Artur Gadowski: Polski wokalista i gitarzysta rockowy (IRA)

Ten artykuł od 2014-12 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

1 czerwca 1967 w Szydłowcu) – polski muzyk rockowy, wokalista zespołu Ira.

Artur Gadowski

Artur Gadowski podczas koncertu (2023)
Imię i nazwisko	Artur Dionizy Gadowski
Pseudonim	Gadzio
Data i miejsce urodzenia	1 czerwca 1967 Szydłowiec
Pochodzenie	polskie
Instrumenty	gitara
Gatunki	rock, hard rock, pop rock
Zawód	wokalista, gitarzysta, kompozytor, autor tekstów, producent
Aktywność	od 1985
Wydawnictwo	Zic Zac, BMG Poland, Agencja Artystyczna MTJ
Powiązania	Kurcze Blade, Landrynki dla dziewczynki, Zbigniew Hołdys
Zespoły
Ira (od 1987) Oddział Zamknięty (2000) Landrynki Dla Dziewczynki (1985-1986) Kurcze Blade (1985)
Multimedia w Wiki Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Jest synem Dionizego i Marianny Gadowskich. Jego ojciec był flecistą, a po ukończeniu Konserwatorium Muzycznego grał na saksofonie, a matka była instruktorką śpiewu. Ma młodszego o pięć lat brata Rafała. Ukończył szkołę podstawową oraz średnią szkołę zawodową w Radomiu. Będąc dzieckiem, zaczął uczyć się gry na gitarze. Z wykształcenia jest jubilerem.

W 1985 wraz z kolegami ze szkoły założył zespół Kurcze Blade, który po niecałym roku działalności się rozpadł. Następnie założył zespół Landrynki dla dziewczynki, w którym początkowo grał na gitarze, a następnie zajął miejsce wokalisty Dariusza Śniocha, gdy ten został powołany do wojska. Grupa wylansowała przebój „Piosenka”, którego tekst oparty był na wierszu Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. W 1986 grupa zgłosiła się do udziału na Festiwalu w Jarocinie, ale bez powodzenia. W maju 1987 zdobył z zespołem nagrodę na Przeglądzie Kapel Rockowych w klubie „Mewa” w Radomiu. Jednym z jurorów konkursu był Kuba Płucisz, który w październiku 1987 zaproponował Gadowskiemu współpracę w formującym się zespole Ira. Po skompletowaniu składu grupa rozpoczęła próby w amfiteatrze w Radomiu. Występowali na ogólnopolskich przeglądach i festiwalach, zdobywając na nich wyróżnienia oraz nagrody. Po jednym z koncertów otrzymali zaproszenie do występu na 25. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na którym wystąpili w czerwcu 1988, a Gadowski otrzymał festiwalową nagrodę dla młodego adepta sztuki estradowej. W tym czasie pracował jako referent ds. administracyjnych w Radomskim Ośrodku Kultury.

W grudniu 1989 wydał z Irą debiutancki album pt. Ira, a także odbył trasę po Polsce oraz krajach byłego ZSRR. W pierwszej połowie lat 90. muzycy Iry stawali się coraz popularniejsi w Polsce. Największy sukces komercyjny zapewnił im drugi album pt. Mój dom. W kolejnych latach Gadowski z Irą regularnie nagrywał i wydawał następne albumy (w tym m.in. studyjny 1993 rok oraz koncertowy Ira Live). Zespół koncertował w Polsce, grając rocznie ponad 150 koncertów, wspierał też wiele rockowych oraz hardrockowych zagranicznych zespołów, m.in. w maju 1994 zagrał przed koncertem Aerosmith. W drugiej połowie lat 90. zespół popadał w kryzys, coraz mniej koncertował, a nagrane kolejne dwa krążki nie osiągnęły sukcesu komercyjnego, co poskutkowały zawieszeniem działalności Iry we wrześniu 1996.

