Jelena Janković: Tenisistka serbska

[ˈjɛlɛna ˈjaːnkɔʋitɕ], srp Јелена Јанковић (ur. 28 lutego 1985 w Belgradzie) – serbska tenisistka, finalistka US Open 2008 w grze pojedynczej, mistrzyni Wimbledonu 2007 w grze mieszanej, reprezentantka Serbii (dawniej Serbii i Czarnogóry) w Pucharze Federacji, olimpijka z Aten (2004), była liderka rankingu WTA Tour.

Jelena Janković

Państwo	Serbia
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1985 Belgrad
Wzrost	177 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Ricardo Sanchez
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	16 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (11 sierpnia 2008)
Australian Open	SF (2008)
Roland Garros	SF (2007, 2008, 2010)
Wimbledon	4R (2006–2008, 2010, 2015)
US Open	F (2008)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	2 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	19 (9 czerwca 2014)
Australian Open	3R (2008, 2013)
Roland Garros	3R (2013, 2014)
Wimbledon	QF (2013)
US Open	3R (2006, 2013–2015)
Multimedia w Wiki Commons

Wychowanka Tenisowej Szkoły Nicka Bollettieriego w Bradenton na Florydzie, obecnie mieszka ponownie w Belgradzie. Jest zawodniczką praworęczną z oburęcznym backhandem. Posiada status profesjonalny.

W 2001 wygrała juniorski Australian Open 2001. Trzy lata później została wybrana Sportowcem Roku w Serbii i Czarnogórze.

2000-2002

W 2000 roku zagrała w swoich pierwszych turniejach rangi ITF, między innymi w Filadelfii i w Clearwater. Po wygraniu juniorskiego Australian Open 2001 w styczniu i otrzymaniu „dzikiej karty”, zadebiutowała w marcu w zawodowym turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Przegrała w drugiej rundzie z Silvią Fariną Elią. Tego samego roku zaczęła reprezentować Serbię i Czarnogórę w Pucharze Federacji (później Serbię).

W marcu 2002 przeszła eliminacje kwalifikacyjne do imprezy w Scottsdale, a w I rundzie głównego turnieju przegrała z Barbarą Schett 3:6, 6:7. W lipcu po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał zawodowej imprezy w Stanfordzie, przegrywając 5:7, 3:6 z Kim Clijsters. Próbowała również swoich sił w eliminacjach kwalifikacyjnych US Open 2002, lecz została wyeliminowana już w pierwszej rundzie.

2003-2004

Kolejny sezon rozpoczęła od udanych kwalifikacji w Australian Open 2003. W swoim wielkoszlemowym debiucie doszła do II rundy, ulegając tam Amandzie Coetzer. Kilka kolejnych występów zakończyła na pierwszej rundzie. Dopiero w Budapeszcie osiągnęła ćwierćfinał. W drugiej rundzie najwyżej rozstawiona Iva Majoli poddała mecz przeciwko Janković walkowerem. Nie przeszła eliminacji do dwóch kolejnych turniejów wielkoszlemowych w Paryżu i Londynie. Wygrała turniej rangi ITF w Dubaju. 20 października 2003 po raz pierwszy została sklasyfikowana wśród stu najlepszych tenisistek świata, na pozycji dziewięćdziesiątej.

Po słabych występach w Gold Coast i Sydney, niespodziewanie pokonała w pierwszej rundzie Australian Open 2004 Jelenę Diemientjewą, ale było to jej ostatnie singlowe zwycięstwo w tej edycji turnieju. W II rundzie przegrała bowiem z Jill Craybas. W turnieju w Miami wygrała z Manuelą Maleewą. Przegrała później z Tatianą Golovin. W maju wygrała swój pierwszy zawodowy turniej w Budapeszcie. W finale wygrała z Martiną Suchą. Występowała w wielu turniejach, ale w żadnym nie osiągała spektakularnych wyników. Tuż przed Wimbledonem, w ’s-Hertogenbosch, ograła w drugiej rundzie Nadię Pietrową. Po tym turnieju po raz pierwszy została sklasyfikowana w pierwszej pięćdziesiątce rankingu kobiet. Po raz drugi pokonała Pietrową w Filderstadt. W Linz odniosła dwa cenne zwycięstwa nad Wierą Zwonariową i Patty Schnyder. Na koniec sezonu była już jedną z trzydziestu najlepszych tenisistek w rankingu WTA.

