Wybory Prezydenckie W Stanach Zjednoczonych W 1884 Roku

Na urząd prezydenta wybrano Grovera Clevelanda, a wiceprezydentem został Thomas Hendricks.

Urzędujący prezydent, Chester Arthur, który objął urząd w wyniku sukcesji, a nie wyborów, liczył na poparcie Partii Republikańskiej. Jednak jego apolityczne decyzje zniechęciły bossów partyjnych. Dlatego też, delegaci zebrani na konwencji w Chicago, odbywającej się w czerwcu 1884, mianowali swoim kandydatem na prezydenta Jamesa Blaine’a. Swój sprzeciw wobec tej kandydatury zgłosiło reformatorskie skrzydło partii – Mugwumps, które zagroziło opuszczeniem partii i poparciem kandydata demokratów. Spowodowało to, że Partia Demokratyczna, zebrana miesiąc później na konwencji w Chicago, nominowała na prezydenta Grovera Clevelanda. Kandydatem na wiceprezydenta został Thomas Hendricks. Kandydatem Greenback Party został Benjamin Butler, a Partii Prohibicji – John St. John. W kampanii, republikanie zarzucali Clevelandowi, że jest ojcem nieślubnego dziecka. Kandydat demokratów, przyznał, że jest to możliwe, a szczerość ta przysporzyło mu popularności. Demokraci z kolei zarzucali Blaine’owi nadużycia finansowe w sferze kolejnictwa. Na sześć dni przed wyborami, Blaine przebywał na wiecu wyborczym, gdzie wielebny Samuel Burchard zaatakował katolików, a republikański kandydat nie zdystansował się od tej wypowiedzi. Tego samego dnia uczestniczył w bankiecie, wydanym na swoją cześć, na którym znalazło się wiele zamożnych osób. Następnego dnia, New York World opisał to zdarzenie jako „Królewska uczta dla Blaine’a i królów pieniądza. Okazja do zbiórki na republikański fundusz korupcyjny”. Oba te wydarzenia odebrały głosy Blaine’owi i ułatwiły zwycięstwo Clevelandowi.

Partia Zwolenników Papierowego Pieniądza

•  
  Benjamin Butler

Partia Demokratyczna

•  
  Grover Cleveland
•  
  Thomas Hendricks

Partia Prohibicji

•  
  John St. John

Partia Republikańska

•  
  James Blaine
•  
  John Logan

Głosowanie powszechne odbyło się 4 listopada 1884. Cleveland uzyskał 48,5% poparcia, wobec 48,2% dla Blaine’a, 1,7% dla Benjamina Butlera i 1,5% dla Johna St. Johna. Ponadto, niecałe 8000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów. Frekwencja wyniosła 77,5%. W głosowaniu Kolegium Elektorów Cleveland uzyskał 219 głosów, przy wymaganej większości 201 głosów. Na Blaine’a zagłosowało 182 elektorów. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Thomas Hendricks, uzyskując 219 głosów, wobec 182 dla Johna Logana.

Grover Cleveland został zaprzysiężony 4 marca 1885 roku.

• Maldwyn Jones: Historia USA. Gdynia: Latarnia, 2016. ISBN 978-83-65387-02-8. (pol.).brak strony w książce
• Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Warszawa: Iskry, 1999. ISBN 83-207-1558-X. (pol.).brak strony w książce