Aaflaot

Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

'ne Aaflaot ies bie de katholieke 't kwietsjelle van 'n sjtraof. Es aan emes door de biech de zung vergeve ies weurt dèks toch nog 'n penitentie (sjtraof) opgelag. Zoan sjtraof koes veur bepaalde zung sóms zjwoar zin. De katholieke kèrk ging op 'n gegeve moment de penitentie vervange door 't geve van aaflaote, die verdeend koeste weure door bepaalde veurgesjreve gebede, boetehandelinge of good werk te doon. Um 'ne volle aaflaot te kriege, woadoor me in eine kièr vrie waor van alle sjtraof, moos me ièrsj gebiech höbbe en de communie höbbe gedoon.

'ne Aaflaot kriege geit same mèt 't kriege van 'ne aaflaotbreef. Eine kièr in zien leve of bie 't sjterve zal emes gebruuk maoge make van eine volle aaflaot.

Op 'n gegeve moment ies d'r 'ne handel óntsjtange in aaflaotbreve. Dèks woort hiebie de indrök gewek, dat door 't gelle van zoane breef ouch de vergeving van zung waor gekoch. 't Concilie van Trente, (1545-1563) haet de aaflaothandel verbao. Maarten Luther publiceerde in 1517 zien 95 sjtèllinge es reactie tege de aaflaothandel van Johann Tetzel.

In de jaore 60 van de veurige ièw ies 't gebruuk van aaflaote verdene aafgesjaf. 't Individueel biechte maakde langzamerhand plaats veur gemeinsjappelike boetevieringe. Veur luuj, die dat wille besjteit nog ummer de meugelikheid um individueel te biechte. Zoan biech vingk plaats in eine biechsjtool, woa-in de biechvader ('ne geistelike) de biech huèrt en beoordeilt. Ouch op 't sjterfbèd weurt op verzeuk de lètste biech aafgenómme.