2005

2005 rozpoczęła od ćwierćfinału w Auckland, przegranego z Marion Bartoli. Miesiąc później osiągnęła finał turnieju zawodowego w Dubaju, w którym uległa Lindsay Davenport. Po drodze pokonała Serenę Williams (nieco szczęśliwie dla Janković, Williams skreczowała). Kolejnym sukcesem był półfinał w Berlinie, a później także finał w Birmingham, przegrany z Mariją Szarapową. Osiągnęła ćwierćfinały w turniejach w Stanfordzie i Cincinnati oraz finał turnieju w Seulu, przegrany z Nicole Vaidišovą. Poprawiła pozycję rankingową na siedemnastą.

2006

Przegrała z kwalifikantką Olhą Sawczuk w II rundzie Australian Open. Przez bardzo długi czas, bo już od końcówki sezonu 2005, przestała istnieć na światowych kortach. Przegrywała kolejne turnieje w pierwszych rundach, wypadając z czołowej trzydziestki rankingu WTA. Przełom nastąpił w Rzymie, gdzie doszła do ćwierćfinału. Później osiągnęła półfinał w Strasburgu, III rundę French Open 2006 i turnieju w Birmingham, ćwierćfinał turnieju w ’s-Hertogenbosch, IV rundę Wimbledonu 2006 (wygrała tam z Venus Williams) i ćwierćfinał turnieju w Cincinnati. Zwieńczeniem jej wzrastającej formy był finał turnieju w Los Angeles, który przegrała z Jeleną Diemientjewą. Odnotowała wspaniały występ na US Open 2006, dochodząc do półfinału i pokonując Nicole Vaidišovą, Swietłana Kuzniecową i Jelenę Diemientjewą, ulegając w trzech setach Justine Henin-Hardenne. Po tym sukcesie dotarła jeszcze do półfinałów turniejów w Kantonie i w Pekinie, do ćwierćfinałów turniejów w Stuttgarcie, Linz i Québec, w ostatnim którym skreczowała w meczu z Olgą Puczkową.

2007

Początek 2007 to wygrany turniej w Auckland, gdzie pokonała w finale Wierę Zwonariową. Tydzień później osiągnęła finał w turnieju w Sydney, w którym przegrała z Kim Clijsters, po drodze wygrywając z Martiną Hingis, Samanthą Stosur, Amélie Mauresmo i Nicole Vaidišovą. Wyniki te pozwoliły jej zająć przed wielkoszlemowym Australian Open 2007 pozycję liderki rankingu „Champions Race”.

Na Australian Open uległa w IV rundzie późniejszej mistrzyni, Serenie Williams. Przegrała w ćwierćfinale w turnieju w Tokio z Aną Ivanović. Z powodu kontuzji kostki zmuszona była poddać mecz półfinałowy w Dubaju przeciwko Amélie Mauresmo. W poprzedniej rundzie wyeliminowała Martinę Hingis. W Dosze doszła do półfinału, ulegając Justine Henin. Na turniejach amerykańskich osiągnęła czwartą rundę Pacific Life Open, trzecią rundę turnieju w Miami i zwycięstwo w turnieju w Charleston, po którym awansowała na siódme miejsce. W Warszawie przegrała w półfinale z Justine Henin. Podczas turnieju w Berlinie wygrała z Peng Shuai i Anabel Mediną Garrigues. Przegrała w ćwierćfinale po zaciętym boju z Justine Henin wynikiem 6:3, 4:6, 4:6. Po tej imprezie awansowała na 5. pozycję w rankingu WTA. Następnie wygrała turniej w Rzymie po łatwym pojedynku finałowym ze Swietłaną Kuzniecową. Po półfinale French Open 2007 awansowała na najwyższą w karierze pozycję, trzecią. Tydzień później odniosła piąte w swojej karierze zwycięstwo w turnieju WTA. W finale turnieju DFS Classic pokonała Mariję Szarapową 4:6, 6:3, 7:5. Tydzień później przegrała w finale Ordina Open z Anną Czakwetadze 6:7, 6:3, 3:6.

