Bernardo Bertolucci: Włoski reżyser, scenarzysta filmowy
Bernardo Bertolucci (ur.
16 marca 1941 w Parmie, zm. 26 listopada 2018 w Rzymie) – włoski reżyser i scenarzysta filmowy.
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 marca 1941 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 listopada 2018 |
| Zawód | reżyser, scenarzysta |
| Współmałżonek | Adriana Asti |
| Odznaczenia | |
  | |
Życiorys
Syn poety Attilia Bertolucciego, starszy brat reżysera Giuseppe Bertolucciego. Studiował na Uniwersytecie Rzymskim, ale porzucił studia tuż przed uzyskaniem dyplomu. Jako samodzielny reżyser debiutował filmem Kostucha (1962), według scenariusza Piera Paola Pasoliniego, którego był wcześniej asystentem.
Jego film Konformista został w 1971 nominowany do Oscara za scenariusz adaptowany. Nakręcony w 1972 film Ostatnie tango w Paryżu z Marlonem Brando w roli głównej wywołał skandal z powodu śmiałych scen erotycznych. Ostatni cesarz (1987) zdobył 9 Oscarów, w tym za najlepszy film roku, reżyserię i scenariusz.
Przewodniczył jury konkursu głównego na 43. MFF w Cannes (1990). Będąc już na wózku inwalidzkim, pełnił funkcję przewodniczącego jury na 70. MFF w Wenecji (2013).
Zmarł 26 listopada 2018 w Rzymie, w wieku 77 lat, na raka płuc.
Filmografia
- 1962: Kostucha (La commare secca)
- 1964: Przed rewolucją (Prima della rivoluzione)
- 1966: Droga nafty (La via del petrolio) (dok.)
- 1968: Partner
- 1969: Agonia – nowela w filmie Miłość i wściekłość (Amore e rabbia)
- 1970: Strategia pająka (Strategia del ragno)
- 1970: Konformista (Il conformista)
- 1971: Zdrowie jest chore, czyli biedni umrą wcześniej (La salute e malata) – dokumentalny
- 1972: Ostatnie tango w Paryżu (Ultimo tango a Parigi)
- 1976: Wiek XX (Novecento)
- 1979: Księżyc (La Luna)
- 1981: Tragedia człowieka śmiesznego (La tragedia di un uomo ridicolo)
- 1987: Ostatni cesarz (L’ultimo imperatore)
- 1990: Pod osłoną nieba (The Sheltering Sky)
- 1993: Mały Budda (Little Buddha)
- 1996: Ukryte pragnienia (Stealing Beauty)
- 1998: Rzymska opowieść (Besieged)
- 2002: Histoire d’eaux – nowela w filmie Dziesięć minut później – Wiolonczela (Ten Minutes Older: The Cello)
- 2003: Marzyciele (The Dreamers)
- 2012: Ja i ty (Io e te)
Nagrody i nominacje
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Bernardo Bertolucci w bazie IMDb (ang.)
- Bernardo Bertolucci w bazie Filmweb
- ISNI: 0000000120968463
- VIAF: 109921450
- ULAN: 500274635
- LCCN: n50009086
- GND: 118510096
- NDL: 00433167
- LIBRIS: zw9djz3h18vgtzd
- BnF: 118917132
- SUDOC: 027281426
- SBN: CFIV022754
- NLA: 35018086
- NKC: ola2002153001
- BNE: XX861284
- NTA: 073504777
- BIBSYS: 90080278
- CiNii: DA02720973
- Open Library: OL26308A
- PLWABN: 9810622156805606
- NUKAT: n2005132253
- J9U: 987007428044305171
- PTBNP: 126625
- CANTIC: a10049897
- LNB: 000006270
- NSK: 000407572
- CONOR: 34073699
- BLBNB: 000985978
- KRNLK: KAC201104355
- LIH: LNB:1zI;=Ba
- WorldCat: lccn-n50009086
This article uses material from the Wikipedia Polski article Bernardo Bertolucci, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Polski (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.