Nicolaus Gamaleja

Nicolaus Gamaleja, filius praefecti militum dimissi et nepos medici, anno 1880 in Universitate Novae Russiae et anno 1883 in Academia Militari Medica Petropolitana studia sua complevit, postquam Odessae in valetudinario laborare incepit. Anno 1885 Lutetiam venit, ubi in laboratorio Ludovici Pasteur rabie et methodis creandi vaccinorum studebat. Annum post Odessam rediit, in qua urbe cum Elia Mečnikov laboratorium condidit, ubi usum vaccinorum explorabat. Anno 1892 dissertationem de cholera pro gradu doctoris defensit. Annis ab 1899 ad 1908 instituto bacteriologiae Odessae praefuit, contra epidemias pugnans. Ab anno 1912 Petropoli colebat, ubi usque ad annum 1928 fuit praefectus instituti vaccinationis contra variolam (in honorem Ienneri nominati). Incepto methodoque eius, vaccinatio totalis contra variolam anno 1918 Petropoli perfecta est, anno sequenti in tota Russia Sovietica introducta. Ab anno 1930 ad annum 1938 Gamaleja fuit praefectus scientificus Instituti Epidemiologiae et Microbiologiae Centralis Moscuensis (quod nunc in eius honorem vocatur). Ab anno 1938 ad finem vitae suae fuit professor cathedrae microbiologiae Instituti Medici Moscuensis Secundi, et ab anno 1939 fuit praefectus laboratorii Instituti Epidemiologiae et Microbiologiae Academiae Scientiarum Medicarum URSS. Ab anno 1940 socius honoratus Academiae Scientiarum URSS, anno 1943 Praemio Staliniano ornatus, anno 1945 socius ordinarius Academiae Scientiarum Medicarum URSS electus est.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Nicolaum Gamaleja spectant.

Lexica biographica:  • Большая российская энциклопедия • Deutsche Biographie

• Pagina de Nicolao Gamaleja (Hamalija) Encyclopaediae Ucrainae hodiernae (Ucrainice)