Mimo obiecujących wyników na trawie, niewiele zdziałała w singlu na wielkoszlemowym Wimbledonie 2007, gdzie wygrała mistrzostwo w miksie w parze z Jamie Murray przeciwko parze Alicia Molik/Jonas Björkman.

W czwartej rundzie singla na Wimbledonie poniosła porażkę z Marion Bartoli. Wcześniej pokonała Anne Keothavong, Jarmilę Gajdošovą i Lucie Šafářovą.

W US Open 2007 dotarła do ćwierćfinału singla, gdzie przegrała z Venus Williams. W poprzednich rundach pokonała: Jarmilę Gajdošovą, Wolhę Hawarcową, Alizé Cornet i Sybille Bammer.

We wrześniu w turnieju China Open 2007 dotarła do finału, gdzie uległa Ágnes Szávay 7:6, 5:7, 2:6. W półfinale pokonała powracającą do tenisa po narodzinach dziecka Amerykankę Lindsay Davenport 6:3, 7:5. W Porsche Tennis Grand Prix 2007 w Stuttgarcie osiągnęła półfinał, przegrywając z Justine Henin. Jej forma uległa załamaniu: w dwóch kolejnych startach odpadała już w pierwszych spotkaniach. Na zakończenie sezonu wystąpiła w Sony Ericsson Championships, gdzie została pokonana we wszystkich trzech spotkaniach grupowych. W jednym z tych meczów, przeciwko Marion Bartoli, skreczowała z powodu choroby wirusowej, utrudniającej oddychanie.

2008

W przerwie pomiędzy sezonami 2007 i 2008 przeszła operację nosa. Większość czasu spędziła na rekonwalescencji i odbudowywaniu formy.

Na przełomie grudnia i stycznia razem z Novakiem Đokoviciem wzięła udział w rozgrywkach Pucharu Hopmana w Perth. Tam nabawiła się przykrej kontuzji nogi, która zmusiła ją do poddania trzech meczów singlowych. Mimo to Serbia znalazła się w finale. Tam jednak przegrała ze Stanami Zjednoczonymi. Janković straciła punkty rankingowe, ponieważ grając w Perth nie broniła tytułu z Auckland, wywalczonego przed rokiem.

Pojawiła się natomiast w Sydney, gdzie w 2007 była w finale. Po wygranej z Tatianą Golovin została pokonana przez Nicole Vaidisovą. Utraciła 3. miejsce w klasyfikacji WTA na rzecz Any Ivanović.

 

W Melbourne, eliminując po drodze m.in. Serenę Williams, dotarła do półfinału Australian Open, gdzie przegrała z Mariją Szarapową 3:6, 1:6. W Qatar Total Open dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Chinką Li Na 3:6, 4:6. Rozstawiona z numerem jeden w Canara Bank Bangalore Open, odpadła w ćwierćfinale turnieju. Pokonała ją Yan Zi 3:6, 6:3, 3:5.

Następnie odpadła w półfinale Pacific Life Open, przegrywając z Aną Ivanović 6:7, 3:6. W turnieju w Miami doszła do finału, w którym uległa Serenie Williams, przegrywając 6:1, 5:7, 6:3 odzyskując 3. miejsce w rankingu. W Charleston, rozstawiona z numerem jeden, odpadła w ćwierćfinale turnieju Family Circle Cup po porażce z Wierą Zwonariową 2:6, 6:3, 2:6.

Już w pierwszym turnieju na europejskich kortach ziemnych, w Berlinie, po pokonaniu Peng Shuai i Marii Kirilenko doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Jeleną Diemientjewą. W kolejnym tygodniu w ukochanym mieście – Rzymie obroniła wywalczony przed rokiem tytuł odnosząc tym samym szóste w karierze zwycięstwo w turnieju WTA, pokonując m.in. Venus Williams i Alizé Cornet.

Na francuskim turnieju wielkoszlemowym Roland Garros doszła do półfinału, pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską. Uległa rodaczce Anie Ivanović 4:6 6:3 4:6 w meczu o pierwsze miejsce rankingu WTA.

Następnie udała się na londyński turniej Wimbledon, gdzie, podobnie jak przed rokiem, doszła do czwartej rundy. Została wyeliminowana przez Tajkę Tamarine Tanasugarn wynikiem 3:6 2:6.

