Pierre Joliot: Francuski biochemik

12 marca 1932 w Paryżu) – francuski biochemik, profesor honorowy Collège de France, członek Francuskiej Akademii Nauk odznaczony Legią Honorową i Narodowym Orderem Zasługi, syn Irène i Frédérica Joliot-Curie, wnuk Marii Skłodowskiej-Curie i Pierre'a Curie.

Pierre Joliot

Data i miejsce urodzenia	12 marca 1932 Paryż
Zawód, zajęcie	biochemik
Narodowość	francuska
Uczelnia	Faculté des sciences de Paris, Collège de France
Stanowisko	profesor
Pracodawca	Centre national de la recherche scientifique (CNRS)
Rodzice	Irena i Fryderyk Joliot-Curie
Małżeństwo	Anne Joliot-Curie
Krewni i powinowaci	dziadkowie Maria Skłodowska-Curie i Piotr Curie
Odznaczenia

Urodził się w Paryżu w roku 1932 jako syn Irène i Frédérica Joliot-Curie. Miał 3 lata, a jego siostra (Hélène) osiem, gdy ich rodzice odbierali Nagrodę Nobla w dziedzinie chemii za odkrycie zjawiska tworzenia par elektron-pozyton z fotonów (pozytonium) i sztucznej promieniotwórczości. Dzieci przejęły od rodziców zapał do pracy naukowej. Córka została fizykiem jądrowym, a syn – biochemikiem. Własne badania rozpoczynał w Faculté des sciences de Paris w roku 1954 jako stażysta. Został asystentem w roku 1956, a w roku 1960 obronił pracę doktorską w dziedzinie nauk fizycznych. Trzy lata później otrzymał stanowisko kierownika laboratorium (1963–1975). Został również dyrektorem do spraw badań w CNRS (1974) oraz kierownikiem zakładu, a następnie dyrektorem Institut de Biologie Physico-Chimique (1975–1997). Jest członkiem Francuskiej Akademii Nauk – od roku 1977 jako korespondent, a od marca 1982 – członek rzeczywisty (Section de Biologie intégrative). W roku 1981 otrzymał katedrę bioenergetyki komórki i stanowisko profesora w Collège de France.

W latach 1985-1986 pełnił funkcję doradcy premiera w sprawach nauki i technologii, a w latach 1989-1992 był członkiem narodowego komitetu do spraw rozwoju badań naukowych. W trosce o zachowanie zasad etyki w nauce działał w odpowiednich komitetach, na szczeblu CNRS (w latach 1998-2000 jako przewodniczący) i na szczeblu narodowym (Comité consultatif national d'éthique).(2005-2009).

Jest żonaty z Anne Joliot-Curie (ur. 1938, biolog); ma dwóch synów: Marca (ur. 1962, neurobiolog) i Alaina (ur. 1964, biochemik).

Jest specjalistą w dziedzinie biologii roślin; główna część jego prac naukowych dotyczyła mechanizmów konwersji i przenoszenia energii w centrach fotosyntezy. Opublikował również prace wykraczające poza zasadniczy obszar zainteresowań naukowych, np.:

• La recherche passionnément (wydana w roku 2001 oraz w 2004 jako es La investigación apasionada),
• Leçon inaugurale faite le vendredi 11 décembre 1981 (Collège de France, Chaire de bioénergétique cellulaire)
• Energie 2007-2050: les choix et les pièges (wyd. Académie des sciences, France)

Jest Komandorem Narodowy Order Zasługi i Legii Honorowej (2001) oraz Wielkim Oficerem Legii Honorowej (Grand officier de la Légion d'honneur, 2012). Otrzymał Złoty Medal CNRS, (1982) oraz nagrody:

• 1968 – Prix André Policard-Lacassagne,
• 1970 – Kettering Prize (przyznawana przez American Society of Plant Physiologists),
• 1980 – Nagroda CEA (Commissariat à l'énergie atomique et aux énergies alternatives).

Jest członkiem:

• American Society of Plant Biologists (od 1970, członek zagraniczny),
• National Academy of Sciences (od 1979, członek zagraniczny),
• organizacji Academia Europea (od 1989),
• Académie européenne des sciences et des arts (od 1992).

W 2019 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej