Fuerteventura: Wyspa w archipelagu Wysp Kanaryjskich (Hiszpania)

Leży nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki, wraz z całym archipelagiem zaliczana jest do Makaronezji. Razem z wyspami Lanzarote i Gran Canaria tworzy prowincję Las Palmas. Powierzchnia wyspy wynosi 1659,74 km², zamieszkuje ją 113 275 osób (2018).

Fuerteventura

Fuerteventura
Państwo	Hiszpania
Wspólnota autonomiczna	Wyspy Kanaryjskie
Akwen	Ocean Atlantycki
Powierzchnia	1659,74 km²
Najwyższy punkt	Pico de la Zarza 807 m n.p.m.
Populacja (2018) • liczba ludności • gęstość	113 275 68 os./km²
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego Fuerteventura
28°25′57″N 14°00′11″W/28,432500 -14,003056
Fuerteventura na mapie archipelagu
Multimedia w Wiki Commons
Informacje w Wikipodróżach

Według części źródeł nazwa wyspy została utworzona przez ekspedycję Jeana de Béthencourt, który na Fuerteventurze po raz pierwszy trafił na znaczący opór ludności i był zmuszony ściągać z Hiszpanii posiłki do jej podboju. Nazwa pochodzi z ojczystego dla Béthencourta języka francuskiego i oznacza „mocną przygodę” (fr. forte aventure). Inne tłumaczenie wskazuje na pochodzące z języka hiszpańskiego określenie odnoszące się do silnych wiatrów wiejących na wyspie (hiszp. fuerte – mocny, viento – wiatr).

Prawdopodobnie pierwsi osadnicy trafili na wyspę z terenu Afryki Północnej. Słowo Mahorero (Majorero) albo inaczej Maho, jest wciąż używane do określania mieszkańców wyspy. Wyraz ten wywodzi się od antycznego słowa „mahos” znaczącego tyle co buty zrobione z koźlej skóry, które nosili rodowici mieszkańcy wyspy. Guanczowie mieszkali w jaskiniach i posiadali cechy ludzi z basenu Morza Śródziemnego. W antyku wyspa posiadała inną nazwę – „Planaria”. Wynikało to z charakterystycznego ukształtowania powierzchni wyspy. W XI w. p.n.e. na Fuerteventurę oraz Lanzarote przybyły statki Fenicjan. Rzymski pisarz Pliniusz Starszy w swoim dziele „Historia naturalna” po raz pierwszy wspominał o Wyspach Szczęśliwych.

Portugalscy i hiszpańscy handlarze niewolników i poszukiwacze skarbów pod koniec XIV i na początku XV wieku wykazywali duże zainteresowanie wyspą. W 1405 roku francuski zdobywca Jean de Béthencourt najechał wyspę i nadał swoje imię ówczesnej stolicy wyspy Betancurii. W 1492 roku Wyspy Kanaryjskie były ostatnim miejscem postoju Krzysztofa Kolumba przed wyruszeniem w podróż na zachód.

W 1835 roku stolicą wyspy zostało Puerto del Rosario. W 1852 roku wyspa stała się miejscem wolnego handlu, dzięki Izabeli II Hiszpańskiej.

W 1927 roku Fuerteventura, razem z Lanzarote, stała się częścią prowincji Gran Canaria. W latach 40. XX wieku na wyspie powstało lotnisko, natomiast w latach 60. na wyspie pojawili się pierwsi turyści, powstało aktualne lotnisko, zaczęto budować hotele i infrastrukturę turystyczną. W 2009 roku wyspę uznano za rezerwat biosfery UNESCO.

