Cross Road Blues

«Cross Road Blues» er ein song av Delta Blues-songaren Robert Johnson. Han vart gjeven ut på singel i 1937 på Vokalion Records. Originalversjonen var ute av opplag fram til han vart gjeven ut på The Complete Recordings i 1990. I 1961 byta produsent Frank Driggs ut singelutgåva med eit alternativt opptak, som ikkje tidlegare var gjeven ut, for albumet King of the Delta Blues Singers. Sidan songen er historisk viktig er han innlemma i Grammy Hall of Fame i 1998.

Teksten fortel om ein fyr som prøver å få haik frå eit vegkryss medan mørkret er i ferd med å senke seg. Songen er ofte knytt til soga om at Johnson selde sjela si til djevelen for å bli ein flink musikar, men det er ikkje noko i teksten som omhandlar dette. Historikaren Leon Litwack og andre hevdar at songen referer til frykta som mange svarte følte om dei vart oppdaga ute aleine i mørkret, og at Johnson truleg song om det desperate ønske om å finne vegen heim frå ein ukjend stad så snart som råd, på grunn av frykt for å verte lynsja. I tillegg kan teksten vise til portforbodet som svarte fekk i Sørstatane. Biletet av songaren som fell ned på kne og at han mislukkast i å finne ei «sweet woman» indikerer at songen òg omhandlar ei djupare og meir personleg einsemd.

Cream

Den 10. mars 1968 spelte Cream inn eit konsertopptak av «Crossroads» under konserten deira i Winterland Ballroom i San Francisco. Versjonen var arrangert av gitarist Eric Clapton, og inneheld tekstlinjer lånt frå Johnson sin «Traveling Riverside Blues». Songen har eit åtte notar langt gitarriff.

Versjonen til Cream vart plassert på 409. plass i 2004 på lista til Rolling Stone over dei 500 største songane gjennom tidene. I 2008 vart han plassert på 3. plass på lista deira over dei største gitarsongane gjennom tidene. Han vart òg plassert på 10. plass på lista til Guitar World over dei 100 beste gitarsoloane.

Ein coverversjon av denne versjone er sprlbar i videospelet Guitar Hero.

Clapton sin verneheim i Antigua heiter Crossroads Centre.

Eric Clapton hadde tidlegare spelt songen i 1966 med bandet sitt Eric Clapton's Powerhouse, men i staden for eit gitarriff var hovudfokuset i den versjonen eit munnspel-riff spelt av Paul Jones.

Andre versjonar

Andre musikarar som har spelt songen er mellom andre:

• The Doors på konsertar i 1970.
• Bob Dylan spelte ein variasjon, «Down the Highway», på det andre albumet hans, The Freewheelin' Bob Dylan.
• Cowboy Junkies
• Derek & The Dominos
• Dion på Bronx in Blue 2006
• Free (live)
• Elmore James
• The Hamsters (live)
• Ibex (live)
• Lynyrd Skynyrd (live)
• Jimi Hendrix (live)
• Rush (på Feedback)
• Ten Years After
• The Allman Joys
• Van Halen (live)
• Robin Trower (on Another Days Blues)
• Steve Miller Band (live)
• Molly Hatchet (live)
• Janell Mosser on the Boys on the Side soundtrack, 1995
• Mountain (live)
• Smak (live)
• Stephen Stills (Indiana University's Assembly Hall, Indiana, USA - 19 October 1972)
• Jeff Berlin på Pump It 1986
• Page and Plant (live)
• John Mayer (on Battle Studies / live)
• The Radiators (live)
• Stoney Larue (live)
• Son Of Dave
• Racer X (live)
• Phish (live) (08-09-1997 for example)
• Peter Rowan (live - 07/20/2000 for example)
• Blues Etílicos on Água Mineral 1989
• Cyndi Lauper med Jonny Lang på Memphis Blues