Miesiąc później wzięła udział w turnieju East West Bank Classic w Los Angeles mimo kontuzji lewego kolana, której nabawiła się na Wimbledonie. Rozstawiona była z numerem 1, w I rundzie miała więc wolny los. W drugiej pokonała Amerykankę Vanię King 7:5 6:2, w trzeciej Węgierkę Melindę Czink, a w ćwierćfinale Rosjankę Nadię Pietrową 7:5 6:4. W półfinale odpadła w meczu z kolejną Rosjanką Dinarą Safiną. Pierwszego seta przegrała 6:7(3), drugiego natomiast 1:6. Obroniła tym samym punkty z zeszłego roku, nie skorzystała jednak z okazji wyprzedzenia swojej rodaczki Any Ivanović w rankingu WTA, co niechybnie nastąpiłoby, gdyby Janković wygrała cały turniej, ponieważ Ivanović nie przyjechała bronić tytułu, który wywalczyła w Los Angeles rok wcześniej. Szansę miała też w turnieju Rogers Cup w Montrealu, jednak przegrała w meczu o półfinał ze Słowaczką Dominiką Cibulkovą 5:7 2:6. We wcześniejszych rundach pokonała Aleksandrę Wozniak i Stéphanie Dubois. Na turnieju była rozstawiona z dwójką.

11 sierpnia, wyprzedzając swoją rodaczkę Anę Ivanović, Janković została nową liderką rankingu WTA – 18. w historii. W tym samym tygodniu wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie przegrała w ćwierćfinale z Dinarą Safiną 2:6, 7:5, 3:6. Ten dość słaby występ sprawił, że w następnym tygodniu powróciła na drugą pozycję rankingu.

Wielkoszlemowe US Open było jednym z jej największych dotychczasowych sukcesów w karierze – w Nowym Jorku osiągnęła bowiem swój pierwszy finał wielkoszlemowy. Przegrała go z Sereną Williams 4:6, 5:7. Wcześniej wygrała z Coco Vandeweghe, Sofią Arvidsson, Zheng Jie, Caroline Wozniacki, w ćwierćfinale pokonała Sybille Bammer 6:1, 6:4, natomiast w półfinale tegoroczną złotą medalistkę Jelenę Diemientjewą 6:4, 6:4.

Później wzięła udział w turnieju Toray Pan Pacific Open rozgrywanym w Tokio, jednakże odpadła już w ćwierćfinale po meczu ze Swietłaną Kuzniecową, który zakończył się wynikiem 6:2, 5:7, 5:7. Sukces odniosła tydzień później na turnieju China Open w Pekinie. W finale zrewanżowała się Kuzniecowej za porażkę w Tokio. Pokonała ją 6:3, 6:2. Zdobyła tym samym swój siódmy tytuł w karierze. Po zwycięstwie w Chinach wzięła udział w Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie. Wygrała, w finale pokonując Nadię Pietrową 6:3 6:4. Wcześniej, po dramatycznym meczu pokonała Venus Williams. Mecz zakończył się wynikiem 6:7 7:5 6:2. Tydzień później Janković wystartowała w turnieju Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała Wierę Zwonariową. Odnotowała tym samym fantastyczną serię trzech wygranych turniejów z rzędu. Po turnieju w Stuttgarcie powróciła na fotel liderki WTA. Doskonała passa Jeleny zakończyła się na turnieju w Zurychu. Nowa liderka uległa w drugiej rundzie Włoszce Flavii Pennecie. W kończących sezon zawodach Sony Ericsson Championships w Katarze, Janković zameldowała się w półfinale. W spotkaniach grupowych pokonała Anę Ivanović oraz Swietłanę Kuzniecową, w ostatnim meczu ulegając Zwonariowej. W półfinale przegrała z późniejszą triumfatorką, Venus Williams 2:6 6:2 3:6. Wcześniej zapewniła sobie pozycję nr. 1 w obu rankingach WTA.