Po zawieszeniu działalności zespołu rozpoczął karierę solową i podpisał kontrakt z wytwórnią fonograficzną BMG Poland. Pierwszy album Gadowskiego miał ukazać się w październiku 1996, ale materiał nagrany na płytę nie spełnił oczekiwań wokalisty, a taśmy z nagranym materiałem zostały wyrzucone. W kwietniu 1997 na zaproszenie Marka Kościkiewicza zaśpiewał piosenkę „Szczęśliwego Nowego Jorku”, która stała się piosenką przewodnią filmu o tym samym tytule. We wrześniu rozpoczął pracę nad nagraniem solowej płyty, zatytułowanej po prostu Artur Gadowski, która ukazała się 20 kwietnia 1998 i zawierała 10 kompozycji z 30 nagranych, w tym piosenkę „Wszystko jedno jak”, którą Gadowski zarejestrował już podczas sesji nagraniowej w 1996. Płytę promował m.in. utworami „Ona jest ze snu” i „Szczęśliwego Nowego Jorku”, które stały się przebojami i podbiły listy przebojów w Polsce. Do obu utworów powstały także teledyski. W tym samym roku wystąpił na 35. KFPP w Opolu, gdzie pierwszego dnia zaprezentował się z utworami „Na kredyt” oraz „Szczęśliwego Nowego Jorku”, a następnego dnia wykonał utwór Czerwonych Gitar „Biały krzyż”. W tym czasie współpracował też z innymi artystami, m.in. ze Zbigniewem Hołdysem. 30 września wystąpił w warszawskiej Stodole w roli supportu przed gitarzystą zespołu Queen, Brianem Mayem. Występował też na benefisach: 26 września 1998 zaśpiewał w duecie z Anną Marią Jopek na benefisie George’a Gershwina, a dwa dni później wykonał „Mszę beatową” na benefisie Katarzyny Gaertner w Krakowskim Teatrze STU, poza tym 1 maja 1999 wykonał piosenkę „Trzynastego” na benefisie Ryszarda Poznakowskiego. 16 grudnia wystąpił w Sali Kongresowej w Warszawie wraz ze Zbigniewem Hołdysem, gdzie wykonał „Autobiografię” oraz „Niewiele ci mogę dać” z repertuaru grupy Perfect.

W lutym 2000 zajął się tworzeniem oprawy muzycznej do programów: Ferie z 2, Mogę wszystko i Wakacje z 2. Miesiąc później wydał drugi solowy album pt. G.A.D., na którym znalazły się piosenki skomponowane przez Marka Tyspera z tekstami Krzysztofa Jaryczewskiego. W marcu wystąpił w roli supportu przed Joe Cockerem w Warszawie oraz Poznaniu, a w kwietniu ukazała się limitowana edycja płyty G.A.D., zawierająca dodatkowo dołączone w formie singla akustyczne wersje piosenek „Inny wymiar”, „Stoisz obok mnie”, „Poziom wód”, „Wish You Were Here” (z repertuaru Pink Floyd) oraz „What a Wonderful World” (z repertuaru Louisa Armstronga). Z powodu słabego zainteresowania płytą oraz niezbyt dużą liczbą zaplanowanych koncertów, Gadowski wraz z Piotrem Sujką i Wojciechem Owczarkiem wyleciał do USA, gdzie pracował jako malarz pokojowy, a w wolnych chwilach ćwiczył z kolegami stary repertuar Iry. Na przełomie maja i czerwca 2000 koncertował ze Zbigniewem Hołdysem po USA. W sierpniu 2000 premierę miał utwór „Najlepsi z najlepszych”, który nagrał wspólnie z Grzegorzem Markowskim oraz Ryszardem Rynkowskim i który został zatwierdzony przez sztab olimpijski jako hymn polskiej reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Sydney. W listopadzie poinformowano, że miał zostać nowym wokalistą Oddziału Zamkniętego, jednak ostatecznie nie doszło do finalizacji pomysłu. Z zespołem nagrał jedynie utwór „Niepotrzebnie”, który znalazł się później na płycie zespołu pt. Co na to ludzie?. 4 stycznia 2001 wziął udział w nagraniu piosenki „Serce sercu” m.in. z grupą Ha-Dwa-O! i Małgorzatą Ostrowską. W 2002 wyprodukował płytę Szymona Wydry i Carpe Diem pt. Teraz wiem.

W czasie pobytu w USA wraz z Piotrem Sujką i Wojciechem Owczarkiem zatrudnili gitarzystę Tomasza Ciastko, z którym zaczęli występować w amerykańskich klubach, gdzie wykonywali piosenki z repertuaru Iry. Po powrocie do Polski reaktywował zespół, początkowo jako „Artur Gadowski i Ira”. W 2003 wraz z Irą zagrał w Radomiu podczas jubileuszowego koncertu z okazji 15-lecia istnienia grupy. Pod koniec 2004 zaczął mieć problemy z głosem, która doprowadziły do zabiegu operacyjnego, który odbył się 18 października – wokaliście usunięto przerośnięte wole tarczycy. Podczas operacji nastąpiły poważne komplikacje, Gadowski był nieprzytomny dwie doby, ale dosyć szybko odzyskał głos oraz siły.

