Barke, Kajrevana, Halepa, el-Ahse, Arapskog i perzijskog Iraka, Basre, Rake, Musula, Pahle, Dijarbakirskog Vilajeta, Kilikije, pokrajinā Erzuruma, Sivasa, Adane, Karamana, Vana, Barbarije, Habeša, Tunisa, Trablusa, Kibrisa, Rodosa, Girita i Moreje, Bijelog mora i Crnog mora, Anadolije i Rumelije, Bagdata, Kurdistana, Junanistana, Turkistana, Tataristana, Čerkezistana, krajine Kabarde, stepe Kipčaka, svih zemalja Tatara, Kefe i svih susjednih pokrajina, Bosne, grada Beograda i njezine tvrđave, pokrajine Srbistana sa svim tvrđavama i gradovima, svih Arnauta, cijelog Eflaka i cijele Bogdanije, zajedno sa svim njihovim podložnicima i granicama, i mnogih drugih zemalja i gradova.

• Sin Kaja Alp Oglu Sulejman Šah;
• Vladao sve do svoje smrti.
• Otac Osmana I i izabrani vođa Kaji klana Oguz plemena.

• Sin Ertugrul-bega;
• Izabran od strane begova Kaji plemena za poglavara kao naslednika svoga oca Ertugrul-bega, i proglašen za princa (emira) od strane Ala ad-Din Kejkubada III, sultana Ikonijskog sultanata.
• Postao samostalan suveren padom Ikonijskog sultanata 27. jula, 1299.

Nastanak Osmanskog carstva

(27. jl 1299. – 20. jul 1402.)

• Sin Ertugrul-bega;
• Dana 27. jula 1299, proglasio nezavisnost od Ikonijskog sultanata.
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Osmana I;
• Vladao sve do svoje smrti.

(Sultan od 1383.)

• Sin Orhana I;
• Vladao sve do svoje smrti;
• Poginuo na bojnom polju u boju na Kosovu 15. juna, 1389.

• Sin Murata I;
• Zarobljen na bojnom polju u Bici kod Angore (de facto kraj vladavine);
• Umro u zarobljeništvu u Akšehiru 8. marta 1403.

Dinastički rat u Osmanskom carstvu

(20. jul 1402. – 5. jul 1413.)

• Nakon Bitke kod Angore 20. jula, 1402, Isa Čelebija pobeđuje Musu Čelebiju i počinje da vlada približno sledeće dve godine zapadnim delovima Anadolije pod vlašću carstva.
• Poražen od strane Mehmeda Čelebije u bici kod Ulubata 1405. godine.
• Pogubljen 1406. godine.

• Stekao titulu Sultan Rumelije za evropski deo carstva, nedugo nakon osmanskog poraza u Bici kod Angore 20. jula 1402.
• Pogubljen 17. februar 1411.

• Stekao titulu Sultan Rumelije za evropski deo carstva 18. februara 1411, nakon smrti Sulejmana Čelebije.
• Poginuo 5. jula 1413. od strane vojske Mehmeda Čelebije u bici u blizini Samokova u Bugarskoj.

• Stekao kontrolu nad istočnim delovima Anadolije kao savladar nakon poraza u Bici kod Angore 20. jula 1402.
• Porazio Isu Čelebiju u bici kod Ulubata 1405. godine.
• Postao jedini vladar teritorija Anadlije pod vlašću Osmanskog carstva nakon Isine smrti 1406. godine.
• Stekao titulu Osmanski sultan Mehmed I Kan nakon Musine smrti 5. jula 1413.

Uspon Osmanskog carstva

(5. jul 1413 – 29. maj 1453)

• Sin Bajazita I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mehmeda I;
• Abdicirao svojom slobodnom voljom u korist sina Mehmeda II.

• Sin Murata II;
• Prepustio presto ocu nakon što ga je zamolio da se vrati na vlast.

• Ponovna vladavina;
• Primoran da se vrati na presto nakon pobune Janjičara;
• Vladao sve do svoje smrti.

Širenje Osmanskog carstva

(29. maj 1453 – 11/12. septembar 1683)

• Ponovna vladavina;
• Osvojio Konstantinopolj 1453. godine;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mehmeda II;
• Abdicirao;
• Umro u blizini Didimotika 26. maja 1512.

