Toczeń rumieniowaty układowy (łac.
Lupus erythematosus systemicus | |
Charakterystyczny rumień w kształcie skrzydeł motyla. |
Zapadalność (zachorowalność) szacuje się na 40–50 przypadków na 100 000; kobiety chorują 10-krotnie częściej. Szczyt zachorowań występuje w wieku 16–55 lat. Choroba charakteryzuje się bardzo zróżnicowanym nasileniem i przebiegiem naturalnym. Przez dłuższy czas mogą dominować objawy z jednego narządu (co może być niewystarczające do pewnego rozpoznania SLE), mogą pojawiać się częściowe remisje i zaostrzenia. W miarę trwania choroby mogą pojawiać się objawy z kolejnych narządów, jednak objawy uprzednio występujące nie ulegają wycofaniu.
Kryteria klasyfikacyjne Amerykańskiego Towarzystwa Reumatologicznego:
Za pewnym rozpoznaniem tocznia przemawia spełnienie co najmniej czterech spośród 11 kryteriów, przy czym kryteria mogą być spełnione w chwili badania lub w wywiadzie. Spełnienie dwóch lub trzech kryteriów pozwala na rozpoznanie choroby toczniopodobnej. U ok. 5% chorych nie wykrywa się obecności przeciwciał przeciwjądrowych. Rozpoznaje się wtedy toczeń seronegatywny. Nie można rozpoznać SLE, jeżeli chory nie spełnia żadnego z kryteriów immunologicznych choroby, tzn. zawartych w wyżej wymienionych kryteriach: zaburzenia immunologiczne i przeciwciała przeciwjądrowe (ANA).
Kryteria pomocnicze poza kryteriami ACR (wcześniej ARA):
Aby potwierdzić zmiany narządów w SLE, należy wykonać:
Stosuje się leczenie objawowe, najczęściej farmakologiczne, oparte na lekach immunosupresyjnych i przeciwmalarycznych. Zwiększenie spożycia omega-3 wielonienasyconych kwasów tłuszczowych może mieć korzystny wpływ na objawy choroby.
Znanych jest 38 leków, które wywołują objawy toczniopodobne. Największą liczbę przypadków dają: hydralazyna, prokainamid, izoniazyd, metyldopa. Do leków o umiarkowanie niskim ryzyku wystąpienia objawów toczniopodobnych należą: chinidyna, penicylamina, infliksymab, karbamazepina.
Kryteria do postawienia diagnozy tocznia polekowego (DIL) nie zostały dokładnie opracowane. Objawami DIL są gorączka, podniesione ciśnienie tętnicze, zmiany skórne oraz zapalenie stawów. Zwykle cofają się one po odstawieniu leków.
kod ICD10 | nazwa choroby |
---|---|
ICD-10: M32 | Toczeń rumieniowaty układowy |
ICD-10: M32.0 | Toczeń rumieniowaty układowy polekowy |
ICD-10: M32.1 | Toczeń rumieniowaty układowy z zajęciem narządów lub układów |
ICD-10: M32.8 | Inne postacie tocznia rumieniowatego układowego |
ICD-10: M32.9 | Toczeń rumieniowaty układowy, nieokreślony |
ICD-10: L93 | Toczeń rumieniowaty |
ICD-10: L93.0 | Toczeń rumieniowaty krążkowy |
ICD-10: L93.1 | Podostry toczeń rumieniowaty skórny |
ICD-10: L93.2 | Inne miejscowe postacie tocznia rumieniowatego |
This article uses material from the Wikipedia Polski article Toczeń rumieniowaty układowy, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.