2010

Jelena zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie od razu odpadła w I rundzie przegrywając z Ágnes Szávay 7:5, 1:6, 5:7. W Australian Open przegrała w III rundzie z niżej notowaną Aloną Bondarenko 2:6, 3:6. W Dubaju I rundę miała wolną w II wygrała z Aravane Rezaï, ale w III przegrała 3:6, 2:6 z Wierą Zwonariewą. Następnie broniła tytułu w turnieju Andalucia Tennis Experience, ale będąc rozstawioną z 1 odpadła w I rundzie. W Indian Wells przełamała się i wygrała swój 12 tytuł pokonując w finale Caroline Wozniacki 6:2, 6:4. Następnie w turnieju w Miami doszła do IV rundy gdzie przegrała z Samanthą Stosur 1:6, 6:7. W turnieju w Stuttgarcie doszła do ćwierćfinału w którym ostatecznie przegrała po znakomitej walce z Justine Henin. Turniej w Rzymie był również bardzo dobry w wykonaniu Jeleny, ponieważ przegrała dopiero w finale z Hiszpanką María José Martínez Sánchez 6:7, 5:7. Na kortach Rolanda Garrosa osiągnęła swój trzeci półfinał we French Open przegrywając z Samanthą Stosur. Po turnieju w Paryżu awansowała na 3. miejsce w rankingu WTA. Na turnieju wimbledońskim w IV rundzie w meczu z Wierą Zwonariową musiała skreczować z powodu kontuzji. Po turnieju w Londynie została wiceliderką rankingu WTA.

2011

W 2011 roku miał miejsce regres formy tej zawodniczki. Zaliczyła jeden finał w turnieju Western & Southern Open w Cincinnati, gdzie przegrała 6:4, 6:7(3), 3:6 z Mariją Szarapową. Ponadto w turniejach wielkoszlemowych osiągnęła jedynie 4. rundę we French Open. W pozostałych trzech turniejach tej rangi odpadała we wcześniejsze fazie (w pierwszej, drugiej i trzeciej rundzie).

2012

W roku 2012 Janković doszła do 4. rundy w turnieju Australian Open, do 2. rundy we French Open, zaś w Londynie przegrała swój pierwszy mecz. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie przegrała pierwsze spotkanie z Sereną Williams 3:6, 1:6. W tym sezonie osiągnęła dwa finały turniejowe – w Birmingham oraz w Dallas.

2013

Sezon 2013 Janković rozpoczęła od turnieju w Sydney, gdzie wygrała z Tamirą Paszek, natomiast w drugiej rundzie uległa Robervie Vinci. Na Australian Open doszła do trzeciej rundy, wygrywając z Johanną Larsson i Marią João Koehler. W kolejnym meczu przegrała z rodaczką Aną Ivanović. W Dosze Serbka przegrała w pierwszej rundzie z Monicą Niculescu. Na turnieju w Bogocie, rozstawiona z pierwszym numerem, wygrywała kolejno z Julią Cohen, Marianą Duque Mariño, Aleksandrą Cadanțu i Karin Knapp. W ostatnim pojedynku turnieju pokonała Paulę Ormaecheę wynikiem 6:1, 6:2. W Indian Wells osiągnęła drugą rundę, a w Miami półfinał zawodów. Następnie awansowała do finału zawodów w Charleston, gdzie uległa Serenie Williams 6:3, 0:6, 2:6.

W Stuttgarcie pokonała w pierwszej rundzie Samanthę Stosur dwa razy do czterech gemów, by następnie ulec Sabine Lisicki 7:6(3), 7:5. W grze podwójnej awansowała do ćwierćfinału. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej z Chanelle Scheepers 6:7(1), 6:3, 6:3, natomiast w grze podwójnej osiągnęła drugą rundę. W Rzymie zanotowała ćwierćfinały w obu konkurencjach, w singlu przegrywając z Simoną Halep 6:4, 0:6, 7:5. Na French Open osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Marii Szarapowej 6:0, 4:6, 3:6. W deblu przegrała w trzecim meczu, a w mikście dotarła do drugiej rundy. W zawodach w Norymberdze, jako najwyżej rozstawiona, osiągnęła półfinał, w której przegrała z Andreą Petković 4:6, 3:6. Na Wimbledonie uległa w drugiej rundzie rodaczce, Wiesnie Dołonc w dwóch setach. W grze podwójnej natomiast awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa późniejszym triumfatorkom turnieju.

