Koinobori

Koinobori dilakoni kanggo nyambut perayaan Tango no Sekku .

Miturut pananggalan Tionghoa, Tango no Sekku tiba ing tanggal 5 wulan 5 nalika Asia Wétan ana ing mangsa udan . Wong tuwa sing duwé anak lanang nglebétaké koinobori nganti dina tango no Sekku kanggo ndedonga supaya anak lanangé dadi wong dewasa kang sukses. Sawisé Jepang migunakaké pananggalan Gregorian, Koinobori diklebétaké nganti dina bocah ( 5 Mei ). Koinobori kang kumplebét mèlu arahing angin wis dadi simbol perayaan Dina bocah. Menawa jaman biyen koinobori dimaburake ing tengah mangsa udan, koinobori biasané ngelingaké Jepang babagan langit biru kang cerah ing pungkasan mangsa semi .

Saset Koinobori kalebu saka ryūdama, yaguruma, fukinagashi, lan gendéra- gendéra awujud iwak koi.

• Ryūdama (bal naga)

Bal kang bisa muter dipasang ing pucuk paling ndhuwur tiang panggonan ngaburake Koinobori.

• Yaguruma

Roda berjari-jari busur kang dipasangaké ing sangisoré ryūdama . Ryūdama lan yaguruma dipracaya minangka roh jahat.

• Fukiganashi

Sarung angin kang diwènèhi gendera lima werna ( biru, abang, kuning, putih, lan ireng ) utawa gambar iwak koi. Fukinagashi nglambangaké 5 unsur ( kayu, geni, banyu, lemah, lan logam ), lan dipracaya minangka tolak bala saka kabèh lelara.

• Koinobori Hitam ( Magoi )

Koinobori werna ireng sing nglambangaké bapaké dimaburaké ing sangisoré Fukinagashi .

• Coobobori abang ( higoi ) lan werna Koinobori liyané

Koinobori liya kang ukurane luwih cilik dimaburké ing sangisoré koinobori werna abang. Jaman saiki, koinobori abang nglambangaké ibu, koinobori biru nglambanganké putra sulung, lan koinobori ijo nglambangaké putra kaping pindho.

Ing Buku Han Final ( Hou Han Shu ) minangka salah sawijining buku sejarah resmi China ( Sejarah Dinasti Rong Puluh Empat ), dicritakaké babagan curug ing kali Kuning kang lakuné banyu deres. Iwak-iwak padha nyoba mènèk curug, nanging mung koi kang bisa mènèk curug lan berubah dadi naga . Mulané, koi kang bisa numpaki curug digunakaké minangka simbol kasuksesan ing urip.

Tradisi maburaké koinobori ing latar ngarep omah diwiwiti dening kalangan samurai ing tengahing jaman Edo . Dheweké duweni tradhisi ngrayakaké Tango no Sekku kanthi cara majang peralatan bela diri, kaya ta yoroi, kabuto, lan boneka samurai . Saliyane kuwi, dheweké gawé koinobori saka kertas, kain, utawa kain bekas kang dijahit lan digambari iwak koi . Koinobori digawé supaya bisa dimaburaké lan menggelembung nalika kena angin.

Ing wiwitan, wong Jepang mung maburaké koinobori warna ireng kang diarani magoi (真鯉, magoi^?) . Koi kang dimaburaké ing paling ndhuwur nglambangaké anak lanang mbarep ing kulawarga. Minangka hiasan kang digawé kanggo ngregengaké prayaan, koinobori warna liyané uga wiwit digawé, lan kabèh mau nglambangaké anak lanang ing kulawarga. Wiwit jaman Meiji, koinobori warna abang kang sinebut higoi (緋鯉, higoi^?) wiwitan dimaburaké kanggo ngancani koinobori warna ireng. Tradisi maburaké koinobori biru diwiwiti saka jaman Showa . Ukuran koin biru ( kogoi, 子 鯉) luwih cilik tinimbang koinobori abang utawa ireng, lan mralambangaké anak koi.

Ing jaman saiki, kerep ditemoni koinobori warna ijo lan oranye kang diarani dadi anak koi. Ing sawatara panggonan ing Jepang, koinobori ora mung dadi duwene bocah lanang. Koinobori kang nglambangaké anane bocah wadon ing kulawarga uga pengin melu dimaburaké. Kasedhiya koinobori warna cerah, kaya ta oranye, bisa uga ditrapaké kanggo kulawargané kang duwé anak wadon.

Ing taun 1931, pangripta tembang Miyako Kondo nyerat tembang kanthi irah-irahan "Koinobori". Ing lirik tembang kasebut, koinobori kang amba lan wernané ireng minangka bapak koi lan werna koinobori liya kang luwih cilik ya iku bocah koi. Konsep saka lirik tembang kasebut ditampa kanthi cara wiyar ing tengahing wong-wong kang ana ing sangisoré pamarintah militer. Sawisé Perang Donya II, peran wanita dadi luwih penting, lan koinobori warna abang digunakaké kanggo nglambangaké ibuné koi. Saset Koinobori pungkasan kanthicara komplit nglambangaké kulawarga kang wutuh: bapaké, ibu, lan anak lanang wadon. Nganti saiki, tembang "Koinobori" kang digawé dening Miyako Kondo panggah ditembangaké marang bocah-bocah, nanging lirik tetep padha kaya sing digawé ing taun 1931.

Kumplébéting Koinobori wis dadi pasawangan langka ing kutha-kutha gedhé ing Jepang. Saya sitik kulawarga ing Jepang kang duwe bocah cilik kayané kang dadi panyebab. Kajaba iku, warga kutha-kutha gedhé ora ana maneh kang duwe omah ing kompleks pangomahan, ananging ing apartemen ( omah-omah ) kang ora duwé latar kanggo ngibaraké koinobori.

• Kazo, Prefektur Saitama

Kazo wis dikenal minangka pusat kerajinan koinobori saka sadurungé Perang Donya II. Ing kutha iki saben taun ing sasi Mei diangkasa koinobori kang ukurané raseksa. Tradisi iki diwiwiti saka taun 1988 kanthi cara diangkasa koinobori kang dawané 100 m lan boboté 600 kg.

• Tuku Onsen, Oguni, Prefektur Kumamoto

Saka April nganti wiwitan Mei, ryokan kang manggon ing lembah Kali Tsuetate dikibarake luwih saka saka 3,500 koinobori.

• Ino, Distrik Agawa, Prefektur Kōchi

Saben wiwitan Mei, koinobori saka washi dipasang ing lakuning banyu kali Niyodo. Koinobori saka Washi ora suwek sanadyan teles kena banyu kali.

• Kanazawa, Prefektur Ishikawa

Ing acara taunan arupa masang rongatus koinobori ing tengah lakuning banyu Asano River, Kanazawa

• Suzu, Prefektur Ishikawa

Saben wiwitan Mei, atusan koinobori dikumplebetaké ing sadhuwuré Kali anitani.

• Shimanto, Distrik Takaoka, Prefektur Kōchi

Saben pungkasan April nganti wiwitan Mei, kurang luwih 500 koinobori dipasang ing tengah lakuning banyu Shimanto River.

• Tatebayashi, Gunma Prefecture

Festival Koinobori ing 5 panggonan saka pungkasan Maret nganti tengahing Mei. Akehing koinobori kang dikumplebetaké ing Tatebayashi kacathet minangka paling akeh ing donya (luwih saka 5,000 koinobori). Ing Mei 2005, festival iki nglumebetake 5,283 koinobori, lan kacathet ing Guinness World Records .