ਹਮੀਦੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ

ਹਮੀਦੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਗ਼ਾਲਿਬ ਅਵਾਰਡ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ ਅਵਾਰਡ (2005) ਵਿਜੇਤਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ 2010 ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਤੀਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਨਾਗਰਿਕ ਪੁਰਸਕਾਰ ਪਦਮ ਸ਼੍ਰੀ ਨਾਲ ਸਨਮਾਨਤ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਹਮੀਦੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਦਾ ਜਨਮ 1932 ਵਿੱਚ ਸ਼ੈਰੀ ਖ਼ਾਸ ਦੇ ਬੋਹਰੀ ਕਡਾਲ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਹਮੀਦੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੁਢਲੀ ਵਿਦਿਆ ਸ੍ਰੀਨਗਰ ਦੇ ਬੋਹਰੀ ਕਡਾਲ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਹੀ ਲਿਖਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਰੇਡੀਓ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਰਫੀਕ ਰਾਜ਼ ਅਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿਊ ਦੌਰਾਨ ਉਸ ਦੇ ਬਿਆਨ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਨਾ'ਤਾਂ ਅਤੇ ਮੁਨਕਬੱਤ ਲਿਖੀਆਂ। ਉਸਨੂੰ ਹਸਨ ਡਰਾਈਵਰ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਇੱਕ ਰਹੱਸਮਈ ਕਵੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸੂਫੀ ਕਵੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸੇਧ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਨਾਮ ਕਮਾਇਆ।

ਕਸ਼ਮੀਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਲੈਕਚਰਾਰ ਵਜੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਅਬਦੁਲ ਕਾਦਿਰ ਸਰਵਰੀ, ਅਲੀ ਅਹਿਮਦ ਸੁਰੋਰ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਜਗਨਨਾਥ ਆਜ਼ਾਦ, ਫੈਜ਼ ਅਹਿਮਦ ਫ਼ੈਜ਼, ਸ਼ਮੀਮ ਹਨਫੀ, ਐਮ.ਵਾਈ. ਟੈਂਗ, ਗਿਲਾਨੀ ਬਾਨੋ, ਸਰਦਾਰ ਜਾਫਰੀ, ਸ਼ਮਸ-ਉਲ-ਰਹਿਮਾਨ ਫਾਰੂਕੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਨੇੜਲੇ ਸਾਥੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮਾਰਗੁਬ ਬਨਹਾਲੀ, ਸ਼ਕੀਲ-ਉਲ-ਰਹਿਮਾਨ, ਐਮ ਅਬਦੁੱਲਾ ਸ਼ੈਦਾ, ਕਾਜੀ ਘ. ਮੁਹੰਮਦ, ਜੀ.ਆਰ. ਮਲਿਕ, ਮੁਜ਼ੱਫਰ ਅਹਿਮਦ ਖ਼ਾਨ (ਫਰੂਤਨ), ਅਮੀਨ ਇੰਦਰਬੀ, ਐਮ. ਜ਼ਮਾਨ ਅਜ਼ੁਰਧਾ, ਮਜੀਦ ਮੁਜ਼ਮੀਰ, ਬਸ਼ੀਰ ਏ ਨਾਹਵੀ, ਮਹਿਬੂਬਾ ਵਾਨੀ, ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਉਸ ਦੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਜਿਵੇਂ ਰੁਖਸਾਨਾ ਜਾਬੀਨ, ਸ਼ਫਾਕ ਸੋਪੋਰੀ, ਨਜ਼ੀਰ ਆਜ਼ਾਦ, ਫਰੀਦ ਪਰਬਤੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਰਿਹਾ। ਕਸ਼ਮੀਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਵਾਈਸ-ਚਾਂਸਲਰਸ਼ਿਪ ਦੌਰਾਨ ਹਮੀਦੀ ਸਾਹਬ ਸੱਚਮੁੱਚ ਇੱਕ ਦਰਵੇਸ਼ ਸਿਫਤ ਆਦਮੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪੁਜੀਸ਼ਨ ਨੂੰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਜਾਇਜ਼ ਠਹਿਰਾਇਆ।