Flaga Włoch: Flaga narodowa Republiki Włoskiej (3 pionowe pasy: zieleń, biel, czerwień)

Trójkolorowe pasy nawiązują do rewolucji francuskiej, podkreślając znaczenie trzeciego stanu w rządzeniu państwem. Potocznie uważa się także, że kolory symbolizują: zielony – wolność, nadzieja i krajobraz śródziemnomorski, biały – wiara katolicka i ośnieżone szczyty Alp, czerwony – męstwo i krew tych, którzy walczyli o zjednoczenie Włoch. Taki sam zestaw kolorów mają flagi państwowe: Meksyku, Bułgarii, Węgier, Iranu.

Po raz pierwszy trójkolorowa flaga pojawiła się w 1795 roku w Bolonii podczas zamieszek studenckich. Oficjalnie flagą włoską została w 1796 roku dzięki Napoleonowi, który ją przyjął dla Legionu Lombardzkiego. Używano jej od 11 maja 1798 do 20 sierpnia 1802. Towarzyszyła wszystkim walkom o niepodległość, łącząc się z ideami jedności i niepodległości narodowej. W 1848 król Sardynii przywrócił ją i w centrum umieścił herb swej dynastii sabaudzkiej. Pod koniec II wojny światowej trójkolorowa flaga bez symboli była uznawana za flagę Włoskiej Republiki Socjalnej. W obecnym kształcie została zatwierdzona w konstytucji republiki 19 czerwca 1946.

•  
  Flaga Republiki Włoskiej (1802–1805)
•  
  Flaga Królestwa Włoch (1805–1814)
•  
  Flaga Królestwa Włoch (1861–1925)
•  
  Flaga Królestwa Włoch (1925–1946)
•  
  Flaga Włoskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego (1943–1945)
•  
  Bandera wojenna Włoskiej Republiki Socjalnej (1944–1945)
•  
  Flaga Republiki Włoskiej (1946–2003)
•  
  Flaga Republiki Włoskiej (2003–2006)

Prostokąt o proporcjach 2:3 podzielony na trzy równe pionowe pasy: zielony, biały, czerwony.

• godło Włoch
• hymn Włoch