Эпилепcи

Уналт таталтын эсрэг эмүүд нь эпилепси өвчний эмчилгээний гол хэрэгсэл мөн бөгөөд үүнийг байнга хэрэглэх шаардлагатай байдаг. Таталтын эсрэг үйлчилгээтэй эмийн сонголт нь таталтын төрөл, эпилепсийн синдром, эмчилгээний өөр нэгэн арга барил, эрүүл мэндийн бусад аливаа нэгэн асуудал байгаа эсэх, мөн адил тухайн хүний нас ба амьдралын хэв маягаас их хамаардаг. Эхний үе шатанд эмчилгээ шаардлагатай, хэрвээ эмчилгээний сонгосон арга нь үр дүн өгөхгүй бол өөр төрлийн эмчилгээг эхлүүлэхийг зөвлөдөг. Эмчилгээний эхний арга үр дүнгүй байхад эмчилгээний хоёрдугаар аргыг нэгэн зэрэг хэрэглэхийг зөвлөдөг. Өвчний тохиолдлуудын тал хувьд эхний хүчин зүйл үр дүн өгдөг бол хоёрдугаар хүчин зүйл нь 13% орчим тохиолдолд үр дүнтэй, харин гуравдугаар хүчин зүйл эсвэл хоёр хүчин зүйл хоёулаа нийлж нэгэн зэрэг 4% илүүтэй нэмэр болж болно. Таталтын эм хэрэглэсэн эсэхээс үл харгалзаж 30% орчим хүмүүс цаашид дахин таталт өгдөг. Таталтын эмчилгээний нэлээд олон арга бий. Фенитоин, Карбамазепин ба натрийн вальпроат зэрэг нь хэсгийн ба нийтлэг таталтад ижил үр дүнтэй. Карбамазепины байт хүргэлт нь карбазепамины хурдан чөлөөлөлтийг нэмэгдүүлж, сөрөг нөлөөг багаар гарган үзүүлэх магадлалтай. Олонтаа Ленокс-Гасто ба Драве синдромтой өвчтөнүүдэд канабиноидын суурьтай таталтын эсрэг бодисуудыг хэрэглэхийг зөвлөдөг, гэхдээ төстэй бодисуудын лицензийг зөвхөн хэдхэн улсуудын нутаг дэвсгэрт хязгаарлаж гаргасан байгаа. Их Британид карбамазепин эсвэл ламотриджин нь голомтот таталтын хямралыг эмчлэхэд зориулсан, үүнээс гадна лотирастам ба вальпроин хүчил өөрийн өндөр үнэ ба сөрөг нөлөөний улмаас хоёрдугаар зэргээр хэрэглэгддэг байна.