Krzysztof Kowalewski: Polski aktor

20 marca 1937 w Warszawie, zm. 6 lutego 2021 tamże) – polski aktor filmowy, telewizyjny, teatralny, kabaretowy i radiowy, pedagog.

Krzysztof Kowalewski

Krzysztof Kowalewski (2017)
Data i miejsce urodzenia	20 marca 1937 Warszawa
Data i miejsce śmierci	6 lutego 2021 Warszawa
Zawód	aktor teatralny, filmowy
Współmałżonek	Vivian Rodriguez (rozwód) Agnieszka Suchora (2002–2021; jego śmierć)
Lata aktywności	1960–2021
Zespół artystyczny
Teatr Klasyczny w Warszawie (1960–1961) Teatr Dramatyczny w Warszawie (1961–1962) Teatr Polski w Warszawie (1962–1970) Studencki Teatr Satyryków (1970–1973) Teatr Rozmaitości w Warszawie (1973–1974) Teatr Kwadrat w Warszawie (1974–1977) Teatr Współczesny w Warszawie (1977–2021) Teatr 6. piętro (2013)
Odznaczenia
Multimedia w Wiki Commons
Cytaty w Wikicytatach

Znany był głównie z licznych ról komediowych. Na filmowym ekranie zadebiutował w 1960 w filmie Aleksandra Forda Krzyżacy, wystąpił w około 120 filmach i serialach telewizyjnych. Zagrał ponad tysiąc ról w Teatrze Polskiego Radia. Przez wiele lat był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

 

Jego ojcem był Cyprian Leon Kowalewski, ekonomista, dyrektor fabryki papieru w Jeziornie, weteran wojny polsko-bolszewickiej i III powstania śląskiego, zamordowany w 1940 r. w Charkowie. Matką była Elżbieta Kowalewska z d. Herszaft, aktorka pochodzenia żydowskiego, a wujem malarz Adam Herszaft.

Przez całą wojnę matka ukrywała przed Krzysztofem swoje żydowskie korzenie. Po upadku powstania warszawskiego przeprowadzili się ze zrujnowanej stolicy do Kielc. Wyjechali z nich w dzień po pogromie 4 lipca 1946 r. i wrócili do Warszawy. W 1955 r. ukończył stołeczne XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda, następnie dostał się do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, którą ukończył w 1960. Na dyplomie muzycznym wykonał utwór „Ach Ludwiko” do słów Juliana Tuwima.

W tym samym roku zadebiutował jako aktor epizodyczny w Krzyżakach Aleksandra Forda. W marcu 1961 r. wystąpił po raz pierwszy na deskach Teatru Dramatycznego, z którym był związany do 1962. W latach 70. i 80. wystąpił m.in. w filmach wojennych Witolda Lesiewicza Kwiecień (1961) oraz Miejsce dla jednego (1965), kryminale Janusza Nasfetera Zbrodniarz i panna (1963), filmach Janusza Majewskiego Urząd (1969), Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) oraz C.K. Dezerterzy (1985), serialu wojennym Janusza Morgensterna „Kolumbowie” (1970) czy filmie psychologicznym Jerzego Stefana Stawińskiego Godzina szczytu (1973).

Kowalewski często występował w filmach Stanisława Barei. W filmie Nie ma róży bez ognia (1974) zagrał milicjanta. W 1976 zagrał główną rolę Michała Romana w Brunecie wieczorową porą. W 1978 w Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz grał Tadeusza Krzakoskiego, dyrektora „Pol-Pimu”, natomiast w Misiu (1980) – Jana Hochwandera, kierownika produkcji filmu Ostatnia paróweczka hrabiego Barry Kenta.

Aktor teatrów: Klasycznego, Dramatycznego, Polskiego, Studenckiego Teatru Satyryków, Rozmaitości, Kwadrat oraz Teatru Współczesnego w Warszawie (od 1977).

Był związany przez wiele lat z Teatrem Polskiego Radia. Dyrektor tegoż, Janusz Kukuła, przyznaje, że Krzysztof Kowalewski jest jego ulubionym (radiowym) aktorem. Kowalewski znany jest radiosłuchaczom przede wszystkim za sprawą głównej roli w słuchowisku Kocham pana, panie Sułku, emitowanym na antenie Programu Trzeciego Polskiego Radia. 29 lutego 2012, niedługo przed 75. urodzinami aktora, Program Trzeci Polskiego Radia zorganizował benefis Krzysztofa Kowalewskiego. Wydarzenie było emitowane na żywo na antenie rozgłośni. W latach 2004–2019 wspierał działania Fundacji Polsat corocznie wcielając się w rolę Świętego Mikołaja podczas Mikołajkowego Bloku Reklamowego.

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010 oraz przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015.

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. Zmarł Krzysztof Kowalewski

Zmarł 6 lutego 2021 w wieku 83 lat. 19 marca 2021 po mszy świętej w kościele św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 324-5-20).

 

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2002
• Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2009
• Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” – 1989
• Wielki Splendor (1992) – nagroda przyznana przez Zespół Artystyczny Teatru Polskiego Radia

 

 

Po raz pierwszy ożenił się w latach 60., z kubańską tancerką – Vivian Rodriguez, z którą rozwiódł się po 3 latach i jej wyjeździe do Paryża. Z tego związku miał syna Wiktora (ur. 1967), od 1981 stale przebywającego za granicą. Wiktor Kowalewski wraz z rodziną mieszka w Los Angeles, pracuje w branży komputerowej oraz jest trenerem żeńskiej drużyny piłkarskiej. Wnuczka Krzysztofa ze strony syna, Sacha Kowalewski kształciła się na Ruskin School of Acting oraz zagrała wraz z nim w filmie Proceder (2019). Przez wiele lat był związany z aktorką Ewą Wiśniewską. Od 2002 do śmierci był mężem aktorki Agnieszki Suchory, z którą miał córkę Gabrielę (ur. 2000).

Filmy i seriale

Dubbing

 

• Krzysztof Kowalewski w bazie filmpolski.pl
• Krzysztof Kowalewski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
• Krzysztof Kowalewski w bazie IMDb (ang.)
• Krzysztof Kowalewski w bazie Filmweb
• Krzysztof Kowalewski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
• Krzysztof Kowalewski w bazie Akademii Polskiego Filmu