W Carlsbadzie Serbka wygrała jeden mecz w singlu i dwa spotkania w deblu. W Toronto zanotowała trzecią rundę singla, a w grze podwójnej razem z Katariną Srebotnik odniosły triumf. Półfinał singla osiągnęła w Cincinnati. Na US Open przegrała w czwartej rundzie z Li Na. Jedno spotkanie mniej wygrała w deblu.

W Tokio Janković przegrała w meczu trzeciej rundy singla i ćwierćfinale gry podwójnej. W Pekinie awansowała do finału, w którym uległa Serenie Williams 2:6, 2:6. W turnieju WTA Tour Championships osiągnęła półfinał.

2014

Na rozpoczęcie sezonu 2014 Janković osiągnęła półfinał w Brisbane. Na Australian Open przegrała w czwartej rundzie z Simoną Halep. Półfinał w grze pojedynczej i ćwierćfinał w grze podwójnej odniosła w Dosze. W Dubaju przegrała w spotkaniu ćwierćfinałowym. W zawodach w Indian Wells Serbka osiągnęła fazę ćwierćfinałową, natomiast w Miami przegrała w swoim pierwszym meczu.

Dwa ćwierćfinały zaliczyła w Charleston. W Bogocie Janković awansowała do finału, w którym uległa Caroline Garcii 3:6, 4:6. Półfinały w obu konkurencjach udało się jej wywalczyć w Stuttgarcie. Także półfinał zanotowała w Rzymie. We French Open awansowała do czwartej rundy, w której uległa Sarze Errani, natomiast do trzeciej rundy doszła w grze podwójnej.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od porażek w pierwszej rundzie w singlu i deblu w turnieju w Eastbourne. Takie same rezultaty odniosła na Wimbledonie w konkurencjach gry pojedynczej i podwójnej.

W Montrealu Janković wygrała po jednym meczu w singlu i deblu. W grze pojedynczej w Cincinnati awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Serenie Williams 1:6, 3:6, zaś w grze podwójnej przegrała w pierwszym spotkaniu. W US Open Serbka zanotowała czwartą rundę singla i trzecią debla.

Okres gry w Azji rozpoczęła od półfinału debla i drugiej rundy singla w Tokio. Również drugą rundę gry pojedynczej osiągnęła w Wuhanie, a w Pekinie odpadła w pierwszym meczu. Sezon zakończyła drugą rundą w Tiencinie.

2015

Janković rozpoczęła nowy sezon od porażki w pierwszej rundzie singla i ćwierćfinale debla w Brisbane. Pierwszą rundę zaliczyła także podczas Australian Open, zarówno w singlu, jak i w deblu. W Dubaju wygrała po jednym meczu w obu konkurencjach. Ten sam wynik w grze pojedynczej powtórzyła w Dosze. Do pierwszego finału w sezonie Serbka awansowała w Indian Wells. Przegrała w nim z Simoną Halep 6:2, 5:7, 4:6. W deblu przegrała w pierwszej rundzie. W Miami udział w grze pojedynczej i podwójnej zakończyła na drugiej rundzie.

W kwietniu Serbka zagrała w Charleston, docierając do 3. rundy, oddając walkowerem mecz z Danką Kovinić, natomiast w Rzymie również odpadła po dwóch wygranych pojedynkach. W połowie maja Serbka doszła do ćwierćfinału, a w nim przegrała, kreczując w drugim secie rywalizacji ze Sloane Stephens. Udział we French Open zakończyła na pierwszej rundzie – tym razem jej pogromczynią okazała się tenisistka z kwalifikacji, Sesił Karatanczewa.

Okres gry na kortach trawiastych Janković rozpoczęła od zawodów w ’s-Hertogenbosch, gdzie w półfinale uległa Belindzie Bencic w dwóch setach, sama wcześniej wygrywając z rywalkami w ten sam sposób. W zawodach debla osiągnęła finał, razem z Anastasiją Pawluczenkową przegrywając w meczu mistrzowskim z deblem Asia Muhammad–Laura Siegemund 3:6, 5:7. W Birmingham wygrała dwa spotkania, a w trzeciej rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Angelique Kerber. Na Wimbledonie pokonywała kolejno Rosjanki Jelenę Wiesninę i Jewgieniję Rodinę, obrończynię tytułu, Petrę Kvitovą, by w czwartej rundzie przegrać z Agnieszką Radwańską.

