Wybory Prezydenckie W Stanach Zjednoczonych W 1888 Roku

Na urząd prezydenta wybrano Benjamina Harrisona, a wiceprezydentem został Levi Morton.

Partia Demokratyczna, zebrana na konwencji w Saint Louis w dniach 5-7 czerwca 1888 już w pierwszej turze, jednogłośnie nominowała Clevelanda by ubiegał się o reelekcję. Jego współkandydatem został Allen Thurman. Partia Republikańska zebrała się w Chicago dwa tygodnie później (19-23 czerwca) i planowała wystawić kandydaturę Johna Shermana, wobec rezygnacji z ubiegania się o prezydenturę Jamesa Blaine’a. Sherman nie uzyskał wymaganej większości, a gdy nadeszła wiadomość od nieobecnego Blaine’a, by głosować na Harrisona, delegaci poparli jego kandydaturę w ósmym głosowaniu. Kandydatem na wiceprezydenta został Levi Morton. Kandydatem Partii Prohibicji został Clinton Fisk, natomiast Krajowej Partii Pracy – Alson Streeter. Głównym tematem kampanii demokratów była polityka celna. Cleveland twierdził, że dzięki nadwyżkom budżetowym można było zmniejszyć taryfy celne, co obniżyło by ceny towarów. Sam prezydent nie wziął jednak aktywnego udziału w kampanii. Harrison wygłaszał liczne przemówienia na werandzie w swoim domu, co przysporzyło mu popularności. Republikanie promowali protekcjonizm i obiecywali m.in. wysokie renty dla weteranów wojennych. Zdaniem historyków, wybory te były najbardziej skorumpowane w historii USA – oba główne obozy polityczne kupowały głosy i dopuszczały się fałszerstw. Zwycięstwo kandydata republikanów zagwarantowały głównie głosy przemysłowców, obawiających się zmian taryf celnych.

Krajowa Partia Pracy

•  
  Alson Streeter

Partia Demokratyczna

•  
  Grover Cleveland
•  
  Allen Thurman

Partia Prohibicji

•  
  Clinton Fisk

Partia Republikańska

•  
  Benjamin Harrison
•  
  Levi Morton

Głosowanie powszechne odbyło się 6 listopada 1888. Cleveland uzyskał 48,6% poparcia, wobec 47,8% dla Harrisona, 2,2% dla Clintona Fiska i 1,3% dla Alsona Streetera. Ponadto, około 8500 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 79,3%. W głosowaniu Kolegium Elektorów Harrison uzyskał 233 głosów, przy wymaganej większości 201 głosów. Na Clevelanda zagłosowało 168 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Levi Morton, uzyskując 233 głosów, wobec 168 dla Allena Thurmana.

Benjamin Harrison został zaprzysiężony 4 marca 1889 roku.

• Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).brak strony w książce
• Andrzej Bartnicki: Historia Stanów Zjednoczonych Ameryki. T. 3. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995. ISBN 83-01-11894-6. (pol.).brak strony w książce
• Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).brak strony w książce