Panseksualizm: Hipoteza w psychologii

Nie mylić z: panseksualność.

Obecnie teoria ta nie znajduje potwierdzenia. Zarzut panseksualizmu często stawiany jest psychoanalizie, ze względu na twierdzenie Freuda o fundamentalnym znaczeniu libido (choć Freud rozumiał libido szerzej niż jedynie popęd seksualny i się od takiego podejścia odżegnywał).

Zobacz hasło panseksualizm w Wikisłowniku

W psychiatrii przez panseksualizm (Pan-Sexualität) rozumie się uogólnioną seksualność przejawiającą się w wielopostaciowej perwersji — od wyraźnej dewiacji seksualnej do licznych i chaotycznych fantazji perwersyjnych oraz czynów — w tym znaczeniu używany jest do określenia jednego z trzech typowych objawów zaburzenia osobowości typu bordeline. Pojęcie to wprowadzili do psychiatrii P. H. Hoch i P. Polatin, a za nimi Otto F. Kernberg.

W neurologii termin ten bywa również używany do opisu zainteresowania seksualnego, które jest również skierowane do zwierząt i przedmiotów (w Polsce raczej jako hiperseksualność). Może to wynikać np. z obustronnego uszkodzenia płata skroniowego przedniej części skroniowej (zespół Klüvera-Bucy'ego).

Hybryda „panseksualizm” została po raz pierwszy użyta w 1914 jako słowo pan-sexualism w „Journal of Abnormal Psychology”^{[potrzebny przypis]}, a następnie zyskała popularność w kontekście poglądów Freuda na ludzką seksualność.