W Stambule w pierwszej rundzie uległa Urszuli Radwańskiej. W grze podwójnej osiągnęła kolejny finał – tym razem wspólnie z Çağlą Büyükakçay nie sprostały Darji Gawriłowej i Elinie Switolinie, przegrywając 7:5, 1:6, 4–10. Podczas cyklu US Open Series Serbka wystąpiła w Toronto, gdzie w drugiej rundzie przegrała z Halep. Następnie dotarła do ćwierćfinału w Cincinnati, pokonując m.in. Madison Keys i Karolínę Plíškovą, by ponownie przegrać z Rumunką, tym razem w półfinale. Na US Open przegrała w pierwszym pojedynku z występującą z dziką kartą Océane Dodin.

Janković okres gry na kortach w Azji rozpoczęła od występu w Kantonie, odnosząc przy tym końcowy triumf, pokonawszy w finale Denisę Allertovą 6:2, 6:0. Z turnieju rangi WTA Premier 5 w Wuhanie Serbka odpadła w drugiej rundzie, a z zawodów rangi WTA Premier Mandatory w Pekinie – w pierwszej. Niedługo potem Serbka wygrała turniej w Hongkongu, pokonując 3:6, 7:6(4), 6:1 Angelique Kerber w decydującym pojedynku.

Po powrocie do Europy Janković dotarła do ćwierćfinału zawodów w Luksemburgu, gdzie została pokonana w ćwierćfinale przez późniejszą triumfatorkę Misaki Doi. W kończących sezon zawodach w WTA Elite Trophy w Zhuhai Serbka w grupie wygrała z Sarą Errani 6:4, 7:5 oraz przegrała z Karolíną Plíškovą 4:6, 6:3, 2:6, dzięki czemu zajęła w grupie drugie miejsce, co nie pozwoliło jej awansować do półfinału.

Sezon zakończyła na 21. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

Związana z Mlađanem Jankoviciem, piłkarzem wodnym z Czarnogóry. Jej trenerem jest Hiszpan Ricardo Sánchez. Do tenisa zachęcił ją starszy brat, Marko. Jelena jest absolwentką Uniwersytetu Megatrend w Belgradzie na kierunku ekonomia – zawiesiła jednak studia w 2006 roku, będąc na trzecim roku. W 2007 roku została ambasadorem Serbii UNICEF-u. Rodzice, Snežana i Veselin są ekonomistami. Jako dziecko grała na fortepianie. Ulubione miasto to Rzym.

