Obejmuje 32–35 gatunków. Pochodzą głównie z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie. Centrum zróżnicowania stanowią Chiny, gdzie rośnie 15 gatunków, z czego 10 to endemity. Do flory Europy południowej i wschodniej należy 7 gatunków, jedynie dwa gatunki pochodzą z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Rośliny te występują głównie w miejscach skalistych, na słonecznych zboczach wśród muraw i w zbiorowiskach wysokich bylin, gatunki krzaczaste rosną w formacjach zaroślowych i w widnych, świetlistych lasach w Himalajach i w zachodnich oraz środkowych Chinach, często na skałach wapiennych. Kwiaty zapylane są zwykle przez żywiące się pyłkiemchrząszcze.
Liczne gatunki, mieszańce i odmiany piwonii są uprawiane jako rośliny ozdobne, przy czym w Chinach jako takie znane są od co najmniej IV w. (piwonia drzewiasta). Rośliny te wykorzystywane są także jako lecznicze.
Większość gatunków to byliny, ale część z nich to niewysokie półkrzewy i krzewy do 2,5 m wysokości, czasem piwonia Ludlowa osiąga nawet 3,5 m wysokości. Są to rośliny kłączowe (kłącze często drewniejące), zwykle o korzeniach bulwiastych i mięsistych pędach. Łodygi są proste, pojedyncze lub rozgałęziające się.
Sezonowe, długoogonkowe i skrętoległe, zwykle skupione w szczytowej części pędów, często nieco skórzaste i mięsiste. Blaszka liściowa jest kilkukrotnie trójdzielna lub pierzasta, z końcowymi odcinkami lancetowato klapowanymi, czasem z cienkimi, równowąskimi łatkami (piwonia delikatna).
Okazałe, osiągające ponad 15 cm średnicy, u piwonii drzewiastej i odmian przekraczające czasem ponad 30 cm. Białe, różowe, purpurowe, rzadziej żółte, często pachnące. Mieszańce mają też kwiaty dwubarwne i pełne. Efektowny okwiat tworzą spiralnie rozwijające się płatki korony zwykle w liczbie 5–9 (rzadziej płatki są tylko cztery, a czasem bywa ich znacznie więcej, zwłaszcza u odmian uprawnych do ok. 25), które otoczone są przez 5 nierównej wielkości działek kielicha i od 1 do 12 liściopodobnych przysadek. Pręciki są bardzo liczne – jest ich od 50 do 200 i są one wolne. Nitki pręcików dochodzą do nasady pylników, które są prosto ku górze wzniesione i otwierają się podłużnymi pęknięciami. Pręciki dojrzewają i uwalniają pyłek równocześnie. Między pręcikami znajdują się gruczoły, interpretowane czasem jako prątniczki, wydzielające słodki sok i tworzące czasem pierścień wokół nasady górnego słupkowia. To tworzone jest przez wolne owocolistki w liczbie od jednego do ośmiu, przy czym najczęściej jest ich pięć. Są one zwykle owłosione i zwieńczone krótką, szeroką szyjką słupka.
Pękające mieszki, zawierające liczne, zwykle jaskrawo zabarwione nasiona zaopatrzone w osnówkę. Nasiona są czerwono-czarne lub niebieskie, między nimi znajdują się często sterylne nasiona czerwonej barwy.
W przeszłości ze względu na podobieństwa morfologiczne rodzaj włączany bywał do jaskrowatychRanunculaceae i uznawany za najbliżej spokrewniony z glaucidiumGlaucidium. Później piwonie łączono z ukęślowatymiDilleniaceae. Ostatecznie przynależność do skalnicowców potwierdziły badania molekularne.
Powiązania filogenetyczne rodziny w obrębie rzędu skalnicowców:
Wiele gatunków z rodzaju piwonia to rośliny ozdobne. Uprawiane są w krajach, w których występują mroźne zimy, jedynie bowiem po przejściu takiego okresu spoczynku zawiązują obficie pąki kwiatowe. Najlepiej rosną na stanowisku słonecznym i na żyznej glebie. Wymagają częstego nawożenia. Wskazane jest ściółkowanie, które zapewnia większą wilgoć w glebie. Rozmnaża się je głównie przez podział późną jesienią, a piwonie drzewiaste przez odrosty. W szkółkach zwykle rozmnaża się piwonie drzewiaste przez szczepienie na podkładkach, jednakże tak otrzymane rośliny są zwykle krótkowieczne.
Jako rośliny lecznicze wykorzystywanych jest kilka gatunków, w Chinach zwłaszcza Paeonia qiui (surowcem leczniczym jest kora korzeni). Południowoeuropejska piwonia lekarska wykorzystywana jest do leczenia chorób reumatycznych. Surowcem są płatki, ale też kłącze i nasiona. Nasiona tego gatunku jadano w średniowiecznej Anglii.
Piwonia jest również wykorzystywana kulinarnie – jadalne są płatki kwiatów, które wykorzystywane są do dekoracji deserów oraz jako dodatek do herbat.
This article uses material from the Wikipedia Polski article Piwonia (roślina), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.