Andrej Mikhnevitsj

juli">12. juli 1976) er ein kviterussisk tidlegare friidrettsutøvar som tevla i kulestøyt. Han vart verdsmeister i øvinga i 2003, og vann elles ein sølvmedalje og tre bronsemedaljar i dei store internasjonale meisterskapane. Mikhnevitsj vart dømd for doping og til sist utestengd frå friidrett på livstid.

Mikhnevitsj vart kviterussisk meister i kulestøyt i 2000. Same sesongen vart han nummer ni i sin fyrste store finale, OL-tevlinga i Sydney i 2000. Året etter vart han tiandemann i verdsmeisterskapen 2001 i Edmonton, før han straks etterpå vart utestengd i to år for brot på dopingreglementet.

17 dagar etter utestenginga var over vann Mikhnevitsj gullmedaljen i kulestøyt under VM 2003 med 21,69 m, ny personleg rekord. Same året vann han kuletevlinga også i universiaden. Hans beste prestasjon i OL-året 2004 var ein fjerdeplass under Sommar-OL i Aten.

I 2005 vart Mikhnevitsj kviterussisk meister for andre gong. Ved verdsmeisterskapen 2005 i Helsingfors fekk han sjetteplassen etter å han nådd 20,74 m i sitt beste støyt. Han to så sølvmedaljen i driidretts-EM med eit støyt på 21,11 m, slått med to centimeter av tyskaren Ralf Bartels. I VM 2007 i Osaka kom Mikhnevitsj på tredjeplass og tok si tredje medalje i ein internasjonalt meisterskap.

Mikhnevitsj tok nok ein bronsemedalje under dei olympiske leikane 2008 i Beijing. Med 21,01 meter vart han nummer ein ved EM 2010 i Barcelona, men vart tre år seinare frådømd gullmedaljen for dopingbruk. Året etter kom han på bronseplassen under friidretts-VM i Daegu.

Doping

Mikhnevitsj var fyrst utestengd frå friidretten i to år frå 7. august 2001. I mars 2013 vart det så i ei prøve frå VM 2005 funne spor av dei forbodne stoffa clenbuterol, metandienon og oxandrolon. Det internasjonale friidrettsforbundet, IAAF, vedtok i juli 2013 å stenge han ute frå friidretten for livstid. Friidrettsforbundet annullerte alle IAAF-resultata hans oppnådd etter august 2005.

Medaljar og plasseringar i internasjonale meisterskap

• EM 1998 i Budapest: Utslått i kvalifiseringa (18,88 m -nr 17)
• VM 1999 i Sevilla: Utslått i kvalifiseringa (18,93 m)
• OL 2000 i Sydney: Nr 9 – 19,48 m
• VM 2001 i Edmonton: Nr 10 – 20,42 m
• VM i 2003 i Paris: Gullmedalje – 21,69 m, framom Adam Nelson (21,26 m)
• OL 2004 i Aten: Nr 4 – 20,60 m
• VM i 2005 i Helsingfors: Nr 6 – 20,74 m (annullert)
• EM 2006 i Göteborg: Sølvmedalje – 21,11 m, bakom Rolf Bartels (21,13 m) (annullert)
• VM 2007 i Osaka: Bronsemedalje – 21,27 m (annullert)
• OL 2008 i Beijing: Bronsemedalje – 21,05 m (annullert)
• VM 2009 i Berlin: Nr 7 – 20,74 m (annullert)
• EM 2010 i Barcelona: (21,01 m) diskvalifisert frå fyrsteplassen
• VM 2011 i Daegu: Bronsemedalje – 21,40 m (diskvalifisert)
• OL 2012 i London: Utslått i kvalifiseringa (19,89 m -nr 17) (diskvalifisert)