مہاں شوراتری

مہاں شوراتری
شو مہاراج
منایا جاندا	ہندو، خاص طور اتے شیو پنتھ عقیدت منداں ولوں
قِسم	ہندو
اہمیت	شو اتے پاروتی دے ویاہ دی خوشی وچ
Observances	ورت، صنف دی پوجا
تریخ	فروری/مارچ
چکر	سالانہ

سالانہ

شو جی بڑے دیالو ہن اتے بھولے ناتھ ہن۔ چھوت-چھات دا اوہناں دیاں نظراں وچ کوئی نام نہیں اے۔ براہمن، ویش، کشتری، اچھوت، سودر، نر، ناری، جوانی اتے بڈھاپے وچ سبھ لوکی اس ورت نوں کردے ہن۔ شوراتری دا ایہہ دہاڑا دیس بھر وچ منایا جاندا اے پر کاشی وید ناتھ دھام اتے اجین آدی تھاواں اتے بڑے ہی دھومدھام نال منایا جاندا اے۔ اس متعلق کہانی نمن مطابق اے:

پرتینت دیس دا اکّ شکاری جیواں نوں مار کے جاں جیوندے پھڑ کے ویچ کے اپنا کاروبار چلاؤندا سی۔ اس شکاری نے شاہوکار دا قرضہ دینا سی۔ قرضے دی مار کارن شاہوکار نے شکاری نوں شکار لئی اکّ اجیہی تھاں جان لئی مجبور کر دتا سی، جتھے کہ اکّ تلاب دے کنارے بیل دے درخت دے ہیٹھاں شولنگ دے کول بیٹھ کے ہرن آرام کردے سن۔  اتھے درخت اتے بیٹھ کے شکاری شکار دا انتظار کرن لگا۔

انے نوں اتھے اکّ ہرنی آئی، جہڑی کہ حمل مالی سی۔ اس نوں دیکھ کے شکاری نے اپنے دھنشّ اتے تیر چڑھایا ہی سی کہ ہرنی نے کیہا کہ میں حمل مالی ہاں اتے بچیاں نوں جم دین دا سماں نزدیک اے۔ جیکر آپ بچیاں نوں جم دین توں بعد میرا شکار کر لوو تاں چنگا ہووےگا۔

کجھ ویلے بعد اتھے دوجی ہرنی آئی، جس دا کہ اجے تک اپنے شوہر نال سنگ نہیں سی ہویا۔ شکاری نوں تیر چڑھاؤندا دیکھ کے اوہ بولی کہ جیکر ہن میری موت ہو گئی تاں میں اگلے جم وچ کامک سبھاء والی بنانگی کیونکہ اجے میری کام ترشنا باقی اے، جیکر آپ مینوں ہن جان دیو تاں میں اپنے شوہر دا سنگ کر کے ترشنا پوری کر کے آ جاواں تے میرا شکار کر لینا۔ شکاری نے اس نوں وی جان دتا۔

کجھ چر مگروں تیجی ہرنی اتھے آئی اتے شکاری نوں دیکھ کے اس نے وی کیہا کہ تسیں دیکھ رہے ہو کہ میرے نال میرے بچے ہن، جیکر ہنے آپ نے مینوں مار دتا تاں ایہہ بے سہارا ہو جانگے۔ میں ایہناں نوں اپنے شوہر کول چھڈّ آواں۔ کجھ چر مگروں اتھے اکّ ہرن آیا شکاری نوں دیکھ کے اوہ بولیا کہ جیکر آپ نے میتھوں پہلاں آؤن والیاں تن ہرنیاں نوں مار دتا اے تاں مینوں وی مار دیو کیونکہ اوہناں توں بناں میرا جیون بے کار اے۔ جیکر آپ نے اوہناں نوں نہیں ماریا اے تاں مینوں وی چھڈّ دیو، میں جا کے اوہناں نوں مل آواں، اوہ سبھ میرا انتظار کر رہیاں ہون گیاں۔

شکاری دے اس ووہار دا کارن ایہہ سی کہ سیٹھ دا قرضہ نہ چکا سکن کارن اس نوں اکّ رات شو مندر وچ بند کر دتا گیا سی۔ اوہ رات پھگن مہینے دے پہلے پکھ دی تیرس دی سی۔ اس دن بھگوان شو دی پوجا ہو رہی سی۔ رات بھر جاگن کارن اس نوں شو پوجا دا پھل حاصل ہویا اتے اگلے دن سیٹھ دے حکم نال قرضہ چکاؤن لئی شکاری اس تھاں اتے آیا۔

سنیوگ دی گل سی کہ جس درخت اتے شکاری بیٹھا سی، اوہ درخت بیل دا سی اتے اس دے ہیٹھ شولنگ بنیا ہویا سی۔ درخت اتے بیٹھن لئی جگہ بناؤندے ہوئے جو پتے ہیٹھاں ڈگے، اوہناں نال شولنگ ڈھکیا گیا سی، جس کارن بھکھے رہن کارن اس دا ورت وی ہو گیا۔ ایہناں تناں پھلاں دے حاصل ہو جان کارن ہی اس دی انتر-روح پوتر ہو گئی سی اتے اس دے من وچ پریم مطلب اتے دیا مطلب اتپن ہو گیا سی اتے اس دے اندر دیا اتے پریم مطلب دی جیوتی سخت ہو چکی سی۔ ایہہ جیوتی جوالا اینی سخت سی کہ جدوں ہرن ہرنیاں اتے بچیاں سمیت اتھے آیا تاں شکاری نے کسے دا وی شکار نہ کیتا۔ بھگوان شو گد-گد ہو اٹھے اتے شکاری نوں اپنے دھام دا سکھ حاصل کیتا اتے اس دے نال ہی بچن پالک ہرن پروار نوں وی شو لوک دی حصول ہوئی۔