Informacje ogólne

 

 

Fuerteventura zajmuje powierzchnię 1659,74 km². Wyspa wchodzi w skład hiszpańskiej prowincji Las Palmas i dzieli się na 6 regionów:

• Antigua
• Betancuria
• La Oliva (do regionu zaliczamy także małą wyspę Islote de Lobos)
• Pájara
• Puerto del Rosario
• Tuineje

To druga co do wielkości wyspa archipelagu, znajduje się 97 kilometrów od wybrzeża Afryki. Fuerteventura posiada najdłuższą linię brzegową i naturalne, szerokie plaże (jest ich ponad 150). Najsłynniejszą z nich jest pokryta białym piaskiem Playa de Sotavento de Jandia, na której corocznie odbywają się międzynarodowe zawody zaliczane do pucharu świata w windsurfingu.

Klimat

 

Klimat panujący na wyspie jest bardzo suchy. Czasami w okresie wiosennym na Fuerteventurze występują burze piaskowe niosące piasek zwany kalima znad Sahary.

Latem temperatura na wyspie rzadko spada poniżej 25 °C, często przekracza 30 °C.

Geologia

Fuerteventura jest najstarszą wyspą wchodzącą w skład Wysp Kanaryjskich – powstała 21 milionów lat temu. Najwyższy szczyt to Pico de la Zarza (807 m n.p.m.) położony w południowo-zachodniej części wyspy. Dominuje pustynny krajobraz, wraz z masywem wulkanicznym.

Roślinność

 

Fuerteventura posiada zróżnicowaną szatę roślinną, na wyspie rośnie wiele endemicznych gatunków. Na Fuerteventurze możemy znaleźć lokalne gatunki: woskownicy, chruściny (Arbutus canariensis) oraz ostrokrzewu. Do kolejnych roślin endemicznych zaliczamy między innymi: argyrantemę krzewiastą, eonium oraz sosnę kanaryjską (Pinus canariensis).

Daktylowiec kanaryjski (Phoenix canariensis) jest natomiast rośliną, którą można spotkać także poza Wyspami Kanaryjskimi.

Główne miasta

 

• Puerto del Rosario
• Corralejo
• Antigua
• Tuineje
• La Oliva

Czas lokalny

Zimą obowiązuje czas UTC±00:00, latem czas UTC+01:00, czyli czas lokalny na wyspie (oraz na całym archipelagu) jest taki sam, jak w Wielkiej Brytanii, Irlandii i Portugalii (z wyłączeniem Azorów). Osoby przybywające z Polski przestawiają zegarki o 1 godzinę wstecz.

Główny dochód mieszkańców wyspy to turystyka. Dość dobrze rozwinięte jest także rybołówstwo, uprawa warzyw i owoców oraz produkcja miejscowego sera, robionego z mleka fuerteventurskich kóz. Główne ośrodki turystyczne to Corralejo, Costa Calma, Morro Jable oraz Caleta de Fuste.

Waluta

Na wyspie walutą jest euro, tak samo jak w Hiszpanii, w skład której wchodzi wyspa. Jest to jedno z miejsc, które – leżąc geograficznie poza Europą – ma euro jako swoją główną walutę.

 

Flaga wyspy jest zielona po lewej stronie i biała po prawej stronie.

 

• Robert Machowski, Mariusz Rzętała. Teneryfa i La Gomera – wyspy przyrodniczych osobliwości dla geografów. „Z badań nad wpływem antropopresji na środowisko”. 12, s. 139–143, 2011. ISSN 1895-6777. 
• PaulP. Murphy PaulP., Wyspy Kanaryjskie, HannaH. Faryna-Paszkiewicz (tłum.), MagdaM. Iwińska (tłum.), Warszawa: Wiedza i Życie, 2003, ISBN 83-7184-174-4, OCLC 749346602 .brak strony (książka)
• Wyspy Kanaryjskie. Przewodnik i mapa, Andy Gravette, Konemann, 2000, ISBN 3-8290-3462-8.
• Klub roślinnych osobowości artykuł Wiedzy i życia, nr 6/2007, ISSN 0137-8929.

• Fuerteventura – Oficjalna Strona Turystyki na Wyspach Kanaryjskich (pol.)