პავლე გიორგის ძე გილაშვილი (დ.
2 მაისი, 1918, თბილისი ― გ. 1 ოქტომბერი, 1994, იქვე) — ქართველი საბჭოთა პარტიული და სახელმწიფო მოღვაწე. კომუნისტური პარტიის წევრი 1939 წლიდან.
1956 წელს დაამთავრა სკკპ ცკ-თან არსებული უმაღლესი პარტიული სკოლა. 1934-1937 წლებში თბილისის სტალინის სახელობის ორთქლმავალ-ვაგონშემკეთებელ ქარხანაში მუშაობდა ზეინკლად. 1937-იდან კომკავშირულ სამუშაოზეა, 1939-იდან — წითელ არმიაში. მონაწილეობდა მეორე მსოფლიო ომში.
დემობილიზაციის შემდეგ ისევ პარტიულ სამუშაოს უბრუნდება: საქართველოს კომუნისტური პარტიის თბილისის ლენინის სახელობის რაიკომის მეორე, შემდეგ პირველი მდივანი, ცხინვალის საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივანი, საქართველოს კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტის ადმინისტრაციული ორგანოების განყოფილების გამგე, რუსთავის საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივანი, სკკპ ცკ-ის ინსტრუქტორი. 1967-იდან აფხაზეთის ასსრ-ის მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარე, 1972-იდან საქართველოს კომპარტიის თბილისის საქალაქო კომიტეტის პირველი მდივანი. 1976-1989 — საქართველოს სსრ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის თავმჯდომარე. იყო საქართველოს სსრ-ის IV, X, XI მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი, აგრეთვე სსრკ უმაღლესი საბჭოს პრეზიდიუმის თავმჯდომარის მოადგილე, სკკპ ცენტრალური სარევიზიო კომისიის წევრი, სსრკ VIII-XI მოწვევების უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი. დაჯილდოებულია ოქტომბრის რევოლუციის, წითელი ვარსკვლავის, „საპატიო ნიშნის“ ორდენებით და მედლებით.
This article uses material from the Wikipedia ქართული article პავლე გილაშვილი, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). შინაარსი წარმოდგენილია შემდეგი ლიცენზიით (თუ სხვა არ არის მითითებული): CC BY-SA 4.0. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ქართული (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.