W 2006 powrócił do koncertowania z Irą. W maju zagrali na Juwenaliach, a w październiku świętowali 18-lecie istnienia koncertem w krakowskim klubie „Studio”. W tym czasie Gadowski wystąpił gościnnie w teledysku Sebastiana Piekarka do piosenki „Bruk”. 16 kwietnia 2007 premierę miał album Sebastiana Piekarka pt. Human, na którym zaśpiewał. Również w 2007 wystąpił na Rynku Głównym w Krakowie na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki organizowanym przez Annę Dymną oraz na koncercie „Breakout Festiwal” w Rzeszowie, który był poświęcony pamięci Miry Kubasińskiej oraz Tadeusza Nalepy. Poza tym 21 września wystąpił na uroczystości Miss Polonia 2007 z nową wersją utworu „Ona jest ze snu”. 15 października był gościem programu Weekend z Gwiazdą, który został nakręcony na lotnisku Stansted w Londynie. 12 listopada wystąpił podczas ceremonii wręczenia „Róż Gali”, na której wykonał utwór „Freedom” wraz z Andrzejem Piasecznym i Łukaszem Zagrobelnym. 15 grudnia wystąpił w toruńskiej „Od nowie” na koncercie poświęconym pamięci Grzegorza Ciechowskiego.

28 stycznia 2008 premierę miała debiutancka płyta zespołu Nefer, na której znalazł się m.in. utwór „Samotni w sieci”, zaśpiewany przez Gadowskiego w duecie z wokalistą grupy. Latem 2009 wystąpił na koncercie jubileuszowym 40-lecia Festiwalu Woodstock podczas XV Przystanku Woodstock, na którym wykonał utwór Boba Dylana „Knockin’ on Heaven’s Door” w towarzystwie chóru Mazowieckiego Teatru Muzycznego Operetki Warszawskiej. 26 listopada wystąpił w Sali Kongresowej w Warszawie podczas koncertu „Magia obłoków” poświęconemu pamięci Marka Grechuty. 18 stycznia 2010 wystąpił w koncercie „60 lat minęło” z okazji jubileuszu WFDiF, na którym wykonał utwór „Szczęśliwego Nowego Jorku”. 30 grudnia w Sali Kongresowej w Warszawie miała miejsce premiera widowiska muzycznego Krzyżacy, w którym Gadowski wystąpił w roli króla Władysława Jagiełły i wykonał dwie piosenki: „Tutaj jest Polska” i „Śnił mi się sen” (duet z Cezarym Studniakiem). W październiku 2012, po niemal rocznej współpracy, ukazała się płyta Klary Jędrzejewskiej pt. Away, wyprodukowana przez Gadowskiego w studio MSG w Łodzi. W tym samym roku nagrał piosenkę „Wszystko to co mam” z repertuaru Golden Life, która została umieszczona na akustycznym albumie grupy pt. AQQ Akustycznie... Wystąpił także gościnnie na płycie Marka Kościkiewicza wydanej z okazji jubileuszu 25-lecia działalności artystycznej, wykonując utwór „Moje miasto nocą” z repertuaru De Mono.

W 2007 i 2013 wystąpił na Festiwalu Zaczarowanej Piosenki w Krakowie. Od początku 2014 wraz z basistą Hubertem Kozerą realizuje kameralny projekt koncertowy „Artur Gadowski Akustyk Duo”. 31 marca 2014 wydał trzeci solowy album pt. TanGado, który nagrał z zespołem Tangata Quintet.

W wieku 21 lat ożenił się z Barbarą, z którą ma troje dzieci: Wiktorię, Kacpra i Zuzannę^{[potrzebny przypis]}. W 2009 poślubił Irminę, z którą ma córkę, Idę. Do 1986 mieszkał w Radomiu, później do 2001 mieszkał w Szydłowcu. Przez krótki okres mieszkał w Warszawie, następnie zamieszkał w Łodzi.

• 1988: nagroda „Młody adept sztuki estradowej” przyznana podczas Festiwalu w Opolu
• 1994: tytuł „Symbol Sexu” przyznany przez program „Rock Noc”
• 2001: nominacja do nagrody Fryderyki 2000 w kategorii „Wokalista”
• 2010: trzy Superjedynki na 47. KFPP w Opolu.

Osobny artykuł: Dyskografia Iry.

Albumy

Single

Inne

• WaldemarW. Buczkowski WaldemarW., IRA. Bo jest paru ludzi, Warszawa: Agora, 2018, ISBN 978-83-268-2750-1 .

• Oficjalna strona zespołu Ira [online], ira.art.pl [zarchiwizowane z adresu 2006-05-17] .strona główna serwisu