Semiotica (Graeco σημειωτικός 'signorum observans', a σημεῖον 'signum, nota') etiam studia semiotica appellata, est studium significationis factae, investigatio rationum signorum et communicationis significantis.
Quod comprehendit studium signorum et rationum signorum (semiosis), indicationis, designationis, similitudinis, analogiae, metaphorae, symbolismi, significationis, et communicationis. Arte conectitur cum linguistica, quae, a se, structuram et significationem linguae certiore investigat. Traditio semiotica studium signorum et symbolorum ut pars communicationis magni momenti explorat. Linguisticae autem dissimilis, semiotica rationes signorum non linguisticas etiam investigat. Semiotica saepe dividitur in ramos tres:
Semantica: coniunctio signorum et rerum quas attingant; eorum denotata significata, vel significatio
Syntactica: coniunctiones signorum in structuris formalibus
Pragmatica: coniunctio signorum et actorum qui signis utuntur, vel interpretes
Semiotica fines anthropologicos magni momenti habere saepe videtur; exempli gratia, Humbertus Eco proponit omne culturaephaenomenon ut communicatio investigari posse. Nonnulli autem semiotici logicales scientiae dimensiones attendunt, regiones investigantes quae ad scientiam vitae pertinent—sicut quomodo organismi res praedicunt et sese ad eorum locum proprium in mundo accommodant (vide semiosis). Rationes semioticae generatim signa vel rationes signorum pro re studii accipiunt: communicatio rerum ab organismis vivis in biosemiotica tractatur, zoosemiotica non exclusa.
Syntactica est pars semioticae quae formales signorum et symbolorum proprietates tractat. Syntactica accuratius "regulas" tractat "quae moderantur quomodo verba ad phrases et sententias formandas temperentur."
Carolus W. Morris ait semanticam tractare coniunctionem signorum cum eorum designatis, et res quae ea denotent vel denotare possint; ac pragmaticam semiosis aspectus bioticos tractat; hoc est, cum omnibus phaenomenispsychologicis, biologicis, et sociologicis quae in signis fungentibus fiunt.
Barthes, Roland. 1964, 1967. Elements of Semiology. Conv. Annette Lavers et Colin Smith. Londinii: Jonathan Cape.
Bundgaard, Peer, et Frederik Stjernfelt, eds. 2009. Signs and Meaning: Five Questions. Automatic Press / VIP. Colloquia cum viginti novem semioticis comprehendit.
Caesar, Michael. 1999. Umberto Eco: Philosophy, Semiotics, and the Work of Fiction. Wiley-Blackwell. ISBN 978-0-7456-0850-1.
Chandler, Daniel. 2001, 2007. Semiotics: The Basics. Londinii: Routledge.
Clarke, D. S. 1987. Principles of Semiotic. Londinii: Routledge & Kegan Paul.
Clarke, D. S. 2003. Sign Levels. Dordrecht: Kluwer.
Culler, Jonathan. 1975. Structuralist Poetics: Structuralism, Linguistics and the Study of Literature. Londinii: Routledge & Kegan Paul.
Danesi, Marcel. 1994. Messages and Meanings: An Introduction to Semiotics. Toronti: Canadian Scholars' Press.
Danesi, Marcel. 2002. Understanding Media Semiotics. Londinii: Arnold; Novi Eboraci: Oxford University Press.
Danesi, Marcel. 2007. The Quest for Meaning: A Guide to Semiotic Theory and Practice. Toronti: University of Toronto Press.
Danesi, Marcel, et Paul Perron. 1999. Analyzing Cultures: An Introduction and Handbook. Bloomington: Indiana University Press.
Deely, John. 2000. The Red Book: The Beginning of Postmodern Times or: Charles Sanders Peirce and the Recovery of Signum.PDF Eprint.
Deely, John. 2000. The Green Book: The Impact of Semiotics on Philosophy.PDF Eprint.
Deely, John. 2001. Four Ages of Understanding. Toronti: University of Toronto Press.
Deely, John. 2003. On the Word Semiotics, Formation and Origins. Semiotica 146(1):1–50.
Deely, John. 2003. The Impact on Philosophy of Semiotics. South Bend: St. Augustine Press.
Deely, John. 2004. "Σημειον" to "Sign" by Way of "Signum": On the Interplay of Translation and Interpretation in the Establishment of Semiotics. Semiotica 148(1)"187–227.
Deely, John. 2005. Basics of Semiotics. Ed. 4a. Tartu: Tartu University Press.
Deely, John. 2006. On 'Semiotics' as Naming the Doctrine of Signs. Semiotica 158(1):1–33.
Peirce, Charles S.1934. Collected papers: Volume V: Pragmatism and pragmaticism. Cantabrigiae Massachusettae: Harvard University Press.
Petrilli, S. 2009. Semiotics as semioethics in the era of global communication. Semiotica 173(1–4):343–347, 353–354, 359. Doi: 10.1515/SEMI.2009.015.
Ponzio, Augusto, et S. Petrilli. 2007. Semiotics Today: From Global Semiotics to Semioethics, a Dialogic Response. Novi Eboraci, Ottavae, Toronti: Legas. ISBN 978-1-894508-98-8.
Romeo, Luigi. 1977. The Derivation of 'Semiotics' through the History of the Discipline. Semiosis 6:37–50.
Sebeok, Thomas A. 1976. Contributions to the Doctrine of Signs. Bloomington: Indiana University Press.
Sebeok, Thomas A., ed. 1977. A Perfusion of Signs. Bloomington: Indiana University Press.
Short, Thomas L. 2007. Peirce's Theory of Signs. Cantabrigiae: Cambridge University Press.
Stubbe, Henry [Henry Stubbes]. 1670. The Plus Ultra reduced to a Non Plus: Or, A Specimen of some Animadversions upon the Plus Ultra of Mr. Glanvill, wherein sundry Errors of some Virtuosi are discovered, the Credit of the Aristotelians in part Re-advanced; and Enquiries made. Londinii.
Uexküll, Thure von. 1982. Semiotics and medicine. Semiotica 38(3/4):205-215.
Williamson, Judith. 1978. Decoding Advertisements: Ideology and Meaning in Advertising. Londinii: Boyars.
Zlatev, Jordan. 2009. The Semiotic Hierarchy: Life, Consciousness, Signs and Language: Cognitive Semiotics." Suecia: Scania.
This article uses material from the Wikipedia Latina article Semiotica, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.