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Gra pojedyncza 37 (16-21)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	2 maja 2004	Budapeszt	Ceglana	Martina Suchá	7:6(4), 6:3
Finalistka	1.	5 marca 2005	Dubaj	Twarda	Lindsay Davenport	4:6, 6:3, 4:6
Finalistka	2.	12 czerwca 2005	Birmingham	Trawiasta	Marija Szarapowa	2:6, 6:4, 1:6
Finalistka	3.	2 października 2005	Seul	Twarda	Nicole Vaidišová	5:7, 3:6
Finalistka	4.	13 sierpnia 2006	Los Angeles	Twarda	Jelena Diemientjewa	3:6, 6:4, 4:6
Zwyciężczyni	2.	6 stycznia 2007	Auckland	Twarda	Wiera Zwonariowa	7:6(9), 5:7, 6:3
Finalistka	5.	12 stycznia 2007	Sydney	Twarda	Kim Clijsters	6:4, 6:7(1), 4:6
Zwyciężczyni	3.	15 kwietnia 2007	Charleston	Ceglana	Dinara Safina	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	4.	20 maja 2007	Rzym	Ceglana	Swietłana Kuzniecowa	7:5, 6:1
Zwyciężczyni	5.	17 czerwca 2007	Birmingham	Trawiasta	Marija Szarapowa	4:6, 6:3, 7:5
Finalistka	6.	23 czerwca 2007	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Anna Czakwetadze	6:7(2), 6:3, 3:6
Finalistka	7.	19 sierpnia 2007	Toronto	Twarda	Justine Henin	6:7(3), 5:7
Finalistka	8.	23 września 2007	Pekin	Twarda	Ágnes Szávay	7:6(7), 5:7, 2:6
Finalistka	9.	5 kwietnia 2008	Miami	Twarda	Serena Williams	1:6, 7:5, 3:6
Zwyciężczyni	6.	18 maja 2008	Rzym	Ceglana	Alizé Cornet	6:2, 6:2
Finalistka	10.	7 września 2008	US Open	Twarda	Serena Williams	4:6, 5:7
Zwyciężczyni	7.	28 września 2008	Pekin	Twarda	Swietłana Kuzniecowa	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	8.	5 października 2008	Stuttgart	Twarda (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	9.	12 października 2008	Moskwa	Dywanowa (hala)	Wiera Zwonariowa	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	10.	12 kwietnia 2009	Marbella	Ceglana	Carla Suárez Navarro	6:3, 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	11.	11 sierpnia 2009	Cincinnati	Twarda	Dinara Safina	6:4, 6:2
Finalistka	11.	3 października 2009	Tokio	Twarda	Marija Szarapowa	2:5 krecz
Zwyciężczyni	12.	21 marca 2010	Indian Wells	Twarda	Caroline Wozniacki	6:2, 6:4
Finalistka	12.	8 maja 2010	Rzym	Ceglana	María José Martínez Sánchez	6:7(5), 5:7
Finalistka	13.	6 marca 2011	Monterrey	Twarda	Anastasija Pawluczenkowa	6:2, 2:6, 3:6
Finalistka	14.	22 sierpnia 2011	Cincinnati	Twarda	Marija Szarapowa	6:4, 6:7(3), 3:6
Finalistka	15.	18 czerwca 2012	Birmingham	Trawiasta	Melanie Oudin	4:6, 2:6
Finalistka	16.	26 sierpnia 2012	Dallas	Twarda	Roberta Vinci	5:7, 3:6
Zwyciężczyni	13.	24 lutego 2013	Bogota	Ceglana	Paula Ormaechea	6:1, 6:2
Finalistka	17.	7 kwietnia 2013	Charleston	Ceglana	Serena Williams	6:3, 0:6, 2:6
Finalistka	18.	6 października 2013	Pekin	Twarda	Serena Williams	2:6, 2:6
Finalistka	19.	13 kwietnia 2014	Bogota	Ceglana	Caroline Garcia	3:6, 4:6
Finalistka	20.	22 marca 2015	Indian Wells	Twarda	Simona Halep	6:2, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni	14.	2 sierpnia 2015	Nanchang	Twarda	Chang Kai-chen	6:3, 7:6(6)
Zwyciężczyni	15.	26 września 2015	Kanton	Twarda	Denisa Allertová	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	16.	18 października 2015	Hongkong	Twarda	Angelique Kerber	3:6, 7:6(4), 6:1
Finalistka	21.	24 września 2016	Kanton	Twarda	Łesia Curenko	4:6, 6:3, 4:6

Gra podwójna 5 (2-3)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	18 czerwca 2006	Birmingham	Trawiasta	Li Na	Jill Craybas   Liezel Huber	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	2.	11 sierpnia 2013	Toronto	Twarda	Katarina Srebotnik	Anna-Lena Grönefeld   Květa Peschke	5:7, 6:2, 10–6
Finalistka	1.	13 czerwca 2015	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Anastasija Pawluczenkowa	Asia Muhammad   Laura Siegemund	3:6, 5:7
Finalistka	2.	26 lipca 2015	Stambuł	Twarda	Çağla Büyükakçay	Darja Gawriłowa   Elina Switolina	7:5, 1:6, 4–10
Finalistka	3.	25 czerwca 2017	Santa Ponça	Trawiasta	Anastasija Sevastova	Chan Yung-jan   Martina Hingis	walkower

Gra mieszana 1 (1-0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	8 lipca 2007	Wimbledon	Trawiasta	Jamie Murray	Alicia Molik   Jonas Björkman	6:4, 3:6, 6:1

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	Australian Open	Twarda	Sofia Arvidsson	6:2, 6:1

Gra podwójna (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	2001	US Open	Twarda	Matea Mežak	Galina Fokina   Swietłana Kuzniecowa	5:7, 3:6

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02]  (ang.).