• Sin Bajazita II;
• Vladao sve do svoje smrti.

ili KANÛNÎ (Zakonodavac)

• Sin Selima I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Sulejmana I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Selima II;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Murata III;
• Vladao sve do svoje smrti;

Stagnacija Osmanskog carstva

(11. novembar 1606 – 28. januar 1699)

• Sin Mehmeda III;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mehmeda III;
• Svrgnut zbog mentalne retardacije u korist mlađeg bratanca Osmana II.

• Sin Ahmeda I;
• Svrgnut prilikom pobune Janjičara 19. maja 1622;
• Pogubljen 20. maja 1622. od strane Velikog vezira Kara Davud-paše od kompresije testisa.

• Ponovna vladavina;
• Vrazen na presto nakon pogubljenja njegovog bratanca Osmana II;
• Svrgnut zbog mentalne retardacije i zatočen u Istanbulu sve do smrti 20. januara 1639.

• Sin Ahmeda I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Ahmeda I;
• Svrgnut 8. avgusta 1648. u puču koji je predvodio šejh al-Islam;
• Zadavljen u Istanbulu 18. avgusta 1648. po nalogu velikog vezira Mevlevi Mehmed-paše.

• Sin Ibrahima I;
• Svrgnut 8. novembra 1687. nakon osmanskog poraza u Drugoj mohačkoj bici;
• Umro u Jedrenama 6. januara 1693.

• Sin Ibrahima I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Ibrahima I;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mehmeda IV;
• Svrgnut 22. avgusta 1703. zbog pobune Janjičara poznate kao Događaj iz Jedrena;
• Umro u Istanbulu 8. januara 1704.

Slabljenje Osmanskog carstva

(28. januar 1699 – 6. januar 1792)

• Sin Mehmeda IV;
• Doba lala
• Svrgnut kao posledica pobune Janjičara koju je predvodio Patrona Halil;
• Umro 1. jula 1736.

• Sin Mustafe II;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mustafe II;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Ahmeda III;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Ahmeda III;
• Vladao sve do svoje smrti.

Raspad Osmanskog carstva

(6. januar 1792. – 30. oktobar 1918.)

• Sin Mustafe III;
• Svrgnut kao posledica pobune janjičara koju je predvodio Kabakči Mustafa protiv reformi koje je sprovdio;
• Ubijen u Istanbulu 28. jula 1808. op nalogu sultana Mustafe IV.

• Sin Abdul Hamida I;
• Svrgnut u pobuni janjičara koju je predvodio Alemdar Mustafa-paša;
• Pogubljen u Istanbulu 17. novembra 1808. po naređenju sultana Mahmuda II.

• Sin Abdul Hamida I;
• Rasformirao Janjičare 1826. godine;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mahmuda II;
• Proglasio hatišerif koji je pokrenuo Tanzimat period reformi i reorganizacije 3. novembra 1839. po nalogu reformiste velikog vezira Kose Mistafe Rašid-paše;
• Vladao sve do svoje smrti.

• Sin Mahmuda II;
• Svrgnut od strane ministara;
• Pet dana kasnije pronađen mrtav (ubistvo ili samoubistvo).

• Sin Abdul Medžida I;
• Svrgnut zbog njegovih napora da uvede demokratske reforme u carstvo;
• Naređeno mu je da boravi u Čiragan palati gde je umro 29. avgusta 1904.

(Uzvišeni Kan)

• Sin Abdul Medžida I;
• Uspostavio prvu ustavnu vlast 23. novembra 1876. a zatim je suspendovao 13. februara 1878;
• Uspostavio drugu ustavnu vlast od 3. jula 1908;
• Svrgnut nakon Incidenta od 31. marta (13. april 1909);
• Zatočen u Beglerbeg saraju gde je umro 10. februara 1918.

• Sin Abdul Medžida I;
• Vladao kao marioneta Mehmed Talata, Ismail Envera, i Ahmed Džemala paša sve do svoje smrti.

Podela Osmanskog carstva

(30. oktobar 1918 – 1. novembar 1922)

(Ujedinitelj vjere ili Jedinstvo vjere)

• Sin Abdul Medžida I;
• Sultanat ukinut;
• Napustio Istanbul 17. novembra 1922;
• Umro u progonstvu u Sanremu, Italiji 16. maja 1926.

Republikanski Kalifat

( 18. novembar 1922 – 3. mart 1924 )

(Poslednji osmanski kalif)

• Sin Abdul Aziza I;
• Izabrani kalif od strane Velike narodne skupštine Turske;
• Prognan nakon ukidanja kalifata;
• Umro u Parizu, Francuska 23. avgusta 1944.