კეხიჯვარი — სოფელი საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის ქარელის მუნიციპალიტეტში.
თემის ცენტრი (სოფლები: ვედრება, თათანაანთუბანი, კლდუ, კრობანი, სამწევრისი, სანებელი, ქობესაანთუბანი). მდებარეობს მდინარე ძამის მარჯვენა ნაპირზე. ზღვის დონიდან 670 მეტრი. ქარელიდან 6 კილომეტრი, აგარიდან 5,7 კილომეტრი.
სოფელი | |
---|---|
კეხიჯვარი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ქარელის მუნიციპალიტეტი |
თემი | კეხიჯვარი |
კოორდინატები | 42°00′16″ ჩ. გ. 43°51′04″ ა. გ. / 42.00444° ჩ. გ. 43.85111° ა. გ. |
ცენტრის სიმაღლე | 670 მ |
ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
მოსახლეობა | 919 კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები (90,6 %) ოსები (7,6 %) |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 919 ადამიანი.
აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2002 | 1086 | 513 | 573 |
2014 | 919 | 457 | 462 |
კეხიჯვარი ერთ-ერთი ძველი სოფელია ძამის ხეობაში. მისგან სამხრეთით 800 მ. მანძილზე მიკვლეულია ფეოდალური ხანის ნამოსახლარი, რომლისგან შემორჩენილია ეკლესიის და სხვა ნაგებობათა ნაშთები. სოფლის ძველ სასაფლაოზე დგას გვიანი ფეოდალური ხანის წმ. გიორგის სამლოცველო. სოფლის მიმდებარე ტერიტორიაზე მდ. ძამის მარცხენა მხარეს არსებულ ზეგანზე მდებარეობს ძველი ყორღანი, რომელიც ამჟამად შეუსწავლელია.
ისტორიულ წყაროებში სოფელი პირველად მოხსენიებულია XIV-XV ს.ს. მიჯნაზე. თავდაპირველად იგი ორბოძლელთა კუთვნილი მამული ყოფილა. მოგვიანებით ციციშვილების მფლობელობაში გადასულა. ქართლის მეფე კონსტანტინე II-ის მიერ 1467 წელს ზაზა ციციშვილისადმი მიცემულ წყალობის სიგელში იხსენიებიან კეხიჯვარში მცხოვრები გლეხები: მეთევზიშვილი და მათეშვილი. ციციშვილების გაყრის განჩინების თანახმად (1664-1673 წ.წ.) ციცის და ქაიხოსროს რგებიათ კეხიჯვარში მცხოვრები ეხტიბერიშვილი პაპინა. 1701 წლით დათარიღებულ ერთ საბუთში მოხსენიებულია კეხიჯვრელი პოღოზაშვილი ამირა.
XVIII-XIX ს.ს. მიჯნაზე კეხიჯვარი ისევე, როგორც მდ. ძამის ხეობის სოფლების უმრავლესობა, ლეკთა დაუსრულებელი თარეშის გამო მიტოვებული ყოფილა. მისი აღდგენა დაიწყო 1818 წლიდან. 1830 წელს აქ უკვე 33 კომლი (272 კაცი) ყოფილა, რომელთაგან 30 კომლი ციციშვილებს, მათ აზნაურ წინამძღვრიშვილებს და ფურცელაძეებს ეკუთვნოდათ, სამი კომლი კი სახაზინო გლეხი იყო.
კეხიჯვრის აღდგენა ძირითადად ქარელიდან გადმოსახლებული ხალხის ხარჯზე მომხდარა, რომელთა ნაწილი სავარაუდოდ, ლეკიანობის გამო ამავე სოფლიდან იყო აყრილი და გადასახლებული.
ესენი არიან:
სოფელი სახნავ-სათესით უზრუნველყოფილ ტერიტორიას წარმოადგენს. ამის გამო მისი დასახლება შემდგომ წლებშიც ინტენსიურად ხდებოდა. კერძოდ, 1830-1842 წ.წ. აქ გადმოსახლებულან:
1842-1859 წ.წ. მოსულან
1859-1873 წ.წ. გადმოსახლებულან
1886 წელს კეხიჯვრის მოსახლეობამ 105 კომლს მიაღწია, მცხოვრებთა რაოდენობამ კი 450 კაცს. სოფელში თავად-აზნაურობაც ბევრი ცხოვრობდა. ამ დროისთვის პრივილეგირებულთა ფენას შეადგენდა 149 კაცი, მათ შორის,
This article uses material from the Wikipedia ქართული article კეხიჯვარი, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). შინაარსი წარმოდგენილია შემდეგი ლიცენზიით (თუ სხვა არ არის მითითებული): CC BY-SA 4.0. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ქართული (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.